گاهی سؤال می شود که فایده ی وجود امام در عصر غیبت چیست؟ به تعبیر دیگر: زندگی امام در دوران غیبت یک زندگی خصوصی است نه یک زندگی اجتماعی در نقش یک پیشوا. بنابراین وجود مقدس او چه اثر عمومی برای مردم می تواند داشته باشد و مردم چه نوع بهره ای می توانند از او ببرند؟
پیش از پاسخ به این سؤال باید توجه داشته باشیم که غایب بودن امام هرگز به این معنا نیست که وجود آن حضرت به یک روح نامرئی یا امواج ناپیدا و رؤیایی و امثال اینها تبدیل شده است! بلکه وی یک زندگی طبیعی عینی و خارجی دارد، منتها با عمری طولانی. آن حضرت در میان مردم و در دل جامعه ها رفت و آمد دارد و در نقاط مختلف زندگی می کند ولی به صورت ناشناس. و فرق بسیار است بین«نامرئی» و«ناشناس». امام صادق علیه السلام می فرمود: مردم امام خود را گم می کنند. او در موسم حج حاضر می شود و مردم را می بیند ولی آنان او را نمی بینند.
امّا در پاسخ سؤال یاد شده، فواید وجود امام در دوران غیبت را می توان در چند موضوع خلاصه کرد:
1- خورشید پنهان
وجود مقدّس امام در دوران غیبت، همچون خورشید پنهان در پشت ابر است. آثار حیات بخش خورشید در رشد و نمو موجودات و…، مخصوص زمانی نیست که نور آن مستقیماً بر پهنه ی حیات و طبیعت می تابد، بلکه بسیاری از این آثار - مانند: تولید گرما، رویش و رشد گیاهان، تولید انرژی لازم برای حرکت و حیات، به بار نشستن درختان، خندیدن شکوفه ها و شکفتن گلها - در زمان تابش نور غیر مستقیم خورشید از پشت ابرها نیز وجود دارد. اشعه ی معنوی وجود امام، هنگامی هم که در پشت ابرهای غیبت پنهان است، دارای آثار گوناگونی است که با وجود متوقف شدن کلاس تعلیم و تربیت و رهبری مستقیم، فلسفه ی وجودی او را آشکار می سازد.
خود حضرت مهدی - عجل الله تعالی فرجه الشریف - نیز روی این معنا تکیه کرده است. در توقیعی که آن حضرت در پاسخ به سؤالات«اسحاق بن یعقوب» صادر فرمود، چنین نوشت: اما چگونگی استفاده ی مردم از من همچون استفاده ی آنهاست از خورشید، هنگامی که در پشت ابرها پنهان می شود.
2- جان جهان
طبق احادیث فراوانی که در موضوع امامت وارد شده، و بر اساس دلائلی که دانشمندان ارائه کرده اند، در بینش اسلامی، امام، جان جهان است و جهان به وجود او بستگی دارد. امام قلب عالم وجود، هسته ی مرکزی جهان هستی و«واسطه ی فیض» بین عالم و آفریدگار عالم است و از این جهت حضور و غیبت او تفاوتی ندارد. و اگر او - ولو به صورت ناشناس - در جهان نباشد، جهان هستی در هم فرو می ریزد. چنانکه امام صادق علیه السلام فرمود: اگر زمین بدون وجود امام بماند، ساکنان خود را در کام خود فرو می برد.
3- پاسداری از آیین خدا
امیر مؤمنان علیه السلام در یکی از سخنان خود در مورد لزوم وجود رهبران الهی در هر عصر و زمان می گوید:«خدایا چنین است، هرگز روی زمین از قیام کننده ای با حجت و دلیل، خالی نمی ماند، خواه ظاهر و آشکار باشد و خواه بیمناک و پنهان، تا دلائل و اسناد روشن الهی از بین نرود و به فراموشی نگراید…».
در هر مؤسسه مهم،«صندوق آسیب ناپذیری» وجود دارد که اسناد مهم آن مؤسسه را در آن نگهداری می کنند تا از دستبرد دزدان یا خطر آتش سوزی و امثال اینها محفوظ بماند. سینه ی امام و روح بلندش نیز صندوق آسیب ناپذیر حفظ اسناد آیین الهی است تا در طول زمان در برابر نفوذ اجتماعی سلیقه ها و افکار شخصی، اصالتهای نخستین و ویژگیهای آسمانی این تعالیم را در خود نگاهداری کند.
4- امید بخشی
نقش امید، در زندگی فردی و اجتماعی بر کسی پوشیده نیست، به ویژه امیدی که یک فرمانده در میدان جنگ، و یک رهبر، به افراد خود می بخشد.
رئیس یک جمعیت یا یک لشگر، مادام که زنده است، هر چند مثلاً در سفر یا فرضاً در بستر بیماری باشد، مایه ی حیات و حرکت و نظم و آرامش آنهاست، ولی شنیدن خبر از دست رفتن او گرد و غبار یأس و نومیدی را بر سر همه می پاشد.
شیعیان طبق عقیده ای که به وجود امام زنده دارند، هر چند او را در میان خود نمی بینند، اما خود را تنها نمی دانند، و اثر روانی این عقیده در روشن نگهداشتن چراغ امید در دلها و وادار ساختن افراد به خودسازی و آمادگی برای آن قیام بزرگ جهانی، کاملاً قابل درک است.

سیمای پیشوایان در آینه تاریخ/صص210-208

رابطه استغفار با افزایش رزق و روزی
توبه از گناهان و آورزش خواهی از خداوند غافر، امری است که بسیار مورد تأکید قرپان و پیشوایان دین قرار گرفته است. در کلام پیشوایان معصوم علیهم السلام، استغفار به عنوان بهترین دعا و عبادت، ارزشمندترین توسّل، مؤثّرترین سلاح گناهکاران و نجات بخش ترین شفیع، به گونه ای کم نظیر، مورد تأکید واقع شده و آثاری برای آن، ذکر شده است.
در این جا، استغفار و توبه را به عنوان عامل ریزش روزی و برکت در گستره ی قرآن و روایات مورد توجه و تحقیق قرار می دهیم. در قرآن کریم، سه آیه ی بسیار عجیب وجود دارد که به روشنی اثر استغفار را در فزونی روزی بیانگر است: دو آیه اوّل از زبان حضرت هود علیه السلام خطاب به قوم بی ایمان و گناه کار عاد وارد شده است:
«وَ أن استَغفِرُوا رَبَّکُم ثُمَّ تُوبُوا إلَیهِ یُمَتِّعَکُم مَتاعاً حَسَناً إلی أجَل مُسَمّی و یُؤتِ کُلَّ ذِی فَضلٍ فَضلَهُ…؛ و اینکه از پروردگار خود آمرزش بطلبید؛ سپس{با ایمان ناب و عمل صالح} به سویِ او بازگردید تا شما را تا مدّت معیّنی{از مواهب زندگی این جهان} به خوبی بهره مند سازد و به هر صاحب فضیلتی، به مقدار فضیلتش ببخشد…».(سوره هود، آیه3)
قوم عاد، مردمی بلند قامت، درشت هیکل و سخت نیرومند بودند. این قوم، تمدنی بسیار پیشرفته و عظیم داشتند که به فرموده ی قرآن:«لَم یُخلَق مِثلُها فی البلاد؛ در هیچ عصری مثل آنان آفریده نشده است».(سوره فجر، آیه8) این مردمان همیشه، غرقِ در نعمت خدا و آبادانی و فزونی برکات الهی بودند تا این که به تدریج وضع خود را تغییر دادندو به بُت پرستی و عصیان روی آوردند. خدای تعالی به خاطر انحرافشان از راه حقّ، برادرشان هود علیه السلام را مبعوث کرد تا به سوی حقّ، دعوت و ارشادشان کند. با این که هود علیه السلام در هدایت آنان نهایت استعداد و سعی خود را به کار گرفت، امّا جز عده ی اندکی به او ایمان نیاوردند و بیشتر مردمان بر دشمنی و لجبازی های خود اصرار ورزیدند و نسبت سفاهت و دیوانگی به آن حضرت دادند. در نتیجه خداوند هم«سنّت تغییر» را بر آنان جاری فرمود، چرا که:«اِنَّ اللهَ لا یُغَیِّرُ ما بِقَومٍ حتّی یُغَیِّرُوا ما بانفُسِهِم؛ خداوند، احوال و سرشت هیچ قومی را تغییر نمی دهد مگر آن که خودشان، تغییر کنند.(سوره رعد، آیه11) به خواست الهی، آسمان تا هفت سال تمام از باریدن، دریغ کرد تا آن که قوم عاد دچار قحطی، گرانی، خشکسالی و ضعف و ناتوانی شدند. در این احوال هم، هود علیه السلام مثل همیشه از درِ خیرخواهی و مهربانی به سوی ایشان روی آورد و راه چاره را«طلب مغفرت از پروردگار»،«توبه از شرک و بت پرستی» و«ایمان به خداوند و عمل صالح» دانست.
طبق آن چه در تفسیر گران سنگِ المیزان در ذیل دو آیه ی فوق آمده است: منظور از«توبه» که بعد از«استغفار» با جمله ی«ثمَّ توبوا الیه» بدان تأکید شده است،«بازگشتِ حقیقی به سوی خدا با ایمان و عمل صالح» می باشد.
آیه ی سوم از زبان حضرت نوح علیه السلام خطاب به مردم مجرم و گناهکار زمانه اش وارد شده است:«استَغفروا ربَّکُم اِنَّهُ کانَ غَفّاراً یُرسِلِ السَّماءَ عَلَیکُم مِدراراً و یُمدِدکُم بِاَموال و بنین و یَجعَل لَکُم جَنّاتٍ و یَجعَل لکم اَنهاراً؛ از پروردگار خود آمرزش بخواهید که او بسیار آمرزنده است؛ تا باران های مفید و پر برکت را از آسمان بر شما پیوسته دارد و شما را با مال بسیار و فرزندان متعدد یاری رساند و باغ های خرّم و نهرهای جاری به شما عطا فرماید».(سوره نوح، آیه12-10)
امام صادق علیه السلام با استناد به آیه فوق می فرمایند:«هنگامی که رسیدن روزی ات را همراه سختی و کُندی دیدی، زیاد اسغفار کن، چرا که خداوند زّ و جلّ در کتابش می فرماید: از پروردگارتان، طلبِ مغفرت نمایید که او بسیار آمرزنده است تا از آسمان پیوسته بر شما بباراند و با اموال و فرزندان فراوان یاری تان رساند(یعنی در دنیا) و باغ های خرّم و نهرهای جاری عطایتان فرماید(یعنی در آخرت)».
در آیه ی فوق برای اثر استغفار سه بهره ی ارزشمند در دنیا معرفی شده است:«بارشِ پیوسته ی باران های مفید»،«وسعت و مال فراوان» و «نعمتِ برخورداری از فرزندان».
روایت شده که شخصی خدمت امام رضا علیه السلام آمد و از«خشکسالی» شکایت کرد. حضرت در بیان راه چاره فرمودند:«استغفار کن». شخص دیگری به پیشگاه حضرت آمد و از«فقر و نداری» شکایت کرد. حضرتش فرمودند:«استغفار کن» فرد سومی به محضرش شرفیاب شد و از حضرت خواست تا دعایی فرماید که خداوند پسری به او عطا فرماید. حضرت، به او فرمودند:«استغفار کن». حاضران با تعجّب پرسیدند: سه نفر با سه خواسته ی متفاوت، خدمت شما آمدند و شما همه را به«استغفار» توصیه فرمودید؟! فرمود: من این توصیه را از خودم نگفتم. همانان در این توصیه از کلام خداوند الهام گرفتم و آن گاه آیه ی فوق را تلاوت فرمودند.

نشریه قرآنی بشارت/شماره16

مواضع امام حسن عسکری علیه السلام درباره امامت امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف

از آن جا که امام عسکری علیه السلام می دانست مشیّت الهی بر غیبت فرزند عزیزش تعلق می گیرد، سعی کرد تا مسئله ی غیبت را در زمان حیات خود حل کند و افکار عمومی معتقدان به امامت آن حضرت را برای پذیرش حادثه مهمّی که تا آن زمان سابقه نداشت آماده سازد و این موضوع را تبیین کند که مصداق روایات و آیات، فرزند بزرگوارش«قائم آل محمّد صلی الله علیه و آله و سلم» است.
امام علیه السلام برای آماده سازی شیعیان برای غیبت از یک سو و جلوگیری از تزلزل اعتقادی مردم نسبت به غیبت از سوی دیگر، دو راه در پیش گرفت:
1- حفظ و نگهداری و پنهان داشتن فرزند خود از چشم مردم و نشان دادن وی به خواص. همچنین ارتباطات خود را با مردم محدود به تعدادی خاص کرد و از طریق مکاتبه و نمایندگان خود چنین کاری را انجام داد تا شیعیان به این گونه ارتباط با امام خود عادت کنند.
2- تبیین و تشریح مسئله غیبت و رسوخ دادن تفکّر«انتظار فرج» در اذهان مسلمانان.
بیانیه ها و اعلامیه های حضرت در مناسبت های مختلف در راستای چنین امری بود. این بیانیه ها چند جنبه داشت.
الف- جنبه ی عمومی و کلی درباره صفات حضرت مهدی و ویژگی های دوران ظهور و قیام آن حضرت چنانچه در پاسخ یکی از یارانش فرمود: قائم چون قیام کند، همچون داود بدون استناد به بیّنه و بر اساس علم خود در میان مردم داوری می کند.
ب- سخنان و بیانیه های عمومی و خصوصی به منظور آماده کردن افکار شیعیان برای پذیرش این مسئله. چنان که در نامه به ابن بابویه قمی می نویسد: تو را به بردباری و انتظار فرج سفارش می کنم… شکیبا باش و تمام شیعیان ما را به صبر و شکیبایی دعوت کن… شیعیان ما همواره در غم و اندوهند تا فرزندم ظهور کند.
مروری بر زندگانی پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم و امامان علیهم السلام/گردآوری و تنظیم: علی شیخیان ثابت/ص165-162

نقش خانواده در بروز انحرافات جنسی در جوانان!!
یکی از علت های انحرافات جنسی جوانان عللی است که ریشه در خانه و خانواده دارد. از آنجا که خانواده نخستین اجتماعی است که بشر در آن پا می نهد و مرکز حفظ سنت های دینی، اخلاقی و کانون رشد عاطفی است، بنابراین محیط خانوادگی در صلاح و انحراف افراد خانواده و در نهایت سعادت و شقاوت آنان نقش بسزایی دارد.
1- رعایت نکردن حریم در خانواده
از مسائلی که ممکن است موجب مشکلاتی برای جوانان در خانواده شود رعایت نکردن حریم در نوع پوشش و مسائل زناشویی است. رفتار پدر و مادر با فرزندان خود، طرز معاشرت و خواب آنان، ممکن است از عوامل انحراف جنسی گردد.
هر چند افراد خانواده به یکدیگر، محرمند، اما این امر دلیل بر عدم رعایت پوشش مناسب اعضای خانواده، نیست چرا که لباس های نازک، تنگ و زننده موجب تحریک و تهییج فرزندان خانواده می شود و چه بسا زمینه های انحراف را برای آنان فراهم آورد.
تحریک و تهییج بی حساب غریزه ی جنسی، عوارض خطرناکی مثل بلوغ زودرس و پیری و فرسودگی به دنبال دارد. علاوه بر مسأله ی پوشش، پدر و مادر در مسأله ی زناشویی نیز باید دقت لازم را داشته باشند. روابط زن و شوهر در خانواده و در حضور فرزندان، باید به طور کامل از جنبه های جنسی به دور باشد. فرزندان بعد از سن تمییز، به طور معمول به روابط پدر و مادر خویش حساس می شوند و با نوعی کنجکاوی،آن را دنبال می کنند.
انحرافات جنسی در بسیاری از موارد ریشه در دوران کودکی دارد. از دشوارترین مسائل تربیتی، برخورد با مسائل جنسی کودکان و نوجوانان است. این میل در دوره ی کودکی نهفته است و به تدریج در وجود انسان رشد می کند و در دوره ی نوجوانی به اوج شدت و قدرت خود می رسد. این تصور که کودکان هیچ گونه انگیزه ی جنسی ندارند و در این زمینه، نیازی به مراقبت از آن ها نیست، گمانی اشتباه است. پوشش های نامناسب و آرایش های خاص می تواند محرک غریزه ی جنسی و حس کنجکاوی کودکان باشد. این صحنه ها، کودکان را به کاوش در این زمینه وا می دارد و پرسش هایی برای کودکان پدید می آورد. بنابر آن چه ذکر شد، کودکان نیز دارای سطح پایین و خفته ای از غرایز جنسی هستند و گاه ممکن است کودکی که{به دلیل نبود مراقبت خانواده در پوشش و مسائل جنسی} میل جنسی اش تقریباً به ظهور پیوسته، خود را از لحاظ جنسی تحریک کند یا بعضی از موقعیت ها یا اشیاء برای او محرک باشد. در این صورت ممکن است ارضای جنسی کودک در این شرایط، باعث شود کودک مایل باشد آن را دوباره تکرار کند. اگر این عمل کودک تا هنگام بزرگسالی ادامه پیدا کند ممکن است در بزرگسالی نیز روش های غیر معمول ارضای جنسی را به روش های دیگری که مورد تصویب و قبول دین است، ترجیح دهد و در این صورت گروهی که فرد متعلق به آن است و اغلب خود فرد، او را نابهنجار یا منحرف بداند.
2- تحقیر و تنبیه
در برخی خانواده ها، پدر و مادر با ملامت کردن، به کار بردن الفاظ طعن آمیز و گاه زشت و رکیک، فرزندان خود را تحقیر می کنند چنین خانواده هایی=ی به دست خود شالوده ی شخصیت فرزندان خود را ویران می کنند و آنان را به وادی انحراف می کشانند. رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم می فرماید:«لا تحقرن احدا من مسلمین فإنَّ صغیرهم عندالله کبیر: هیچ یک از مسلمانان را کوچک نشمارید، چرا که خردسالان مسلمین هم در پیشگاه الهی، بزرگند».
والدینی که برای تربیت فرزند خود از تنبیهات بدنی و تحقیرآمیز استفاده می کنند، فرزندان خود را به سمت پستی و حقارت سوق می دهند. امام علی علیه السلام می فرمایند:«ان العاقل یتعظُ بالادب و البهائمَ لا یتَّعظُ الّا بضّرب: خردمند به ادب(درس و تعلیم) پند می گیرد ولی چهارپایان جز به زدن پند نمی گیرند».
یکی دیگر از مواردی که موجب تحقیر می شود، نصیحت در میان جمع است. امام علی علیه السلام فرمود:«النصح بین الملاء تفریع: نصیحت گفتن در حضور مردم، کوبیدن شخصیت است».
یکی دیگر از مواردی که موجب تحقیر فرزند می شود، نپذیرفتن فرزند به گونه ی شایسته است. این گونه خانواده ها، فرزندانی را که از نظر آن ها وضعیت نامساعدی ندارند، آن چنان که شایسته است نمی پذیرند و به طور صریح یا تلویحاً او را طرد کرده و حس حقارت را در او بر می انگیزند. این دسته از فرزندان، مستعد روابط ناسالم با دیگران و روی آوردن به سوی باندهای فساد و فحشا هستند.
تحقیر و تنبیه موجب پایین آمدن سطح حرمت خود در فرد می شود و تحقیقات روان شناسی، نشان داده است کسانی که دچار انحرافات جنسی اند از سطح حرمت خود پایینی برخوردارند.
3- یکی دیگر از عوامل انحرافات جنسی، کمبودهای عاطفی است. هر گاه فرزندان، به هر دلیلی، از احساس محبت محروم شوند، احساس امنیت و آرامش را از دست می ذهند و دچار نگرانی و اضطراب شده و در معرض ابتلا به بیماری های روانی از جمله انحراف جنسی قرار می گیرند.
راز انحراف بسیاری از دختران و لغزش بسیاری از پسران در همین مسأله کمبود محبّت است، به طور حتم دختری که سرشار از محبّت خانواده باشد هرگز خود را در محیط جامعه تحت تأثیر محبّت سطحی و زودگذر جوانان شهوت پرست، قرار نمی دهد و از حریم عفت و پاکی بیرون نمی رود و بالعکس اگر در خانواده احساس کمبود محبت کند، ممکن است با اولین لبخند، فریفته شده و سرانجامی جز انحراف در انتظارش نخواهد بود.
نکته ی دیگری ککه باید به آن توجه کرد، به زبان آوردن محبت است تا فرزند آن را با تمام وجود حس کند، ممکن است پدر و مادری فرزند خود را در دل دوست داشته باشند، اما اظهار نکنند. این نوع محبت تأثیر چندانی ندارد، بلکه گاه تأثیر منفی می گذارد و فرزند مهر و محبت والدین را احساس نمی کند و خود را تنها می یابد و احساس تحقیرآمیزی نسبت به خود، پیدا می کند. همان طور که قبلاً اشاره شد، احساس حقارت رابطه ی مستقیم با انحرافات جنسی دارد.
نخستین جوانه های احساس اعتماد و محبت در آدمی، ریشه در رابطه ی گرم و محبت آمیز با مادر یا نخستین سرپرست کودک دارد. این اعتماد بنیادی، شرط اساسی تعامل رضایت بخش با دیگران است. روابط محبت آمیز با سایرین نیز زمینه را برای صمیمیتی فراهم می آورد که لازمه ی رابطه ی جنسی در میان بزرگسالان است البته این نوع روابط محبت آمیز از عهده ی کسانی بر می آید که خود از نظر عاطفی، اشباع شده باشند.
جدای از اضطراب ناشی از کمبود محبت، قرار گرفتن در موقعیت های فشارزا و اضطراب آور، اجتناب ناپذیر است. زندگی به معنی عبور از همین گردنه های صعب و سهل اضطراب و فشار روانی است. افراد مختلف در معرض رویدادهای اضطراب آور مشابه، عکس العمل های متفاوتی دارند؛ بعضی از لحاظ جسمانی و روانی از پای در می آیند ولی دیگران ممکن است توجه بسیار کمی به آن داشته باشند. باید دانست که حمایت های عاطفی و توجه نزدیکان و دوستان و به خصوص افراد خانواده، این موقعیت ها را تحمل پذیرتر و راحت تر می کند. به هر حال اضطراب، یکی از عوامل مهم اختلالات روانی از جمله انحرافات جنسی است که تنها راه فائق آمدن بر آن تأمین محبت از طریق نزدیکان و از همه مهم تر، خانواده است.
ماهنامه شمیم یاس / شماره137

ب. هواهای نفسانی کنترل نشده و تخلفات پیشین
جواب دوم این است که بگوییم هواهای نفسانی، ریاست طلبی ها و اعمال ناشایست پیشین سران سقیفه، آنها را به اینجا رساند که حتی حاضر شدند برای حفظ و تداوم خلافت غصب شده، فدک را نیز غصب کنند و خانه زهرا سلام الله علیها را آتش بزنند و به شخص امیرمؤمنان و فاطمه زهرا علیهماالسلام نیز اهانت کنند.
این تحلیل مبتنی بر این پیش فرض است که این گروه از اوّل مسلمان بودند و اسلامشان نیز واقعی بوده است و در راه اسلام نیز فداکاری کرده و در جنگ ها شرکت داشته اند؛ امّا چون نتوانستند خود را واقعاً بسازند، اطاعت از هواهای نفسانی و روحیه مقام خواهی از یک طرف و سرپیچی از فرامین پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم و گناهان متعدد از طرف دیگر آنها را به این مرحله رساند که چنان جنایاتی را مرتکب شوند.
این تحلیل،هم شاهد روایی دارد و هم شاهد عینی و خارجی. اما به عنوان شاهد روایی، دو روایت ذکر می شود:
1. در لحظه ای که خواستند از علی علیه السلام اجباراً برای ابوبکر بیعت بگیرند، حضرت علی علیه السلام آنان را از هواپرستی بر حذر داشتند و فرمودند:«وَ نَحنُ اَحَقُّ بِهذا الأمرِ مِنکُم ما کانَ فینَا القارئُ لِکِتابِ اللهِ الفقیهُ فی دینِ اللهِ العالِمُ بِسُنَنِ رَسُولِ اللهِ اَلمُضطَلِعُ بِاَمرِ الرَّعیَّهِ وَ اللهِ اِنَّهُ لَفینا فَلا تَتَّبِعُوا الهَوی فَتَضِلُّوا عَن سَبیلِ الحَقِّفَتَزدادوا مِنَ الحَقِّ بُعداً؛ و ما سزاوار این امر(خلافت)هستیم نسبت به شما تا وقتی خواننده{آگاه به} قرآن، آگاه در دین خدا و دانای به سنّت های رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم و چیره و توانا به امر رعیّت(و مردم) در بین ما باشد. به خدا سوگند! به حقیقت چنین فردی در بین ما وجود دارد، پس از هوا{برای درخواست بیعت از من} پیروی نکنید که از راه حق گمراه می شوید و از حق بیشتر فاصله می گیرید.»
این روایت به خوبی دلالت دارد که آن چه سران سقیفه را به بیعت گرفتن اجباری و غصب خلافت و اهانت به امیرمؤمنان و زهرا علیهماالسلام وادار کرد، پیروی از هواهای نفسانی و ریاست طلبی هاست.
2. فاطمه زهرا سلام الله علیها بعد از آن که آن همه جسارت نسبت به او و علی علیهماالسلام روا داشته شد و خلافت غصب گردید، به محمود بن لبید فرمود: «آگاه باش! قسم به خدا! اگر حق را به اهلش واگذار و از عترت رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم اطاعت می کردند، دو نفر هم{درباره حکم خدا} با یکدیگر اختلاف نمی کردند و امامت را گذشته ای از گذشته ای به ارث می برد.»
آن گاه درباره راز انحرافات فرمود:«وَاختَارُوا بِشَهوَتِهِم وَ عَمِلُوا بِآرَائِهِم تبَّاً لَهُم أو لَم یَسمَعُوا اللهَ یَقُول*وَ رَبُّکَ یَخلُقُ ما یَشاءُ وَ یَختارُ ما کانَ لَهُمُ الخِیَرَه*… هَیهاتَ بَسَطوا فِی الدُّنیا آمَالَهُم وَ نَسُوا آجَالَهُم فَتَعساً لَهُم وَ أضَلَّ أعمالَهُم؛ آن ها هواپرستی و شهوت را برگزیدند و بر اساس رأی و نظر شخصی عمل کردند. هلاکت و نابودی بر آنان باد! آیا نشنیدند کلام خدا را که فرمود:«پروردگار تو آن چه را که می خواهد، خلق می کند و هر چه بخواهد، اختیار می کند و برای آنان اختیاری نیست.» افسوس{که سران سقیفه} آرزوها{و هوسهای} خود را در دنیا تحقق بخشیدند و اجلهای خود را فراموش کردند! خدا آنان را نابود کند و اعمالشان را تباه سازد!»
جملات فوق به خوبی نشان می دهد که اقدامات سران سقیفه برای رسیدن به خلافت و برخورد اهانت آمیز با خاندان وحی از سر هواپرستی و مقام خواهی بوده و تمام مسائل پیش گفته ریشه در هواهای نفسانی و ریاست خواهی آنها داشته است.
در کنار هواپرستی، برخی اعمال زشت نیز انسان را وادار به اعمال زشت تر می کند؛ یعنی اگر بر انجام گناه اصرار بورزد، مرتکب گناه بزرگ تر و بیشتری خواهد شد. این معنی، در آیات پیش گفته به خوبی نمایان است.
این عامل نیز به خوبی در رفتار سران سقیفه دیده می شود؛ چرا که آن ها در طول همراهی با پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم بارها از دستورات آن حضرت سرپیچی کردند و همین تخلفات بود که از غصب خلافت و اهانت به خانه وحی و شخص علی و زهرا علیهماالسلام سر درآورد.
اینک به برخی از نمونه های سرپیچی و پیروی از هوای نفس در رفتار سران سقیفه به صورت فهرست وار اشاره می شود؛ با این تذکر که این گناهان قطع نظر از رفتارهای فردی و اخلاقی این افراد است که در طول زندگی داشته اند و آنچه مد نظر است، برخی تخلّفات اجتماعی و گناهان عمومی آنان است.
1. فرار در صحنه جنگ احد و نافرمانی از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم آن گاه که فرمان بازگشت صادر فرمود.
2. سرپیچی از شرکت در لشکر اسامه بن زید باا اینکه صریحاً حضرت دستور داده بود که در مدینه نمانند و به لشکر اسامه بپیوندند.
3. تخلف از آوردن قلم و دوات در آخرین لحظات عمر پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم برای نوشتن وصیت و همین طور متهم کردن حضرت به هذیان گویی و… .
اینها و سایر گناهان، سران سقیفه را تا آنجا پیش برد که حاضر شدند برای تحکیم خلافت غصب شده، به خانه ی زهرا سلام الله علیها هجوم برند و به حضرت آسیب رسانند.
ماهنامه مبلغان/شماره68

ولی فقیه، جانشین خدا
أُولئِکَ خُلَفاءُ اللهِ فِی أَرضِهِ، دلالت بر منصب ولایت فقیه می کند. یعنی این ها خلیفه پروردگار هستند. خلیفه پروردگار یعنی: آئینه تمام نما. هر جا که لفظ خلیفه استعمال شد، تمام مناصبی که لازم خلیفه است، نیز از آن استفاده می شود. کما اینکه امیرالمؤمنین علیه السلام در باره خود ائمه علیهم السلام، لفظ خلیفه می آورد.
خلیفه رسول الله یا خلیفه الله، معنی اش این است که: این شخص به تمام معنی وجودش- کأنه هو- جانشین خداست در روی زمین. یعنی خداوندی که می خواهد در روی زمین حکومت کند، و مردم را به راه سعادت هدایت نموده و به بهشت ببرد، و از مهلکات نجات داده و از شر سیطان محفوظ بدارد، و آن ها را از منجیات و مهلکات آگاه نموده، و از مفاسد برهاند. آن کسانی که در روی زمین خلیفه الله و نشان دهنده خدا هستند، نیز چنین اشخاصی هستند که دارای چنین صفاتی می باشند. و این کلمه دلالت بر ولایت آنها می کند.
و این فقرات، اختصاص به امام معصوم ندارد، بلکه هم شامل امام معصوم و هم شامل بقیه علماء ربانی که در هر زمان هستند می شود. و این دلیلی است قوی بر ولایت فقیه.
کتاب: ولایت فقیه در حکومت اسلامی، 4جلدی
نویسنده: حضرت علامه آیت الله حاج سید محمد حسین حسینی طهرانی، انتشارات علامه طباطبایی

ای یادگار کربلا! سکینه جان!
برای تو امروز، روز وصال است؛ وصال به پدر، برادر، خواهر و…
با دلی پُر از غصّه و غم دنیا را ترک نمودی. سال هاست که با اندوه و درد، سر بر بالین می نهی؛ دردی جانکاه از فراق یاران.
چشمان معصوم تو چه ناجوانمردی هاا که نظاره نکرد؛ بی وفایی کوفیان، دیدن صحنه های غم بار ظهر عاشورا، سرِ بریده ی پدر، شهادت علی اکبر و علی اصغر، شهادت عمویت ابوالفضل علمدار و یاران باوفایتان، اسارت اهل بیت علیهم السلام…
چه ستم ها که آن دَدمنشانِ هواپرست و مقام خواهانِ از خدا بی خبر در حق خاندان رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم روا داشتند.
باز هم قصه ی پُر غصه ی غصب و باز تکرار تاریخ… چه واژه ی آشنایی است برای تو؛ غصب فدک، غصب خلافت امیرالمؤمنین علیه السلام، غصب خلافت حضرت سیدالشهدا به دست یزید شرابخوارِ سگ باز…
نمی دانم رفتنت را تسلیت بگویم یا تهنیت؛ که برای تو روز وداع با درد و رنج و وصال با یاران است.

ل. هراتی

علل و ریشه ی اصلی اهانت و هجوم به خانه ی وحی؟؟!!
… باید دید ریشه اصلی ماجرا چه بوده و عوامل پشت پرده این اهانت چه چیز بوده است؟ در این زمینه، احتمالاتی وجود دارد که به برخی از آنها اشاره می شود:
الف. چهره نفاق
یک تحلیل این است که تصمیم مهاجمان خانه وحی و غاصبان خلافت از روز اول مسلمان شدنشان بر این بوده که در آینده خلافت را تصاحب نمایند؛ یعنی ایمان آنها واقعی نبوده و حالت نفاق داشته اند؛ به ظاهر اسلام آوردند، ولی در باطن بر حالت کُفر پیشگی خود باقی مانده بودند. در نتیجه، آن حالت درونی نفاق اقتضاء می کرد که بعد از رحلت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم و تصاحب خلافت، اوّلین انتقام ها را از علی و زهرا علیهماالسلام بگیرند که هم محبوب پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم بودند و هم سدّ بزرگ و مانع مهمّی برای ادامه غصب خلافت.
این احتمال برخی شواهد قرآنی و روایی دارد که نمونه هایی ذکر می شود:
1. آیات قرآن: در قرآن آیات زیادی داریم که بیانگر نفاق عده ای از اصحاب و یاران پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم می باشد. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم در بخشی از خطبه غدیر می فرماید:«مَعاشِرَ النَّاسِ آمِنوا بِاللهِ وَ رَسُولِهِ وَ النُّورِ الَّذی اُنزِلَ مَعَهُ*مِن قَبلِ أن نَطمِسَ وُجوهاً فَنَرُدَّها عَلی أدبارِها أو نَلعَنَهُم کَما لَعَنّا أصحابَ السَّبت*؛ ای مردم! به خدا و رسولش و به نوری که همراه او نازل شده است، ایمان آورید،قبل از آنکه صورت هایی را محو کنیم و آن صورت ها را به پشت برگردانیم یا آنان را مانند اصحاب سبت هلاک کنیم.»
آن گاه فرمود:«بالله ما عَنی بِهذِهِ الآیه اِلّا قَماً مِن اَصحابِی اَعرِفُهُم بِاَسمائِهِم وَ اَنسابِهِم وَ قَد اُمِرتُ بِالصَّفحِ عَنهُم فَلیَعمَل کُلُّ امرئ عَلی ما یَجِدُ لِعَلِیٍّ فِی قَلبِهِ مِنَ الحُبِّ وَ البُغضِ؛ به خدا قسم!خداوند از این آیه قصد نکرد، مگر گروهی از اصحابم که آنان را به اسم و نسبشان می شناسم، ولی مأمورم که از آنان پرده پوشی کنم. پس هر کس باید مطابق آن چه در قلبش از حُب یا بُغض نسبت به علی می باشد، عمل کند.»
آیه فوق به همراه سخن پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم به خوبی نشان می دهد که گروهی از اصحاب از همان اوّل حالت نفاق و دورویی را داشتند و بدین وسیله اهداف پشت پرده خود را دنبال می کردند.
2. روایات: حادثه اعتراض حارث فهری در روز غدیر خم به نصب امیرمؤمنان علیه السلام، آغاز انحرفا ها و توطئه هایی بود که خبر از آینده ای تاریک و فتنه انگیز می داد و نشانی بود از نفاق های پشت پرده که بعد از رحلت خاتم پیامبران صلی الله علیه و آله و سلم دامن امت اسلامی را گرفت و خلافت از خط اصلی خویش خارج شد و به دست غاصبان افتاد و آن همه اهانت به شخص علی و فاطمه زهرا علیهماالسلام روا داشته شد.
فاطمه زهرا سلام الله علیها در خطبه آتشین خود فرمودند:«فَلَمّا اختَارَ اللهُ لِنَبِیِّهِ دارَ اَنبیآئِهِ وَ مَأوی اَصفیائِهِ ظَهَرَ فیکُم حَسیکَه النِّفاقِ وَ سَمَلَ جِلبابُ الدِّینِ…؛ چون پروردگار متعال برای پیامبرش خانه انبیاء(آخرت) و آرامگاه برگزیدگانش را اختیار نمود{و او را به سوی سفر آخرت بُرد} در سینه های شما خار نفاق، ظاهر، و جامه دین کهنه{و بی اهمیت} گردید.»

ادامه دارد…

شیطان به بیت وحی تعالی چه می کند؟
آتش به گرد جنّت اعلا چه می کند؟
از باغ خُلد دُود چرا می شود یلند
بر روی حُور سیلی اعدا چه می کند؟
رویش سیاه گردد و دستش شکسته باد
قُنفُذ کنار خانه مولا چه می کند؟
دار الزیاره نبی و آستان وحی
ای وای من مغیره در آنجا چه می کند؟
باید ز تازیانه بپرسم که در بهشت
آثار خون به قامت طوبی چه می کند؟
گیرم رواست سوختن خانه، میخ در
بر سینه شکسته زهرا چه می کند؟

ماهنامه مبلغان/شماره68

7 دي ماه 1353 سالروز شهادت آيت الله حاج شيخ حسين غفاريره
شيخ حسين غفاري آذرشهري، در سال 1335 ه.ق برابر با 1295 شمسي در روستاي آذرشهر تبريز، در خانواده اي كشاورز و مذهبي متولد شد و ديري نپاييد كه پدرش را از دست داد و تحت كفالت برادر بزرگترش قرار گرفت. دوران مقدماتي تحصيل را در همان زادگاه خود سپري كرد و آن گاه همراه برادرش عازم تبريز گرديد. در تبريز به آموختن شرح لمعه و اصول و كلام پرداخت. پس از مدتي به آذرشهر برمي گردد و نزد دايي خود، حجت الاسلام سيد محسن ميرغفاري به فراگيري رسائل و مكاسب همت مي گمارد. سرانجام پس از سي سال زندگاني فقيرانه و تحصيل علوم ديني در سال 1365 ه.ق برابر با 1324 شمسي، عازم قم مي گردد و در آنجا به فراگيري كفايه و مكاسب نزد آيات عظام بروجردي، فيض قمي و خوانساري بزرگ مي پردازد و پس از يازده سال، قم را ترك كرده به تهران مي آيد.
مبارزات آيت الله غفاري
در سال 1340 شمسي، زماني كه حسنعلي منصور، نخست وزير وقت، طرح انجمن هاي ايالتي و ولايتي را مطرح كرد، آيت الله غفاري به سهم خود با مسافرت ها و تماس هاي پيوسته كوشيد تا اين طرح شكل نگيرد.
در سال 1341، در اوج مبارزات روحانيت به رهبري امام(ره)، ايشان با سخنراني هاي مستمر خود كوشيد تا هر چه بيشتر جنايات رژيم را افشا كند.
او در محرم سال 1342، همزمان با شكل گيري قيام خونين 15 خرداد، مبارزه عليه رژيم را وجهه ي همت خود ساخت و به تنوير افكار عمومي پرداخت.
در شب 12 محرم 42، هنگامي كه از سخنراني برگشته بود مأمورين رژيم به خانه اش ريخته و او را دستگير و زنداني كردند. اين بازداشت همراه با دستگيري ديگر روحانيان مبارز تهران و شهرستانها بود. رژيم قصد داشت تا با دستگيري بيش از 80 نفر از علما و روحانيان، قيام مردم را متوقف كند. در زندان كميته شهرباني، آيت الله غفاري مورد بازجويي و شكنجه قرار گرفت. پس از آزادي همچنان به مبارزه ي خود عليه رژيم ادامه داد تا اينكه دوباره از طرف مأموران ساواك دستگير و مورد بازجويي قرار گرفت. اما چون مدركي عليه او نيافتند، آزاد گرديد.
در سال 1350 بار ديگر دستگير و زنداني شد.
شهيد در طي سالهاي 1353-1350، به مبارزات خود شكل تازه اي داده و كمتر در ميان آشنايان ظاهر مي شدند. در تيرماه 1353، در تهران دستگير شدند كه اين آخرين دوران زندان اين مبارز نستوه بود.
برگه ي بازجويي شهيد آيت الله غفاري روح بزرگ و اراده ي مصمم و تزلزل ناپذير او را به خوبي نشان مي دهد:
س- چرا به زندان آورده شده ايد؟
ج- نمي دانم.
س- آيا قبلاً به زندان آمده ايد؟
ج- نيامده ام، آورده اند.
س- نظر شما راجع به شاهنشاه آريامهر چيست؟
ج- ايشان با كودتاي پدرشان به سر كار آمدند و غاصب اند.
س- نظر شما راجع به حزب رستاخيز چيست؟
ج- اين حزب شه ساخته است، به مردم هيچ ربطي ندارد.
س- نظر شما نسبت به آقاي خميني چيست؟
ج- من فكر مي كنم كسي كه مي تواند ايران را نجات دهد آيت الله خميني است.
در طي اين بازجويي ها، اين پير شصت ساله ي مبارز را تا سر حد مرگ مورد شكنجه قرار دادند، دندانها و دستهايش را شكستند.
پسر شهيد غفاري در مورد آخرين ملاقات پدر مي گويد:
«پدر را در آخرين ملاقات كشان كشان با پاها و دستهاي شكسته در حالي كه بيش از يكي دو دندان در دهانش باقي نمانده بود و سراسر صورت و اندامش زير شكنجه هاي وحشيانه در هم كوبيده شده بود، روي زمين كشيده، پشت ميز ملاقات آوردند. بيش از يكي دو جمله ميان ما رد و بدل نشد.
او گفت: تصور نمي كنم ديگر يكديگر را ببينيم …
صحبت را به امام موسي بن جعفر(عليه السلام) كشاند و چون نتوانست قطره هاي اشكش - را كه هيچ كس را جز خدا لايق ديدن آنها نمي دانست - با دستاني كه بخاط شكسته شدن استخوان هايش قدرت بالا آمدن نداشتند، بزدايد، سر را پايين آورد و به كمك زانوان در هم كوبيده اش آن قطرات پاك را از گوشه ي چشمانش سترد …
با ديدن آن صحنه با اعتراض از آنجا بيرون آمديم. فرداي همان روز شنيديم كه ساعت 2 بعداز ظهر(7 دي 1353) پدر از محيط رنج آوري كه آخرين مرحله ي امتحان بندگي را در آن گذراند، آسوده شده، به وصال معبود رسيده است.»
منبع: روزها و رويدادها،جلد سوم، انتشارات زهد