گفت وگو با زهرا اوسطی، مدرس حوزه و مُبلغ مسائل دینی
نسرین دمیرچی
کارشناس ارشد فلسفه
نهاد خانواده، زیربنای جامعه است و با مشارکت زن و مردی که با پیمانی مقدس به هم پیوسته اند، شکل می گیرد و بی تردید تعامل شایسته و بزرگوارانه ی آن ها با یک دیگر و تربیت فرزندانی صالح که ثمره ی آن هستند، تعالی جامعه ی بشری را در پی خواهد داشت. دین اسلام که برنامه ی نهایی را برای سعادت بشر ارائه کرده است، با ارائه ی الگوهایی بی نظیر، تعامل صحیح زن و مرد در خانواده را به تصویر می کشد.
برای تبیین بهتر این مبحث، با سرکار خانم «زهرا اوسطی» مدرس حوزه، مؤلف، محقق و مبلغ مسائل دینی و مباحث مربوط به خانواده، گفت وگویی داشته ایم.
* درباره ی زندگی معصومان و همسران شان توضیح دهید؟ امامان ما چگونه با همسر خود رفتار می کردند؟
اساس تشکیل خانواده، ازدواج دو بزرگ سال با جنسیت مخالف است. اولین وظیفه ی آنان، سازگاری و تطابق با یک دیگر است. اگرچه تفاوت های شخصیتی هر یک از زوجین انکارناپذیر است، برای سازگاری در زندگی مشترک، هر یک از طرفین باید بخشی از حقوق مستقل طرف مقابل را پذیرا باشد. معصومین در کلام خود به دو نکته ی اساسی اشاره داشتند.