عبادت و بندگي در كلام بزرگان
آيت الله قاضي (ره): اما نماز شب پس هيچ چاره اي و گريزي براي مؤمنين از آن نيست، و تعجب از كسي كه مي خواهد به كمال دست يابد و در حالي كه براي نماز شب قيام نمي كند و ما نشنيدهايم كه احدي بتواند به آن مقامات دست يابد مگر به وسيلهي نماز شب. برشما باد به قرائت قرآن كريم در شب باصداي زيبا و غم انگيز پس آن نوشيدني و شراب مؤمنان است.»[1]
استاد شهيد مطهري(ره): ما يك سلسله لذتهاي معنوي داريم كه معنويت ما را بالا مي برد. براي كسي كه اهل تهجد و نماز شب است جزو صادقين و صابرين و مستغفرين بالاسحار باشد ، نماز شب لذت و بهجت دارد، آن لذتي كه يك نفر نماز شب خوان حقيقي و واقعي از نماز شب خودش مي برد وآن لذتي كه از آن « يارب يارب » گفتنها مي برد، هيچ وقت يك آدم عياش كه در كاباره ها مي گردد احساس نميكند.»[2]