67

وَ مِنْ كِتاب لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ

از نامه هاى آن حضرت است

اِلى قُثَمِ بْنِ الْعَبّاسِ، وَ هُوَ عامِلُهُ عَلى مَكَّةَ

بـه قُثَـم بن عبـاس كه عامل حضـرت در مكـه بـود

اَمّا بَعْدُ، فَاَقِمْ لِلنّاسِ الْحَجَّ، وَ ذَكِّرْهُمْ بِاَيّامِ اللّهِ، وَ اجْلِسْ لَهُمُ

اما بعد، براى مردم حج را برپا دار، و ايّام اللّه را به يادشان آر،

دو طرف روز را به خاطر

الْعَصْرَيْنِ، فَاَفْتِ الْمُسْتَفْتِىَ، وَ عَلِّمِ الْجاهِلَ، وَ ذاكِرِ الْعالِمَ.

آنان بنشين، و آن را كه از تو فتوا خواهد فتوا ده، جاهل را بياموز،

و با دانا به گفتگو برخيز.

وَ لايَكُنْ لَكَ اِلَى النّاسِ سَفيرٌ اِلاّ لِسانُكَ، وَ لا حاجِبٌ اِلاّ وَجْهُكَ،

بين تو و مردم پيام رسانى جز زبانت، و دربانى جز چهره ات نباشد،

وَ لاتَحْجُبَنَّ ذاحاجَة عَنْ لِقائِكَ بِها، فَاِنَّها اِنْ ذيدَتْ عَنْ اَبْوابِكَ فى

و نيازمندى را از ديدارت محروم مكن، كه اگر در ابتداى كار از

درگاهت رانده شود،

اَوَّلِ وِرْدِها لَمْ تُحْمَدْ فيما بَعْدُ عَلى قَضائِها.

براى روا شدن حاجتش در آخر كار ستايش نشوى.

وَانْظُرْ اِلى مَا اجْتَمَعَ عِنْدَكَ مِنْ مالِ اللّهِ فَاصْرِفْهُ اِلى مَنْ قِبَلَكَ

در بيت المالى كه نزد تو جمع شده دقت كن و آن را براى عيالمندان

و گرسنگانى

مِنْ ذَوِى الْعِيالِ وَ الْمَجاعَةِ، مُصيباً بِهِ مَواضِعَ الْفاقَةِ وَ الْخَلاّتِ،

كه در نزد تو هستند مصرف كن، و به فقيران و نيازمندان برسان،

وَ ما فَضَلَ عَنْ ذلِكَ فَاحْمِلْهُ اِلَيْنا لِنَقْسِمَهُ فيمَنْ قِبَلَنا.

و اضافه آن را نزد من فرست تا ميان كسانى كه پيش ما هستند ت

قسيم كنيم.

وَ مُرْ اَهْلَ مَكَّةَ اَنْ لايَأْخُذُوا مِنْ ساكِن اَجْراً، فَاِنَّ اللّهَ سُبْحانَهُ

به مردم مكه فرمان بده از كسانى كه در اين منطقه مسكن مى گيرند

اجاره نگيرند، زيرا خداوند

يَقُولُ: «سَواءً الْعاكِفُ فيهِ وَ الْبادِ»، فَالْعاكِفُ الْمُقيمُ بِهِ، وَ الْبادِى

مى فرمايد: «عاكف و بادى در آن مساويند»، مقصود از عاكف

مقيم مكه، و بادى

الَّذى يَحُجُّ اِلَيْهِ مِنْ غَيْرِ اَهْلِهِ. وَفَّقَنَا اللّهُ وَ اِيّاكُمْ

آن شخصى است كه از ديار ديگر به حج مى رود و اهل مكه نيست.

خداوند ما و شما را به آنچه

لِمَحـابِّـهِ . وَالسَّــلامُ .

محبوب اوست موفق نمايد. والسلام.