75

وَ مِنْ كِتاب لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ

از نامه هاى آن حضرت است

اِلى مُعاوِيَةَ مِنَ الْمَدينَةِ فى اَوَّلِ ما بُويِعَ لَهُ بِالْخِلافَةِ.

كه در آغاز بيعتِ مردم با آن حضرت به خلافت، از مدينه به معاويه نوشت.

ذَكَرَهُ الْواقِدِىُّ فى كِتابِ الْجَمَلِ

واقدى آن را در كتاب جمل روايت كرده

ادامه »

74

وَ مِنْ حِلْف لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ

از عهدنامه هاى آن حضرت است

كَتَبَهُ بَيْـنَ رَبيعَـةَ وَ الْيَمَـنِ، و نُقِـلَ مِنْ خَطِّ هِشـامِ بْنِ الْكَلْبِىِّ

كه ميان قبيله ربيعه و اهل يمن نگاشت، و از خط هشام بن كلبى روايت شده

هذا مَا اجْتَمَعَ عَلَيْهِ اَهْلُ الْيَمَنِ حاضِرُها وَ باديها، وَ رَبيعَةُ

اين عهدى است كه شهرنشين و باديه نشين اهل يمن، و مقيم

حاضِرُها وَ باديها، اَنَّهُمْ عَلى كِتابِ اللّهِ، يَدْعُونَ اِلَيْهِ،

و بيابان گرد قبيله ربيعه برآن اتفاق كرده اند، به اينكه كتاب خدا را پيروى

نمايند، و به آن دعوت كنند،

ادامه »

73

وَ مِنْ كِتاب لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ

از نامه هاى آن حضرت است

اِلى مُعاوِيَةَ

بـه معـاويه

اَمّا بَعْدُ، فَاِنّى عَلَى التَّرَدُّدِ فى جَوابِكَ، وَ الاِْسْتِماعِ اِلى كِتابِكَ،

اما بعد، من در جوابهاى پياپى به تو، و گوش دادن به نامه

اتلَمُوَهِّنٌ رَأْيى، وَ مُخْطِئٌ فِراسَتى. وَ اِنَّكَ اِذْ تُحاوِلُنِى الاُْمُورَ،

رأيم را بى نتيجه دانسته، و فراستم را تخطئه مى كنم. تو در امورى كه

از من درخواست دارى،

ادامه »

72

وَ مِنْ كِتاب لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ

از نامه هاى آن حضرت است

اِلى عَبْدِاللّهِ بْنِ الْعَبّاسِ رَحِمَهُ اللّهُ

به عبداللّه بن عباس رحمة اللّه عليه

اَمّا بَعْدُ، فَاِنَّكَ لَسْتَ بِسابِق اَجَلَكَ، و لا مَرْزُوق ما لَيْسَ لَكَ.

اما بعد، تو بر مرگت پيشى نخواهى جست، و رزقى كه روزى تو

نيست به تو نخواهند داد.

وَاعْلَمْ بِاَنَّ الدَّهْرَ يَوْمانِ: يَوْمٌ لَكَ وَ يَوْمٌ عَلَيْكَ، وَ اَنَّ الدُّنْيا دارُ دُوَل،

آگاه باش روزگار دو روز است: روزى به نفع تو و روزى به ضرر تو، و دنيا

خانه اى است كه دست به دست مى گردد،

ادامه »

71

وَ مِنْ كِتاب لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ

از نامه هاى آن حضرت است

اِلَى الْمُنْذِرِ بْنِ الْجارُودِ الْعَبْدِىِّ، وَ قَدْ كانَ اسْتَعْمَلَهُ عَلى

به منذر بن جارود عبدى كه او را در بعضى نواحى

بَعْضِ النَّواحى، فَخان الاَْمانَةَ فى بَعْضِ ما وَلاّهُ مِنْ اَعْمالِهِ

به كار گمارد و او در امانت كارگزاريش خيانت كرد

اَمّا بَعْدُ، فَاِنَّ صَلاحَ اَبيكَ غَرَّنى مِنْكَ، وَ ظَنَنْتُ اَنَّكَ تَتَّبِعُ هَدْيَهُ،

اما بعد، درستى پدرت مرا نسبت به تو خوشبين نمود، و فكر كردم

پيرو او هستى،

ادامه »

70

وَ مِنْ كِتاب لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ

از نامه هاى آن حضرت است

اِلى سَهْلِ بْنِ حُنَيْف الاَْنْصارِىِّ، وَ هُوَ عامِلُهُ عَلَى الْمَدينَةِ،

به سهل بن حُنَيف انصارى كه كارگزار حضرت در مدينه بود،

فى مَعْنى قَوْم مِنْ اَهْلِها لَحِقُوا بِمُعاوِيَةَ

در رابطه با گروهى از اهل مدينه كه به معاويه پيوستند

اَمّا بَعْدُ، فَقَدْ بَلَغَنى اَنَّ رِجالاً مِمَّنْ قِبَلَكَ يَتَسَلَّلُونَ اِلى مُعاوِيَةَ،

اما بعد، به من خبر رسيده كه مردمى كه نزد تواَند به پنهانى به

جانب معاويه مى روند،

ادامه »

69

وَ مِنْ كِتاب لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ

از نامه هاى آن حضرت است

اِلَى الْحارِثِ الْهَمْدانِىِّ

به حـارث هَمْـدانى

وَ تَمَسَّكْ بِحَبْلِ الْقُرْآنِ وَ اسْتَنْصِحْهُ، وَ اَحِلَّ حَلالَهُ، وَ حَرِّمْ

به ريسمان قرآن چنگ زن و از آن طلب پند كن، حلالش را حلال،

و حرامش را

حَرامَهُ، وَ صَدِّقْ بِما سَلَفَ مِنَ الْحَقِّ، واعْتَبِرْبِما مَضى مِنَ الدُّنْيا

حرام شمار، به آنچه كه از حق گذشته است تصديق كن، از گذشته

جهان براى باقيمانده

ادامه »

68

وَ مِنْ كِتاب لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ

از نامه هاى آن حضرت است

اِلى سَلْمانَ الْفارِسِىِّ رَحِمَهُ اللّهُ قَبْلَ اَيّامِ خِلافَتِهِ

به سـلمان فارسى رحمة اللّه عليه پيش از خلافت حضـرت

اَمَّا بَعْدُ، فَاِنَّما مَثَلُ الدُّنْيا مَثَلُ الْحَيَّةِ، لَيِّنٌ مَسُّها، قاتِلٌ سَمُّها.

اما بعد، دنيا همچون مار است، چون به آن دست نهى نرم،

ولى زهرش كشنده است.

فَاَعْرِضْ عَمّا يُعْجِبُكَ فيها لِقِلَّةِ ما يَصْحَبُكَ مِنْها،

از آنچه كه در دنيا تو را خوشايند است دورى كن چرا كه از كالايش

اندكى همراه تو مى ماند،

ادامه »

67

وَ مِنْ كِتاب لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ

از نامه هاى آن حضرت است

اِلى قُثَمِ بْنِ الْعَبّاسِ، وَ هُوَ عامِلُهُ عَلى مَكَّةَ

بـه قُثَـم بن عبـاس كه عامل حضـرت در مكـه بـود

اَمّا بَعْدُ، فَاَقِمْ لِلنّاسِ الْحَجَّ، وَ ذَكِّرْهُمْ بِاَيّامِ اللّهِ، وَ اجْلِسْ لَهُمُ

اما بعد، براى مردم حج را برپا دار، و ايّام اللّه را به يادشان آر،

دو طرف روز را به خاطر

ادامه »

66

وَ مِنْ كِتاب لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ

از نامه هاى آن حضرت است

اِلى عَبْدِ اللّهِ بْنِ الْعَبّاسِ، وَ قَدْ تَقَدَّمَ ذِكْرُهُ بِخِلافِ هذِهِ الرِّوايَةِ

به عبداللّه بن عباس كه پيش از اين به صورتى ديگر آمـده است (نامه 22)

اَمّا بَعْدُ، فَاِنَّ الْمَرْءَ لَيَفْرَحُ بِالشَّىْءِ الَّذى لَمْ يَكُنْ لِيَفُوتَهُ، وَ يَحْزَنُ

اما بعد، آدمى از رسيدن به چيزى كه از او فوت نمى شد خوشحال

مى گردد، و از فوت چيزى كه

ادامه »