72

وَ مِنْ كِتاب لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ

از نامه هاى آن حضرت است

اِلى عَبْدِاللّهِ بْنِ الْعَبّاسِ رَحِمَهُ اللّهُ

به عبداللّه بن عباس رحمة اللّه عليه

اَمّا بَعْدُ، فَاِنَّكَ لَسْتَ بِسابِق اَجَلَكَ، و لا مَرْزُوق ما لَيْسَ لَكَ.

اما بعد، تو بر مرگت پيشى نخواهى جست، و رزقى كه روزى تو

نيست به تو نخواهند داد.

وَاعْلَمْ بِاَنَّ الدَّهْرَ يَوْمانِ: يَوْمٌ لَكَ وَ يَوْمٌ عَلَيْكَ، وَ اَنَّ الدُّنْيا دارُ دُوَل،

آگاه باش روزگار دو روز است: روزى به نفع تو و روزى به ضرر تو، و دنيا

خانه اى است كه دست به دست مى گردد،

فَما كانَ مِنْها لَكَ اَتاكَ عَلى ضَعْفِكَ، وَ ما كانَ مِنْها عَلَيْكَ

آنچه از دنيا نصيب توست به تو مى رسد هر چند ناتوان باشى،

و آنچه به ضرر توست با نيروى خود

لَـمْ تَدْفَعْـهُ بِقُوَّتِـكَ.

قدرت دفعش را نخواهى داشت.