70

وَ مِنْ كِتاب لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ

از نامه هاى آن حضرت است

اِلى سَهْلِ بْنِ حُنَيْف الاَْنْصارِىِّ، وَ هُوَ عامِلُهُ عَلَى الْمَدينَةِ،

به سهل بن حُنَيف انصارى كه كارگزار حضرت در مدينه بود،

فى مَعْنى قَوْم مِنْ اَهْلِها لَحِقُوا بِمُعاوِيَةَ

در رابطه با گروهى از اهل مدينه كه به معاويه پيوستند

اَمّا بَعْدُ، فَقَدْ بَلَغَنى اَنَّ رِجالاً مِمَّنْ قِبَلَكَ يَتَسَلَّلُونَ اِلى مُعاوِيَةَ،

اما بعد، به من خبر رسيده كه مردمى كه نزد تواَند به پنهانى به

جانب معاويه مى روند،

ادامه »

69

وَ مِنْ كِتاب لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ

از نامه هاى آن حضرت است

اِلَى الْحارِثِ الْهَمْدانِىِّ

به حـارث هَمْـدانى

وَ تَمَسَّكْ بِحَبْلِ الْقُرْآنِ وَ اسْتَنْصِحْهُ، وَ اَحِلَّ حَلالَهُ، وَ حَرِّمْ

به ريسمان قرآن چنگ زن و از آن طلب پند كن، حلالش را حلال،

و حرامش را

حَرامَهُ، وَ صَدِّقْ بِما سَلَفَ مِنَ الْحَقِّ، واعْتَبِرْبِما مَضى مِنَ الدُّنْيا

حرام شمار، به آنچه كه از حق گذشته است تصديق كن، از گذشته

جهان براى باقيمانده

ادامه »

68

وَ مِنْ كِتاب لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ

از نامه هاى آن حضرت است

اِلى سَلْمانَ الْفارِسِىِّ رَحِمَهُ اللّهُ قَبْلَ اَيّامِ خِلافَتِهِ

به سـلمان فارسى رحمة اللّه عليه پيش از خلافت حضـرت

اَمَّا بَعْدُ، فَاِنَّما مَثَلُ الدُّنْيا مَثَلُ الْحَيَّةِ، لَيِّنٌ مَسُّها، قاتِلٌ سَمُّها.

اما بعد، دنيا همچون مار است، چون به آن دست نهى نرم،

ولى زهرش كشنده است.

فَاَعْرِضْ عَمّا يُعْجِبُكَ فيها لِقِلَّةِ ما يَصْحَبُكَ مِنْها،

از آنچه كه در دنيا تو را خوشايند است دورى كن چرا كه از كالايش

اندكى همراه تو مى ماند،

ادامه »

67

وَ مِنْ كِتاب لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ

از نامه هاى آن حضرت است

اِلى قُثَمِ بْنِ الْعَبّاسِ، وَ هُوَ عامِلُهُ عَلى مَكَّةَ

بـه قُثَـم بن عبـاس كه عامل حضـرت در مكـه بـود

اَمّا بَعْدُ، فَاَقِمْ لِلنّاسِ الْحَجَّ، وَ ذَكِّرْهُمْ بِاَيّامِ اللّهِ، وَ اجْلِسْ لَهُمُ

اما بعد، براى مردم حج را برپا دار، و ايّام اللّه را به يادشان آر،

دو طرف روز را به خاطر

ادامه »

66

وَ مِنْ كِتاب لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ

از نامه هاى آن حضرت است

اِلى عَبْدِ اللّهِ بْنِ الْعَبّاسِ، وَ قَدْ تَقَدَّمَ ذِكْرُهُ بِخِلافِ هذِهِ الرِّوايَةِ

به عبداللّه بن عباس كه پيش از اين به صورتى ديگر آمـده است (نامه 22)

اَمّا بَعْدُ، فَاِنَّ الْمَرْءَ لَيَفْرَحُ بِالشَّىْءِ الَّذى لَمْ يَكُنْ لِيَفُوتَهُ، وَ يَحْزَنُ

اما بعد، آدمى از رسيدن به چيزى كه از او فوت نمى شد خوشحال

مى گردد، و از فوت چيزى كه

ادامه »

65

وَ مِنْ كِتاب لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ

از نامه هاى آن حضرت است

اِلَيْهِ اَيْضـاً

باز هم به معاويه

اَمّا بَعْدُ، فَقَدْ آنَ لَكَ اَنْ تَنْتَفِعَ بِاللَّمْحِ الْباصِرِ مِنْ عِيانِ الاُْمُورِ،

اما بعد، زمان آن رسيده كه با ديدى دقيق به مشاهده امور روشن

برخيزى و از آن بهره مند گردى،

فَقَدْ سَلَكْتَ مَدارِجَ اَسْلافِكَ بِادِّعائِكَ الاَْباطيلَ، وَ اقْتِحامِكَ غُرُورَ

تو با ادعاهاى باطل به راه پيشينيانت رفتى ، و خود را بى پروا در عرصه

الْمَيْنِ وَ الاَْكاذيبِ، وَ بِانْتِحالِكَ ما قَدْ عَلا عَنْكَ، وَ ابْتِزازِكَ

فريب و دروغها انداختى، آنچه را برتر از مرتبه توست به خود بستى،

و بيت المالى را كه براى ديگران

ادامه »

64

وَ مِنْ كِتاب لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ

از نامه هاى آن حضرت است

اِلى مُعاوِيَةَ، جَواباً عَنْ كِتابِهِ

در جـواب نـامه معـاويه

اَمّا بَعْدُ، فَاِنّا كُنّا نَحْنُ وَ اَنْتُمْ عَلى ما ذَكَرْتَ مِنَ الاُْلْفَةِ

اما بعد، همان طور كه گفتى ما و شما با هم در الفت و اتفاق

وَ الْجَماعَةِ، فَفَرَّقَ بَيْنَنا وَ بَيْنَكُمْ اَمْسِ اَنّا آمَنّا وَ كَفَرْتُمْ، وَ الْيَوْمَ

بوديم، ولى در گذشته بين ما و شما جدايى افتاد، زيرا ما ايمان

آورديم و شما كفر ورزيديد، و امروز

ادامه »

63

وَ مِنْ كِتاب لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ

از نامه هاى آن حضرت است

اِلى اَبى مُوسَى الاَْشْعَرِىِّ، وَ هُوَ عامِلُهُ عَلَى الْكُوفَةِ، وَ قَدْ بَلَغَهُ عَنْهُ

به ابوموسى اشعرى كه كارگزارش در كوفه بود، زمانى كه به اميرالمؤمنين

خبر رسيد مردم

تَثْبيطُهُ النّاسَ عَنِ الْخُرُوجِ اِلَيْهِ لَمّا نَدَبَهُمْ لِحَرْبِ اَصْحابِ الْجَمَلِ

را از رفتن به كمك حضرت به وقتى كه براى جنگ جمل دعوت كرده ب

ود منع مى كند.

ادامه »

62

ادامه مطلب

وَ مِنْ هذَا الْكِتابِ

و قسمتى از اين نامه است

اِنّى وَ اللّهِ لَوْ لَقيتُهُمْ واحِداً وَ هُمْ طِلاعُ الاَْرْضِ كُلِّها، ما بالَيْتُ

به خدا قسم اگر به تنهايى با دشمنان روبرو شوم در حالى كه تمام

زمين را پر كرده باشند، مرا نه

وَ لاَ اسْتَوْحَشْتُ. وَ اِنّى مِنْ ضَلالِهِمُ الَّذى هُمْ فيهِ، وَ الْهُدَى الَّذى

باك است و نه ترس. من بر گمراهى آنان و هدايت خويش از جانب خود بر

اَنَا عَلَيْهِ، لَعَلى بَصيْرَة مِنْ نَفْسى، وَ يَقين مِنْ رَبّى. وَ اِنِّى اِلى لِقاءِ

بصيرت از سوى پروردگارم بر يقينم. هرآينه من آرزومند

ادامه »

62

وَ مِنْ كِتاب لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ

از نامه هاى آن حضرت است

اِلى اَهْـلِ مِصْـرَ مَعَ مالِـك الاَْشْـتَرِ رَحِمَهُ اللّهُ لَمّـا وَلاّهُ اِمـارَتَها

به اهل مصر كه با مالك اشتر فرستاد، زمانى كه او را به حكومت مصر منصوب كرد

اَمّا بَعْدُ، فَاِنَّ اللّهَ سُبْحانَهُ بَعَثَ مُحَمَّداً صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ

اما بعد، خداوند سبحان محمّد صلّى اللّه عليه وآله را

نَذيراً لِلْعالَمينَ، وَ مُهَيْمِناً عَلَى الْمُرْسَلينَ. فَلَمّا مَضى صَلَّى اللّهُ

ترساننده جهانيان از عذاب فردا، و گواه بر انبيا فرستاد. چون از جهان درگذشت ـ صلّى الله

عَلَيْهِ وَ آلِهِ تَنازَعَ الْمُسْلِمُونَ الاَْمْرَ مِنْ بَعْدِهِ. فَوَ اللّهِ ما كانَ يُلْقى

عليه وآله ـ پس از او مسلمانان در رابطه با خلافت به نزاع برخاستند. به خدا قسم در قلبم

ادامه »