47

وَ مِنْ كَلام لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ

از سخنان آن حضرت است

فى ذِكْرِ الْكُوفَةِ

در باره كوفه

كَاَنِّى بِكِ يا كُوفَةُ، تُمَدِّينَ مَدَّ الاَْديمِ الْعُكاظِىِّ، تُعْرَكينَ

اى كوفه، گويا تو را مى نگرم كه همانند چرم عُكاظىّ زير پاى حوادث كشيده مى شوى، پايمال

بِالنَّوازِلِ، وَ تُرْكَبينَ بِالزَّلازِلِ. وَ اِنّى لاََعْلَمُ اَنَّهُ ما اَرادَ بِكِ جَبّارٌ

پيشامدها مى گردى، و اضطرابها بر تو سوار مى شود. مى دانم هيچ ستمكارى بر تو بدى نخواست مگر اينكه

سُوءًا اِلاَّ ابْتَلاهُ اللّهُ بِشاغِل، اَوْ رَماهُ بِقاتِل.

خداوند او را به برنامه مشغول كننده اى مبتلا ساخت، يا هدف تير كُشنده اى نمود.

منبع: سايت عرفان