جوانان و انس با قرآن

مقدمه:
جواني بهترين فصل شكفتن‌ها، رويش‌ها و زيباترين دوران درخشش و نيل به سعادت، نشاط، معنويت و كمال است. فصل جواني بهاري است كه در آن شخصيت ارزشمند وي شكل مي‌گيرد و استعدادها بارور شده و پايه‌هاي ديني و عقيدتي انسان مستحكم مي‌گردد.
اهميت اين دوران به طوري است كه دين مبين اسلام همواره به شكل‌هاي مختلف تأكيد بر استفاده بهينه و پرثمر از اين مقطع عمر مي‌نمايد، پيامبر اكرم ـ صلّي الله عليه و آله ـ خطاب به ابوذر غفاري دستور مي‌دهد كه اين فرصت طلايي جواني را غنيمت شمرد و از آن كاملاً بهره‌برداري نمايد؛ «يا اباذر اغتنم شبابك قبل هرمك؛ اي ابوذر از جواني خويش قبل از فرارسيدن دوران پيري استفاده كن».[1] آري پيروي دوران بهره‌مندي از اندوخته‌هاي جواني است، چرا كه توان و استعداد و ذوق و عشق و شور و حال، همه و همه اوج آن در جواني است. امام خميني (ره) مي‌فرمايد: اسلام آن قدر كه به تهذيب اين بچه‌هاي ما و بودنهاي ما كوشش دارد، به هيچ چيز كوشش ندارد.[2]

تا جواني در دست توست كوشش كن در عمل و تهذيب قلب و درشكستن اقفال و رفع حجاب، كه هزاران جوان كه به افق ملكوت نزديكترند موفق مي‌شوند و يك پير موفق نمي‌شود.[3]
حضرت امام خميني (ره) با توجه به اينكه بهترين توفيقات و كمالات را در بهار جواني به دست آورده است، در توصيه به جوانان در جاي ديگر چنين مي‌فرمايد: شما جوان‌ها بهتر مي‌توانيد تحصيل نفس كنيد، شما به ملكوت نزديكتر هستيد.[4]

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

[1] . علامه مجلسي، بحار الانوار، ج 77، ص 75، نشر دار الكتب الاسلاميه.
[2] . صحيفه نور، ج 14، ص 113، نشر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي، 1368.
[3] . همان، ج 22، ص 344.
[4] . امام خميني، تفسير سوره حمد، ص 129.