فزت برب الكعبه

غرقه از خون علي (ع) بين، دامن محراب را

همچنين درياي خون، قلب اُولي الباب را

از غم بابش، حسن (ع) گريان بود همچون حسين (ع)

چون زكف دادند از شمشير دشمن، باب را

زينب و كلثوم (س) را بر سر زنان يكسو نگر

همچنين قنبر كه آگه مي‌كند احباب را

از فغان قد قتل، جبريل شوري افكند

تا بسوزاند دل خون گشته‌ي اصحاب را

واعليا بر فلك، از مسجد كوفه بلند

چون زمين بين، آسمان خسته‌ي بي‌تاب را

بشنو از شيرِ خدا فزت بربّ الكعبه را

قتلگاه شير حق بين، دامن محراب را

شير آوردند اطفال يتيم از بهر او

«خوشدل» اين احسان بود اطفال بابا ياب را

علي اكبر (خوشدل) تهراني - چهارده سفينه نور صفحه 11

اندیشه قم

مثلث شخصيت حضرت علي (ع)

از نظر روان شناسان، شخصيت هر فردي متشكل از سه عامل مهم است كه هر يك در انعقاد و تكون شخصيت تأثيربه سزايي دارد و گويي روحيات و صفات و طرز تفكر انسان همچون مثلثي است كه از پيوستن اين سه ضلع به يكديگرپديد مي آيد. اين سه عامل عبارتنداز:

1. وراثت
2. آموزش و پرورش
3. محيط زندگي
صفات خوب و بد آدمي و روحيات عالي و پست او به وسيله اين سه عامل پي ريزي مي شود و رشد و نمو مي كند.
درباره عامل وراثت سخن كوتاه اينكه: فرزندان ما نه تنها صفات ظاهري را، مانند شكل و قيافه، از ما به ارث مي برند، بلكه روحيات و صفات باطني پدر و مادر نيز از طريق وراثت به آنان منتقل مي شود.

آموزش و پرورش و محيط، كه دو ضلع ديگر شخصيت انسان را تشكيل مي دهند، در پرورش سجاياي عالي كه دست آفرينش در نهاد آدمي به وديعت نهاده و يا تربيت صفاتي كه كودك از پدر و مادر به وراثت برده است نقش مهمي دارند. يك آموزگار مي تواند سرنوشت كودكي و يا كلاسي را تغيير دهد. و بسا كه محيط، افراد آلوده را پاك و يا افراد پاك را آلوده مي سازد. قدرت اين دو عامل در شكل دادن به شخصيت آدمي چنان مسلم و روشن است كه خود را ازتوضيح درباره آن بي نياز مي دانيم. البته نبايد فراموش كرد كه در وراي اين امور سه گانه و مشرف و مسلط بر آن ها اراده وخواست انسان قرار گرفته است.

ادامه »

گريه بر مصائب اهلبيت(ع)

ترديدي نيست که گريه کردن بر امام حسين ـ عليه السلام ـ اجر و پاداش بس بزرگ و بي شماري دارد که انسان چه بسا از توصيف و بيان حقيقت آن عاجز است و ممکن است در همة حقايق و عظمت قيام امام حسين ـ عليه السلام ـ و پاداشي که خداوند براي عزاداران و گريه کنندگان بر آن بزرگوار قرار داده، براي ما معلوم نگردد و در واقع آنچه ما درک مي کنيم و روايات بيانگر آن است فقط گوشه اي از عظمت قيام عاشورا، و پاداش عزاداران حسيني مي باشد.

لياقت گريه:
اينكه انساني به حدي برسد كه انسانهاي زيادي و بلکه تمام عالم هستي براي او گريه كنند و اشك بريزد، نه يك روز و دو روز، بلكه قرنها، لياقت ويژه‌اي لازم دارد، لذا قرآن در مورد فرعونيان كه بر اثر نفرين موسي غرق شدند مي‌گويد: «فَما بَكَتْ عَلَيْهِمُ السَّماءُ وَ الْأَرْضُ وَ ما كانُوا مُنْظَرِينَ»[1] (به هنگام نزول بلا) نه آسمان (و اهل او) بر آنها گريست و نه زمين (و اهل آن). به هر حال، اين جمعيت چنان لياقت و ارزش و پايگاه معنوي خويش را از دست دادند كه پس از مرگ آنان نه آسمان و نه زمين و به تفسير ديگر، از اهل آسمان و زمين كسي براي آنها گريه‌اي نكرد. زيرا افراد براي كسي گريه مي‌كنند كه ارزش و لياقتي داشته باشند، و اينكه كسي براي آنان گريه‌اي نكرده، نوعي حقارت و بي‌لياقتي به شمار آمده، آنان بدين سبب مورد سرزنش قرار گرفته‌اند.
آري گريه کن حقيقي سيدالشهدا(ع) فرزند عزيزش امام زمان- ارواحنا فداه - است که در عزاي جد غريبش مي فرمايد: «يا جداه لابکين عليک بدل الدموع دما»[2] اي جدّم به قدري برايت اشک مي ريزم که به جاي اشک خون گريه کنم. و حضرت، در همين زيارتنامه مي فرمايد: «سلام بر کسي که آسمان و زمين بر او گريست».

ادامه »

نهج البلاغه گمشده بشريت معاصر

ما منتظريم كه كتاب نهج البلاغه كه بعد از قرآن بزرگترين دستور زندگي مادي و معنوي و بالاترين كتاب

رهايي بخش بشر است و دستورات معنوي و حكومتي آن بالاترين راه نجات است، از امام معصوم ماست.

(امام خميني «ره»)

نهج البلاغه مرهمي است بر دردهاي جانكاه بشريت.

نهج البلاغه داروي مؤثري است بر تلطيف روح انسانها و مبارزه با خشونتها.

نهج البلاغه اثري است به درخشندگي آفتاب، به لطافت گل، به قاطعيت صاعقه، به غرش طوفان و برق،

به تحرك امواج، به بلندي ستارگان دوردست بر اوج آسمانها.

نهج البلاغه در حقيقت فرزند قرآن است.

اين مجموعه زيبا و نفيس كه روزگار از كهنه كردن آن ناتوان است و گذشت زمان و ظهور افكار و انديشه اي

نوتر و روشن تر بر ارزش آن افزوده، منتخبي است از خطابه ها و دعاها، وصايا، نامه ها و جمله هاي كوتاه

مولاي متقيان علي (ع) كه بوسيله سيد شريف رضي در حدود هزار سال پيش گردآوري شده است.

او از نظر خودش آنهايي كه از جنبه بلاغت برجستگي خاصي را داشته اند انتخاب كرده، از اينرو اين منتخب

را نهج البلاغه نام نهاد. كلمات اميرالمؤمنين (ع) از قديم ترين ايام با دو امتياز همراه بوده است.

1- فصاحت و بلاغت 2- همه جانبه بودن (چندي بعدي بودن) توأم شدن ايندو با هم سخن علي (ع) را در حد

اعجاز قرار داد و به همين جهت سخن علي (ع) در حد واسط كلام مخلوق و كلام خالق قرار گرفته

((فوق كلام المخلوق و دون كلام الخالق))

ادامه »

علی بن ابی‌طالب (علیه السلام ) طلایه‌دار وحدت امّت اسلامی

وحدت در سیره علمی و عملی امیرالمؤمنین (ع)/ حمایت خداوند از جامعه متّحد

 هیچ یک از پدیده‌های بشری مانند دو پدیدة متضاد اتحاد و خصومت منشاء آثار و نتایج با اهمّیّت نبوده و نیست. زیرا اتحاد امّت اسلامی با یکدیگر عامل جلوگیری آنان از نابودی‌های گوناگونی خواهد شد که در طول تاریخ اسلام وجود داشته و دارد. چه این‌که وحدت امّت اسلامی با یکدیگر عامل بروز قدرت‌ها و استعدادهای آنان می شود.

سرویس علمی فرهنگی خبرگزاری «حوزه»، نقش حضرت علی(ع) به عنوان طلایه دار وحدت امت اسلامی به قلم محقق و پژوهشگر حوزه حجت الاسلام و المسلمین سید علی طباطبایی را به مناسبت سالروز ضربت خوردن و شهادت امام علی(ع) منتشر می کند.

قبل از ورود به بحث و تحقیق پیرامون امّت اسلامی و بیان پرچم‌دار بودن علی بن ابی‌طالب (علیه السلام ) در این امر مقدّس: نخست باید دو مسأله به عنوان تبیین مبادی تصوریه مطرح گردد.

یکم: از آن جهت که امّت اسلامی دارای هویّت دینی است، لذا باید تعریف روشنی درباره مفهوم کلّی دین ارائه شود.

دین عبارت است از آن زندگانیِ قابل محاسبه و پذیرشِ فطرت سلیم و عقل واقع‌بین، برای قرار گرفتن در مسیر حیات معقول و استفادة کامل از همة استعدادها و ابعاد مثبت و عالی انسانی. بر این اساس، رسالت عظمی و هدف اعلای دین برخوردار ساختن همة مردم از اندیشه و تعقّل و آزادی معقول و کرامت و شرف انسانی است که با جمود فکری و اجبار و اهانت، شدیداً ناسازگار است.

دوم: منظور از امّت اسلامی، مردم جوامعی هستند که دین اسلام را به عنوان آئین و دین سعادت بخش در دو قلمرو مادّی و معنوی پذیرفته‌اند. با توجّه به این دو مسأله باید پذیرفت که ریشة اصلی دین اسلام و پایگاه بنیادین امّت اسلامی از دو رکن تشکیل می‌شود و آن عبارت است از:

ادامه »

 تاریخ مخابره :۱۳۹۴/۴/۱۴ - ۱۹:۱۳

شیخ الازهر از اعتقاد شیعه درباره امامت می گوید

 شیخ الازهر گفت: تعیین امام نزد شیعیان امری الهی است که از جانب خداوند صورت می گیرد به این معنا که خداوند به پیامبر(ص) وحی کرده که سید ما علی بن ابی طالب امام پس از او است و پس از آن هم سید ما علی، امام حسن را تعیین کرده و امام حسین نیز امام حسین را تعیین کرده تا امام دوازدهم که غایب است و شیعیان همچنان در انتظار او هستند و برای فرج اودعا می کنند.

به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری حوزه، احمد الطیب شیخ الازهر در سخنان روزانه خود در تلویزیون مصر به تبیین مساله امامت و بیان دیدگاه شیعه و سنی در این زمینه پرداخت.

معنای امامت

شیخ احمد الطیب گفت: امامت به معنای امامی است که مسلمانان را پس از پیامبر رهبری می کند که ممکن است امام یا خلیفه نامیده شود. اهل سنت چنین شخصی را خلیفه می نامند چون جانشین رسول خدا(ص) است، اما شیعیان او را امام می نامند، چون مسلمانان همان گونه که به پیامبر(ص) اقتدا می کردند، به او هم اقتدا می کنند. مساله امامت مساله بسیار مهمی است و شهرستانی در این زمینه می گوید: «در اسلام بر سر هیچ قاعده دینی همچون قاعده امامت شمشیر کشیده نشده» به این معنا که از مسایلی است که مسلمانان بر سر آن بسیار با هم اختلاف کرده اند.

جایگاه امامت

وی افزود: اهل سنت اجماع دارند که مساله خلافت از اصول دین نیست بلکه مساله ای عملی صرف است و محل بحث آن در فقه است و وجوب آن به گونه ای است که اگر کسی آن را بر عهده گرفت از دیگران ساقط می شود.

شیخ الازهر ادامه داد: مساله امامت نزد اهل سنت از اصول اعتقادات نیست و مساله ایمان و کفر بر آن متوقف نیست، زیرا ایمان مربوط به اعتقادات می شود نه به اعمال و در مقابل شیعیان می گویند امامت اصلی از اصول دین است و کسی که به امامت ایمان نداشته باشد، ایمان او کامل نیست شیعه نیست و بدین ترتیب اصول دین نزد شیعه عبارتند از: توحید، عدل، نبوت، امامت و معاد. بر این اساس شیعه و سنی بر اصول دین به جز مساله امامت توافق دارند.

تعیین امام نزد شیعیان و اهل سنت

وی افزود: تعیین امام نزد شیعیان امری الهی است که از جانب خداوند صورت می گیرد به این معنا که خداوند به پیامبر(ص) وحی کرده که سید ما علی بن ابی طالب امام پس از او است و پس از آن هم سید ما علی، امام حسن را تعیین کرده و امام حسن نیز امام حسین را تعیین کرده تا امام دوازدهم که غایب است و شیعیان همچنان در انتظار او هستند و برای فرج اودعا می کنند، اما اهل سنت بر این باروند که پیامبر(ص) کسی را به عنوان جانشین خود تعیین نکرده، بلکه امر را به اصحاب خود واگذار کرده تا کسی را به به عنوان رهبر خود انتخاب کنند.

افق حوزه

زیره:تقویت کننده معده ،رفع تنگی نفس ،افزایش ترشح شیر در زنان شیرده ،

هضم کننده غذا،ضد چاقی،نفخ،نافع جهت قلنج

میخک:مقوی معده و اعصاب ،مسکن درد دندان ،درمان فلج و سکته مغزی ،ضد اضطراب

مرزه:تقویت معده،بهبود افزایش ترشح اسید معده،ضد نفخ ،ضد انگل معده و روده ،

نرمی استخوان را بهبود بخشیده ،افزایش نیروی بدن،

معالجه گریپ و برونشیت

شوید:ضدچربی خون،تصفیه کننده خون

رنه گنون؛آشنایی با آموزه های شرقی

این متفکر سنت گرای فرانسوی در نوامبر 1886 در شهر بولونیا این کشور متولد شد.ت

حصیلات اولیه را در زادگاهش سپری کرد.در 1904 به پاریس رفت و به مطالعه در حوزه

ریاضیات و سپس فلسفه پرداخت.

در جوانی با کسانی  چون لئون شامپرنو آشنا شد که با تصوف و عرفان اسلامی آشنایی

داشت.

در 1930 پس از مرگ همسر فرانسوی اش ،رهسپار مصر شد و تا پایان عمرش به عنوان

مسلمان و با نام شیخ عبدالواحد یحیی در قاهره ماند.در آنجا ازدواج کرد و صاحب دو

دختر و دو پسر گردید.

سوپ حریره مخصوص ماه مبارک رمضان

این سوپ یکی از غذاهای بسیار مفید و بین‌المللی در ماه رمضان بوده و همچنین از تشنگی در روزهای بلند جلوگیری می‌کند.

این سوپ یکی از غذاهای بسیار مفید و بین‌المللی در ماه رمضان بوده و همچنین از تشنگی در روزهای بلند جلوگیری می‌کند.

یکی از انتخاب‌های خوب غذایی برای افطار و سحر مخصوصاً در این روزهای گرم و بلند سال، سوپ است. زیرا گرمای هوا موجب تشنگی بیشتری شده و بهتر است غذاهای استفاده شده حاوی آب و فیبر بیشتری باشند.

برای افطار بهتر است سوپ‌های به اصطلاح سبک‌تری آماده کنیم و برای سحر سوپ‌ها کمی غلیظ‌تر و مغذی‌تر باشند. این سوپی که روش تهیه‌ی آن در ادامه آمده است یک سوپ کامل است که می‌توانید آن‌را هم برای افطار و هم برای سحری استفاده کنید. میزان غلظت آن‌را با توجه به ذائقه‌ خود تنظیم نمایید. این مقدار مواد برای 6 نفر مناسب است.

ادامه »

آواز مهتاب

علي بود و همراز او فاطمه

و در پيش آن‌ها سه فرزندشان

همه روزه بودند و در انتظار

که رويد گل نازنين اذان

٭ ٭ ٭

همه روزه بودند و افطار شد

و يک سفره‌ي ساده روي زمين

دوتا قرص نان بود و يک کاسه شير

و يک کاسه‌ي آب، تنها همين!

٭ ٭ ٭

فقيري به در زد: «کسي خانه نيست؟

من بينوا را کمي نان دهيد»

صدايش که بوي غم و درد داشت

به گوش همان روزه‌داران رسيد

٭ ٭ ٭

نگاهي به يکديگر انداختند

گل خنده بر چهره‌ها نقش بست

و تصوير تصميمي از همدلي

بر آن چهره‌هاي خدايي نشست

٭ ٭ ٭

علي از سر سفره برخاست زود

به يک دست نان و به يک دست شير

غذا را علي برد تا پشت در

نبايد گرسنه بماند فقير

٭ ٭ ٭

سر سفره آن شب جز آن پنج گل

خدا بود و آواز و مهتاب بود

همه روزه بودند و افطارشان

به جز مهرباني فقط آب بود

مصطفي رحمان‌دوست