اذان صبح: 
طلوع آفتاب: 
اذان ظهر: 
غروب آفتاب: 
اذان مغرب: 
نیمه شب شرعی:
عوامل افزايش سن ازدواج
کارشناسان امور اجتماعي عوامل زيادي براي افزايش سن ازدواج عنوان کرده اند که ما در اين جا اين عوامل را در سه بخش عمده، مطرح مي کنيم:
الف) عوامل اجتماعي
زندگي اجتماعي گرچه يکي از ضروريات حيات انسان است، به طوري که بشر بدون اجتماع قادر به ادامه زندگي نيست. اما با اين حال، اگر در برنامه ريزي و سياست اداره جامعه، دقت کافي نشود، مشکلات زياد به وجود مي آيد. يکي از عوامل افزايش سن ازدواج به مسائل اجتماعي بر مي گردد که در ذيل به چهار عامل آن اشاره مي شود.
1ـ افزايش جرايم و آسيب هاي اجتماعي
بالا رفتن جرايم و آسيب هاي اجتماعي مانند: اعتياد، بي بند و باري، همسر آزاري، طلاق، روابط سرد همسران، دخالت اطرافيان و مانند آن نه تنها موجب از هم پاشيدگي خانواده ها شده است. بلکه باعث سلب اعتماد جوانان از ازدواج گرديده و سبب شده است که جوان امروز به ازدواج به عنوان عامل خوشبختي، نگاه نکند و سرنوشت خود را از کساني که در دام اين آسيب ها گرفتار شده اند، تشبيه کند.
موضوعات: "كمپين" یا "طوفان جاهلیت" یا "نجم ثاقب" یا "شاگردان مکتب امام جعفر صادق (علیه السلام)" یا "رهروان بانوي كرامت" یا "خانواده آسمانی" یا "موضوع انقلاب اسلامی"
خانواده از نگاه اسلام و آموزه های دینی، نهادی مقدس و محبوب، محل سرور، عامل رشد مادی، عامل طهارت و بهترین بستر تربیت فرزند است. به گزارش سرویس علمی فرهنگی خبرگزاری «حوزه» یکی از عوامل مهم و اساسی استحکام این نهاد مقدس و از عوامل تعیین کننده برای ایجاد رضایتمندی همسران در این سازمان همگانی، سبک و کیفیت همسرداری است. سبک همسرداری اهل بیت علیهم السلام به دلیل اتصال این بزرگواران به معارف آسمانی و بهره گیری از علوم و آموزه های ناب و مصون از خطا، بهترین و مطمئن ترین روش و سبک زندگی و تضمین کننده کامیابی و سعادت دنیوی و اخروی است.
* سبک همسرداری اهل بیت علیهم السلام
با مطالعه سیره عملی و رفتاری اهل بیت علیهم السلام و با جست و جو در معارف و آموزه های الزامی، اخلاقی و ترجیحی که اهل بیت علهیم السلام آموزش داده و خود نیز در قدم اول به این آموزه ها پایبند بوده این را در می یابیم که ایشان در سبک همسرداری به چند محور اساسی توجه داشته اند.
الف) توجه به تفاوت های زن و مرد
زن و مردم به لحاظ عقلی، عاطفی، جسمانی، مهارت کلامی، ویژگی مراقبتی، دلسوزی و… تفاوت اساسی با یکدیگر دارند و این تفاوت ها در واگذاری نقش های زنانه و مردانه مورد توجه بوده است. به ویژگی های خاص زنان و مردان در سبک همسرداری اهل بیت علیهم السلام توجه ویژه شده است؛ به عنوان نمونه حضرت علی علیه السلام به دلیل لطافت زنان، افراد را از واگذاری مسئولیت های سنگین بر عهده زنان برحذر داشته و می فرمایند: بیش از توان زن به او کار مسپار، چراکه زن گُلی ظریف است، نه پیشکار و سرپرست امور خانه.
ب) التزام به بایسته های حقوقی و اخلاقی
رعایت بایسته های الزامی (حقوقی) و اخلاقی و توصیه به آن از دیگر نکاتی است که در سبک همسرداری اهل بیت علهیم السلام جلوه گری می کند.
احکام حقوقی، تنها برای تنظیم روابط اجتماعی انسان در زندگی دنیوی است و هدف آن خواه عدالت باشد یا نظم یا امری دیگر، از مرز و گستره زندگی دنیوی انسان فراتر نمی رود. احکام و دستورهای اخلاقی فراتر از هدف احکام حقوقی بوده و منحصر در اهداف دنیوی نیست، بلکه اهداف اخروی را نیز تعقیب می کند.
* الزامات حقوقی نسبت به همسر
حديث بهترين زن
اينكه حضرت زهرا(س) فرموده اند براي زنان بهتر است كه مردي آنان را نبيند و آنان هم مردي را نبينند آيا فقط صرف ديدن با چشم سر منظور است يا معنايي فراتر از اين دارد؟
با دقت در مطالب ذیل پاسخ پرسش شما روشن می گردد :
1- منظور از دیدن در این روایت همان دیدن با چشم ظاهرو به تعبیر شما چشم سر است نه چشم باطن و بصیرت .
2- اگر در آیات و روایات اسلامی مطالعه و تعمق داشته باشیم به این اصل مسلم می رسیم که اسلام احياگر شخصيت زن و حافظ كرامت انسانى اوست، اسلام به زن مانند مرد استقلال اقتصادى داده است اسلام به زن همانند مرد حقوق اجتماعى قايل است و زن مانند مرد مىتواند با رعايت قوانين و مقررات اسلامى در فعاليتهاى اجتماعى و اقتصادى و سياسى و فرهنگى شركت كند بلكه در بسيارى از موارد، شركت زنان در جامعه و به عهده گرفتن مسؤوليتهاى عمومى مانند مردان واجب است مانند تصدى امور بانوان در جامعه و امر به معروف و نهى از منكر البته شركت در فعاليتهاى عمومى و به عهده گرفتن مسؤوليتها در صورتى امر مثبت و سازنده است كه در چارچوب مقررات الهى و دين باشد. زيرا معيار در فعاليتهاى فردى و عمومى حفظ ارزشهاى اسلامى و تقوا است و در اين فرقى بين زن و مرد وجود ندارد. متفكر شهيد استاد مطهرى در اين مورد مى فرمايند:
حضرت زهرا (س) شخصیت بزرگواری هستند که در تمام ابعاد زندگی برتر بودند و با بررسی شیوه های مدیریتی در مسائل مختلف و الگو گرفتن از روش های تربیتی ایشان، پی به جامعیت این اسوه ی جهانیان خواهیم برد.
مدیریت اجتماعی و سیاسی
حضرت در دوره ی کوتاه زندگی خود، پس از ارتحال پیامبر اکرم(ص)، محور پایه ریزی یک جریان و حرکت سیاسی در مسیر پاسداری از حریم ولایت بود که ایشان آن را هدایت می کرد. حضرت زهرا (س)کانونی برای مقابله با ناهنجاری ها و انحراف ها شدند و در برابر موج های انحرافی ایستادند. حضور ایشان در میدان جنگ، سخن رانی در مسجد و پاسخ گویی به شبهه های زنان و مردان جامعه، نشان دهنده ی وجود چارچوب هایی برای حضور زنان در جامعه است. ایشان در زمان حیات پیامبر(ص) پس از غزوه ها، یار و غم خوار پدر و همسر بود و نقش امدادگری را ایفا می کردند. نقش حضرت در ماجرای مباهله ی مسیحیان نجران، به همراه پیامبر(ص)، حضرت علی ولایة علی بن ابیطالب حصنی و حسنین (س)که در قرآن نیز بدان اشاره شده است، حضور سیاسی ایشان را در زمان پیامبر(ص) نشان می دهد.
حضرت فاطمه (س)برای روشن ساختن افکار عمومی از انحراف مسیر امامت، چهل شبانه روز دست حسن و حسین (س)را می گرفت و همراه با حضرت علی ولایة علی بن ابیطالب حصنی به درِ خانه ی مهاجر و انصار می رفت تا آن ها را از انحراف و غفلتی که دچار آن شده اند، بیدار و غافلان و راحت طلبان را هوشیار سازد و به تکلیف اجتماعی و سیاسی خویش عمل کند.
اشاره
مقایسه، به قصد تحقیر و تأکید بر نداشتههای افراد در هر سن وسال و در هر مقطعی از زندگی که انجام شود، میتواند پی آمدهای منفی را در پی داشته باشد و نه تنها رشد و تعالی فرد را در پی نخواهد داشت، بلکه آسیبهای جبرانناپذیری را به روحیه و شخصیت فرد وارد میسازد و این آسیب در زندگی مشترک زناشویی، پی آمدی جز طلاق عاطفی و درنهایت جدایی زوجین از یک دیگر نخواهد داشت؛ به عبارت دیگر، زمانی که فرد در زندگی مشترک خود به بهانههای مختلفی تلاش میکند تا شریک زندگی خود را با دیگران مقایسه کند -چه به شکل علنی و چه ناخودآگاه و پنهانی- داشتههای زندگی مشترک و ویژگی های مثبت طرف مقابل را نادیده میگیرد، به ندرت میتواند احساس رضایت داشته باشد و همواره انرژی منفی خود را به زندگی مشترک و زوج خود انتقال میدهد.
گفت وگو با زهرا اوسطی، مدرس حوزه و مُبلغ مسائل دینی
نسرین دمیرچی
کارشناس ارشد فلسفه
نهاد خانواده، زیربنای جامعه است و با مشارکت زن و مردی که با پیمانی مقدس به هم پیوسته اند، شکل می گیرد و بی تردید تعامل شایسته و بزرگوارانه ی آن ها با یک دیگر و تربیت فرزندانی صالح که ثمره ی آن هستند، تعالی جامعه ی بشری را در پی خواهد داشت. دین اسلام که برنامه ی نهایی را برای سعادت بشر ارائه کرده است، با ارائه ی الگوهایی بی نظیر، تعامل صحیح زن و مرد در خانواده را به تصویر می کشد.
برای تبیین بهتر این مبحث، با سرکار خانم «زهرا اوسطی» مدرس حوزه، مؤلف، محقق و مبلغ مسائل دینی و مباحث مربوط به خانواده، گفت وگویی داشته ایم.
* درباره ی زندگی معصومان و همسران شان توضیح دهید؟ امامان ما چگونه با همسر خود رفتار می کردند؟
اساس تشکیل خانواده، ازدواج دو بزرگ سال با جنسیت مخالف است. اولین وظیفه ی آنان، سازگاری و تطابق با یک دیگر است. اگرچه تفاوت های شخصیتی هر یک از زوجین انکارناپذیر است، برای سازگاری در زندگی مشترک، هر یک از طرفین باید بخشی از حقوق مستقل طرف مقابل را پذیرا باشد. معصومین در کلام خود به دو نکته ی اساسی اشاره داشتند.
امام رضا علیه السلام: قم دروازه بهشت است
امام رضا (ع) در باره جایگاه رفیع قم نزد خداوند می فرماید: «للجنة ثمانیة ابواب فثلاثة منها لاهل قم فطوبی لهم ثم طوبی لهم.» ، بهشت هشت در دارد که سه تای آنها برای اهل قم است. خوشا به حال آنها، خوشا به حال آنها.(۱)
و همچنین در باره جایگاه رفیع اهالی قم امام على بن موسى الرضا علیه السلام می فرماید: «لُولا القُمیّونَ لَضاعَ الدّینُ وَلولا القُمیُّونَ لَانْدَرَسَ الِدّینُ»؛ اگر اهل قم نباشند دین اسلام از بین مى‌رود و یا کهنه شده و فراموش مى‌شود.(۲)
صفحات: 1· 2
پدر به فداى دختر
بى گمان شیرین ترین خاطره امام هفتم و خاندان نبوى (علیه السلام) از ماه ذیقعده، در آغاز آن بود، كه هلال «معصومه» از برج «نجمه» در افق امامت درخشیدن گرفت و كانون زندگى امام (علیه السلام) را با انوار درخشانش پر فروغ تر ساخت.
حضرت معصومه (سلام الله علیها) ماه تابانى بود كه لحظه اى از خورشید فروزان امامت جدا نشد و از دریاى بیكران علوم پدرش ، امام كاظم (علیه السلام) و برادرش امام رضا (علیه السلام) كسب فیض نمود.
صفحات: 1· 2
از بانوان شريفي كه در كنار مضجع شريف كريمه اهل بيت (ع) آرميده‌اند، مي‌توان به زينب دختر امام جواد(ع) اشاره كرد كه بعد از وفات حضرت معصومه(س) به قم آمد و گنبدي بر مزار حضرت فاطمه معصومه ساخت و خود نيز در آنجا مدفون است.
ميمونه؛ دختر موسي المبرقع بن علي بن موسي بن جعفر است و از زنان عفيف و پرهيزكار بود. از اموال برادرش محمد، نيمي به ارث به او رسيد و بنا بر وصيتش بعد از وفات در بيرون بقعه حضرت معصومه(س) دفن شد و بر مزارش گنبدي مانند گنبد اول ساختند.
صفحات: 1· 2
