وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  لاتَأْمَنَنَّ عَلى خَيْرِ هذِهِ الاُْمَّةِ عَذابَ اللّهِ،

و آن حضرت فرمود: بر بهترين اين امت از عذاب الهى ايمن مباش،

باب لِقَوْلِهِ سُبْحانَهُ: «فَلايَأْمَنُ مَكْرَ اللّهِ اِلاَّ الْقَوْمُ الْخاسِرُونَ».

كه خداى بزرگ فرموده: «از كيفر خدا ايمن نيستند مگر زيانكاران».

وَ لاتَيْاَسَنَّ لِشَرِّ هذِهِ الاُْمَّةِ مِنْ رَوْح ِ اللّهِ، لِقَوْلِهِ سُبْحانَهُ:

و بر بدترينشان از رحمت خدا نااميد مباش، كه خداوند فرموده:

«اِنَّهُ لايَيْاَسُ مِنْ رَوْح ِ اللّهِ اِلاَّ الْقَوْمُ الْكافِرُونَ».

«از رحمـت خـدا نااميـد نمى شـوند مگر كـافـران».

وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  اِنَّ الْحَقَّ ثَقيلٌ مَرىءٌ، وَ اِنَّ الْباطِلَ

و آن حضرت فرمود: حق سنگين است و گوارا، و باطل

خَفيـفٌ وَبـىءٌ .

سبك است و هلاكت بار.

 وَ مِنْ كِتاب لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ

از نامه هاى آن حضرت است

اِلى مُعاوِيَةَ جَواباً، وَ هُوَ مِنْ مَحاسِنِ الْكُتُبِ

در جواب معاويه، كه از بهترين نامه هاست

اَمَّا بَعْدُ، فَقَدْ اَتانى كِتابُكَ تَذْكُرُ فيهِ اصْطِفاءَ اللّهِ مُحَمَّداً

اما بعد، نامه ات به من رسيد كه در آن نامه مبعوث شدن محمّد

صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ لِدينِهِ، وَ تَأْييدَهُ اِيّاهُ بِمَنْ اَيَّدَهُ

صلّى اللّه عليه وآله را از جانب حق براى دينش، و يارى شدن آن حضرت را از سوى خداوند به وسيله

ادامه »

وَ عَنْ اَبى جُحَيْفَةَ قالَ: سَمِعْتُ اَميرَ الْمُؤْمِنينَ عَلَيْهِ السَّلامُ يَقُولُ:

از ابوحُجَيفه روايت است گويد: از اميرالمؤمنين عليه السّلام شنيدم مى فرمود:

اَوَّلُ ما تُغْلَبُونَ عَلَيْهِ مِنَ الْجِهادِ الْجِهادُ بِاَيْديكُمْ، ثُمَّ

اول چيزى كه از جهاد از شما گرفته مى شود جهاد با دست، سپس

ادامه »

وَقالَ عَلَيْهِ السَّلامُ فى كَلام آخَرَلَهُ يَجْرى هذَا الْمَجْرى: فَمِنْهُمُ الْمُنْكِرُ

امام عليه السّلام را كلامى ديگر در زمينه همين معناست: از اين مردم كسى است كه

لِلْمُنْكَرِ بِيَدِهِ وَ لِسانِهِ وَ قَلْبِهِ، فَذلِكَ الْمُسْتَكْمِلُ لِخِصالِ

به دست و زبان و قلبش به انكار برمى خيزد، چنين انسانى خصلت هاى

خوب را به كمال

ادامه »

وَ مِنْ عَهْد لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ

از پيمانهاى آن حضرت است

اِلى مُحَمَّدِ بْنِ اَبى بَكْر رَضِىَ اللّهُ عَنْهُ حينَ قَلَّدَهُ مِصْرَ

به محمّد بن ابوبكر رضى اللّه عنه وقتى او را به حكومت مصر گماشت

فَاخْفِصْ لَهُمْ جَناحَكَ، وَ اَلِنْ لَهُمْ جانِبَكَ، وَ ابْسُطْ لَهُمْ وَجْهَكَ،

با مردم فروتن ، و نرمخو ، و گشاده رو باش ،

وَ آسِ بَيْنَهُمْ فِى اللَّحْظَةِ وَ النَّظْرَةِ، حَتّى لايَطْمَعَ الْعُظَماءُ فى

همه را به يك چشم و نظر ببين ، تا بزرگان بر تو طمع

ادامه »

  [وَ رَوَى ابْنُ جَرير الطَّبَرِىُّ فى تاريخِهِ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمنِ بْنِ اَبى لَيْلَى

ابن جرير طبرى در تاريخش از عبدالرحمان پسر ابى ليلى

الْفَقيهِ ـ وَ كانَ مِمَّنْ خَرَجَ لِقِتالِ الْحَجّاج ِ مَعَ ابْنِ الاَْشْعَثِ ـ اَنَّهُ قالَ

فقيه، همان كسى كه براى جنگ با حَجاج همراه ابن اشعث بيرون رفت،

ادامه »

372

 وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ لِجابِرِ بْنِ عَبْدِاللّهِ الاَْنْصارِىِّ:  يا جابِرُ،

و آن حضرت به جابر بن عبداللّه انصارى فرمود: اى جابر،

قِوامُ الدّينِ وَالدُّنْيا بِاَرْبَعَة: عالِم مُسْتَعْمِل عِلْمَهُ،

برپايى دين و دنيا به چهار چيز است: دانشمندى كه دانشش را به كار گيرد،

ادامه »

وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  لاشَرَفَ اَعْلى مِنَ الاِْسْلامِ، وَلا عِزَّ

و آن حضرت فرمود: شرفى برتر از اسلام، عزّتى

اَعَزُّ مِنَ التَّقْوى، وَ لا مَعْقِلَ اَحْصَنُ مِنَ الْوَرَعِ، وَلا شَفيعَ

عزيزتر از تقوا، پناهگاهى نگاه دارنده تر از اجتناب از حرام، شفيعى

اَنْجَحُ مِنَ التَّوْبَةِ. وَلا كَنْزَ اَغْنى مِنَ الْقَناعَةِ، وَ لا مالَ اَذْهَبُ

رهاننده تر از توبه، و گنجى بى نيازكننده تر از قناعت، و ثروتى براى از بين بردن

ادامه »

 وَ مِنْ عَهْد لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ

از پيمانهاى آن حضرت است

اِلـى بَعْـضِ عُمّـالِهِ وَ قَدْ بَعَثَـهُ عَلَى الصَّدَقَـةِ

به يكى از كارگزارانش زمانى كه او را براى جمع آورى زكات فرستاد

آمُرُهُ بِتَقْوَى اللّهِ فى سَرائِرِ اَمْرِهِ وَ خَفِيّاتِ عَمَلِهِ، حَيْثُ لا شَهيدَ

او را به تقواى الهى در امور پنهانى و كارهاى مخفى دستور مى دهم،آنجا كه احدى جز خدا

غَيْرُهُ، وَ لا وَكيلَ دُونَهُ. وَ آمُرُهُ اَنْ لايَعْمَلَ بِشَىْء مِنْ طاعَةِ اللّهِ فيما

شاهد و كسى غير او وكيل نيست. و او را فرمان مى دهم كه در آشكار چيزى از طاعت حق را بجاى

ادامه »