ما دو جور روزی داریم:

1⃣یک، هرکسی باید صبح بلند شود و برود هشت ساعت کار کند؛ نتیجه‌اش جلب روزی است.
انسان حقوق می‌گیرد یا هر روز منفعتی به دست می‌آورد و زندگی‌اش تأمین می‌شود.

2⃣امّا گاهی روزی را خدا پَر می‌دهد و می‌آید دم در خانه شما.

 مثلا به در خانه می‌آیند و می‌گویند: «شما امسال به حج مشرّف شو یا مثلاً این‌قدر بگیر فلان کار را بکن.» این هم یک نوع روزی است که خدا پَر می‌دهد.

 این” روزی غیر و سوای چیزی است که خودتون به دست آوردید.”

 از این‌ها هم هست. خدا به کسانی که به حرف او گوش می‌دهند و تقوا را مراعات می‌کنند و گناه نمی‌کنند وعده داده از این روزی‌های غَیر مُکتَسَب برایشان پیش آورد.

 مکّه می‌روند؛ مشهد می‌روند؛ خیلی از این چیزها زیاد برایشان پیش می‌آید…

از سخنان مرحوم آیت الله خوشوقت ره

در دین اسلام دو نشانه برای معتمد بودن افراد ذکر شده است:
1⃣راستگویی
2⃣امانت

حتی “خدا” هم برای انتخاب پیامبران به همین دو ویژگی توجّه کرده است.

امام صادق علیه السلام می‌فرمایند:
خداى عزّوجلّ هيچ پيامبرى را نفرستاد، مگر با راستگويى، و برگرداندن امانت به نيكوكار و يا بدكار.»

باید نگاه کرد که چه کسی به راحتی دروغ می‌گوید و چه کسی راستگوتر است؟

راستگویی،ملاک مهمّی برای اعتماد است.

قطعاً کسانی که نامزد ریاست جمهوری می‌شوند مسئولیّت‌های قبلی داشته‌اند.باید دقّت کرد و دید که در مسئولیّت‌های پیشین خود، از اموری که به آنها سپرده شده به خوبی مواظبت کرده‌اند و تحویل به مسئول بعدی داده‌اند یا خیر؟

كلينى، محمد بن يعقوب؛ الكافي( ط- الإسلامية)، 329ق، محقق / مصحح: غفارى على اكبر و آخوندى، محمد؛ ناشر: دار الكتب الإسلامية، مكان چاپ: تهران‏، سال چاپ: 1407 ق‏، ج2، ص104

آیت الله بهاءالدینی می فرمودند:

اگر زنان چادری می خواستند نشانشان می دادم عرقی که در فصل گرما به خاطر حفظ حجاب می ریزند, دانه دانه اش خورشید است.

شما خورشید خدا هستید…

 ایشان این روایت را از ثواب الاعمال نقل می کردند که :
عرقی که زن زیر چادر می ریزد سه جا برای او نور می شود:
در درون قبر
 در برزخ
 در قیامت

و اگر زنان بی حجاب از من می خواستند همین الان نشانشان می دادم که این موی سر که به نامحرم نشان می دهند آتش است.

آنها در آرایش زیبایی نیستند، بلکه در آرایش آتش هستند…

به علت اینکه:

 گناه کوچکی که یکبار یا دو بار انجام شود، اثر کمی در دل می گذارد، ولى چون تکرار شد، تکرار آن به تدریج در دل اثر قوی مى گذارد،

چنان که قطره هاى آب که مکرر بر سنگى بیفتد آن را سوراخ مى کند و همین قدر آب اگر یکدفعه بر آن ریخته شود اثر نمى کند.

همینطور انجام گناه کوچک باعث میشود که ما موجب اهمیت کار گناه خود نشویم،

به مثال توجه کنید:

 اگر کسى سنگى به سوى ما پرتاب کند، ولى بعدا پشیمان شده و عذرخواهى کند، ممکن است او را ببخشیم،

ولى اگر سنگ ریزه اى به ما بزند و در مقابل اعتراض بگوید:
این که چیزى نبود بابا، بى خیالش!

 او را نمى بخشیم، زیرا این کار، از روح استکبارى او پرده بر مى دارد و بیانگر آن است که او گناهش را کوچک مى شمرد.

پی اگر‌ ما هم هر روز حساب اعمالمان را نکنیم این تخلفات جمع میشود، کار دست آدم می‌دهد، و کم کم مانع از ورود آدم به صراط مستقیم و انجام توبه میشود.

 لذا امام کاظم(علیه السلام) فرمودند: هر شب که خواستی اداره‌ی کار را تعطیل کنی و بخوابی، حساب کن از صبح تا حالا چکار کرده ای، اگر تخلف کرده‌ای فورا توبه کن، اگر تخلف نکرده‌ای سپاسگزاری کن و دوباره ادامه بده…

ملا مهدی نراقی- ترجمه جامع السعادات (علم اخلاق اسلامى) جلد4- صفحه 99-104
حجت الاسلام محسن قرائتی- گناه شناسی

یک تعبیر در مورد نماز صبح در قرآن وجود دارد که مخصوص همین نماز است…

در سوره اسرا آیه ۷۸ می فرماید: *إِنَّ قُرْآنَ الْفَجْرِ کانَ مَشْهُوداً…*

نماز صبح مشهود ملائکه است…هم ملائکه شب و هم ملائکه صبح بدان شهادت می دهند…

غیر از این معنا، اولیای خدا نور نماز صبح را در چهره افراد مشاهده می کنند…

نقل کرده اند:
جمعی خدمت آیت الله بهجت رحمه الله رسیدند که نماز صبحشان گهگداری قضا میشد،

ایشان بدون اشاره مستقیم فرمود:
 اگر نماز صبحتان قضا هم شد، قضایش را بخوانید که نور نماز صبح در چهره تان وجود داشته باشد..!

برحذرباشیم از اینکه:

 نمازبخوانیم،
روزه بگیریم،
قرآن بخوانیم،
قیام شب داشته باشیم،
صدقه وانفاق دهیم،
وکارهای مردم را راه بیندازیم، وخودمان راخسته کنیم…!

اما یکی دیگه بیاد باخیال راحت نیکی ها وحسنات ما را بردارد

عارف و سالک بزرگ،امام خمینی ره:

اگر با پایان یافتن ماه مبارک رمضان، در اعمال و کردار شما هیچ گونه تغییری پدید نیامد و راه و روش شما با قبل از ماه صیام فرقی نکرد معلوم می شود روزه ای که از شما خواسته اند محقق نشده است…

اگر دیدید کسی می خواهد غیبت کند، جلوگیری کنید و به او بگویید! «ما متعهد شده ایم که در این سی روز ماه مبارک رمضان از امور حرام خودداری کنیم»

 و اگر نمی توانید او را از غیبت باز دارید از آن مجلس خارج شوید!

ننشینید و گوش کنید! باز تکرار می کنم تصمیم بگیرید در این سی روز ماه مبارک رمضان مراقب زبان، چشم، گوش و همه اعضاء و جوارح خود باشید.

 توجه بکنید که به آداب ماه مبارک رمضان عمل کنید؛ فقط، دعا خواندن نباشد، دعا به معنای واقعی اش باشد…

پیوست : پس اگر ما ماه رمضانی را گذراندیم، شبهای احیایی را گذراندیم،

روزه های متوالی را گذراندیم و بعد از ماه رمضان در دل خودمان احساس کردیم که بر شهوات خودمان بیش از پیش از ماه رمضان مسلط هستیم،

بر عصبانیت خودمان از سابق بیشتر مسلط هستیم، بر چشم خودمان بیشتر مسلط هستیم، بر زبان خودمان بیشتر مسلط هستیم و بالاخره بر نفس خودمان بیشتر مسلط هستیم و می توانیم جلو نفس امّاره را بگیریم… این علامت قبولی روزه ی ماست.

همه می‌توانند از اولیاء خدا باشند،نگو«من که نمی‌توانم مثل آقای بهجت بشوم!»

–فردی به‌نام «حاج عیسی» پیش حضرت امام(ره) خدمت می‌کرد و چای می‌آورد. امام گاهی با گریه، دعا می‌کرد که:
«خدایا، من را با حاج عیسی محشور کن.»

** روز قیامت یک‌دفعه‌ دیدی، حاج عیسی هم رفت پیش امام!

–چون او هم مثل امام، در حدّ توان خود، وظایفش را درست انجام داده و کارهای خوب کرده است.

–هیچ‌کسی حق ندارد مأیوس شود و خودش را از تمنّای وصال محروم کند. نگو: «همه که مثلِ آقای بهجت(ره) نمی‌شوند!»

–خیلی‌ها با اصرار و سماجت، به خیلی جاها رسیده‌اند؛ چون در پُشت این سماجت، امید و ایمان هست.
همه می‌توانند به همه‌جا برسند و از اولیاء خدا باشند.

–منتظرِ کشف و کرامت یا اتفاق خاصی هم نباش. شاید برایت بهتر بوده که جلوه و کرامتی ندیده‌ای، چون اگر می‌دیدی، خراب می‌شدی(دچار عُجب می‌شدی)

–شاید توفیق نماز شب نداشته باشی؛ اما واقعاً ناراحت باشی از اینکه توفیق پیدا نمی‌کنی. خُب، این ناراحتیِ خودت را حفظ کن و ادامه بده.

–یک‌وقت دیدی با توفیق‌ندادن به نماز شب، تو را به همه‌جا رساندند! (به شرطی که واقعا دغدغت باشه و نتونی)

–اهل دل می‌گویند: بعضی از اولیاء خدا، هم خودشان می‌دانند که از اولیاء خدا هستند و هم دیگران.

– بعضی‌ها خودشان می‌دانند اما مردم نمی‌دانند.

– بعضی‌ها خودشان هم نمی‌دانند! شاید شما هم از اولیاء خدا باشی؛ خودت را ارزان نفروش.

**سخنان حجت الاسلام علیرضا پناهیان
**مسجد آیت‌الله بهجت(ره)- 97.9.30

–امام کاظم(علیه السلام):

**گناهان کوچک از نيرنگ‌هاي ابليس است، آن‌ها را در نظر شماحقيروکوچک جلوه مي‌دهد تا کم کم انباشته و بسيار شوند و در نهايت شمارا درغرقاب خود به هلاکت برساند.
……………

**گاهی هنگام حرف زدن تعابیری به‌کار می‌بریم که ظاهراً کلمات قهوه خونه ای هست و برامون اهمیت چندانی نداره

**اما در نگاه خدا به شدت سنگین هست…

** مثلا گاهی می شنویم کسی میگه: تو غیبت کن تو به حرف من گوش بده اگر گناه داشت گناهش گردن من!

** اینجا چون جسارت کرده که گناه را ناچیز بشماره و عذاب را هم کوچک شمرده که تقبل کرده …پس حتماً طعم عذاب را بهش می چشانن!

و حتی به رخش هم می کشند و می گویند بفرما گفتی گناهاش با من،بچش عذاب رو!

** در حالت عادی هیچ وقت گناه کسی را به پای کسی دیگر نمی نویسن اما وقتی کسی این حرفو میزنه که گناهش با من، چون گناه را تقبل کرده

**هم براش مجازات تقبل گناه رو می‌نویسن و هم چون دیگری رو هم تشویق کرده به انجام گناه، گناه تشویق به گناه رو هم براش می‌نویسن!

یعنی به خاطر نوع ادبیاتی که ما توجه نمی‌کنیم و دست کم میگیریم، دوتا گناه سنگین برای ما نوشته میشه!
**سخنرانی های استاد بهرام پور،مفسر قرآن و کارشناس دینی

عارف بالله مرحوم حاج اسماعیل دولابی:

یک روز پادشاهی به درباریانش گفت:
یک گوسفند دارم که می‎خواهم آن را به یکی از شما بسپارم که تا سال آینده از آن نگهداری کند و سال بعد بدون اینکه ذرّه‎ای تغییر کرده و چاق یا لاغر شده باشد، به همین وضع امروز به من بازگرداند.

 همه گفتند این شدنی نیست، چون اگر به آن علف بدهیم، چاق می‎شود و اگر ندهیم، لاغر می‎شود.

اما فرد دانایی از بین آنها قبول کرد و سال آینده گوسفند را نزد امیر آورد و همه دیدند که ذرّه‎ای تغییر نکرده است!!

امیر از او پرسید:برای من توضیح بده چه کردی؟

آن فرد دانا گفت: من هر روز هر چه گوسفند علف می‎خواست به او می‎دادم که بخورد،
 ولی در پایان روز، یک بار یک گرگ را از جلوی او عبور می‎دادم و با دیدن گرگ‎ تمام گوشت‎هایی که در اثر خوراکی‎ها بر تن گوسفند اضافه شده بود، آب می‎شد….

این است که بعد از یک سال، گوسفند ذرّه‎ای تغییر نکرده است.

 خداوند هم با دوستان اهل بیت علیهم السّلام همین کار را می‎کند…

 یعنی آنچه از لذّت‎های دنیوی و گناهانی که در اثر گرایش به دنیا مرتکب می‎شود را با جلوه های مرگ از قبیل:
فقر و بیماری و آبروریزی و که هر چند وقت یک‌بار برای او پیش می‎آورد، زائل می‎کند و در نتیجه در پایان عمر او را همان‎طور از دنیا به آخرت منتقل می‎کند که روز اوّل تولّد وارد دنیا کرده بود…

 اما اگر دوست اهل بیت علیهم السّلام خودش هر روز مقداری به مرگ فکر کند و حساب کار خود را بکند، دیگر نیازی به پیش آمدن این بلاها برای پاک شدنش در زندگی نخواهد بود.

**مصباح الهدی - تألیف استاد مهدی طیّب

***اگرخدا عادل است، چرا از لحاظ تقسیم نعمت و ..بین بندگانش فرق گذاشته است؟
**در محضر آیت الله بهجت ره:

**هرکسی در این دنیا کاسه ای از ابتلائات دارد که مطابق با ظرفیت وجودی اوست و کاسه های اشخاص از بلاها پر شده است…ولی خداوند همه را دوست دارد.

**خداوند هیچ بلایی را بدون حکمت و مصلحت نمیفرستد،بلکه برای تضرع و دعای ما میفرستد.
بهمین خاطر برای دفع بلاها دعا و گریه و تضرع به درگاهش لازم و مفید است.

**درست است که بعضی ها در ثروت و مال بالاتر از تو هستند،اما آیا عمرآنها،صحت و سلامتی آنها،تعداد اولاد و نعمت بچه دار شدن و…آنها هم از تو بیشتر است یا اینکه تو در این امور از آنها بالاتری؟

**اگر با درک و دقت همه چیز را در نظر بگیریم و بعد قضاوت کنیم متوجه میشویم که :

**خداوند علیم و حکیم همه ی بلاها را با ترازوی عدل و ترازوی مساوات به طور یکسان تقسیم کرده است.

–پیوست:
بزرگی میگفت:بلاهای هرکسی رو خداوند مطابق با جنبه و ظرفیت خودش بهش داده.

*به طوری که اگر یک چاه بکنن و همه ی مردم بلاهاشون رو داخل اون چاه بریزن و حق انتخاب داشته باشن،کسی بلاهای دیگران رو تحمل نمیکنه و باز هرکسی بلای خودش رو انتخاب میکنه…

**گلچین سخنان آیت الله بهجت ره