#كمپين شاگردان مکتب امام جعفر صادق (علیه السلام)
نشانههاى ايمان و مؤمن حقيقى
يَا ابْنَ جُندَب، اِنَّما المُؤمِنونَ الّذينَ يَخافُونَ اللّهَ و يُشْفِقُونَ اَن يُسْلَبوا ما اُعطُوا مِنَ الهُدى
فَإِذا ذَكَرُوا اللّهَ وَ نَعْمائَهُ وَجِلُوا و اَشْفَقُوا وَ اِذا تُليَتْ عليْهِم اياتُهُ زادَتْهُم اِيماناً مِمّا اَظْهَرَهُ
مِنْ نَفاذِ قُدرتِه وَ على ربِّهم يَتوَكَّلونَ.
امام صادق(عليه السلام) نيز در اين روايت مىفرمايند، مؤمنان كسانى هستند
كه: إذا ذَكَرُوا اللَّهَ و نَعْمائَهُ وَجَلوا. «وَجَل» يعنى: لرزش دل. مؤمنان كسانىاند
كه وقتى ياد خدا مىشود دلشان به لرزه مىافتد. خداوند در وصف قرآن فرموده است:
كِتاباً مُتَشابِهاً مَثانِيَ تَقْشَعِرُّ مِنْهُ جُلُودُ الَّذِينَ يَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ؛(1) خاصيت قرآن اين است
كه وقتى تلاوت مىشود كسانى كه ايمان دارند وقتى آن را مىشنوند مو بر اندامشان
راست مىشود. ثُمَّ تَلينُ جُلودُهُمْ و قُلُوبُهُمْ الىِ ذِكْرِ اللّهِ؛ ابتدا آن حالت را پيدا مىكنند،
اما سپس انس مىگيرند و پوستشان دوباره نرم مىشود و به حالت اوليه باز مىگردد.