چگونه منبر برویم(۷)؛

اهمیت پردازش موضوع و پیام در سخنرانی دینی

یکی از روش های مناسب در آماده سازی سخنرانی دینی، پردازش موضوع و پیام و ارائه راهکار مناسب به مخاطب پس از این پردازش می باشد.

سرویس علمی فرهنگی خبرگزاری «حوزه»، بخش هفتم از روش سخنرانی دینی برگرفته از دروس «مؤسسه تخصصی خطابه أمیر بیان» را منتشر می کند.

رهبر معظم انقلاب: مبادا در حرف و منبر و تبلیغ ما حرف سُست، بی منطق و ثابت نشده ای وجود داشته باشد. اين فن را نبايد كوچك گرفت. منبر رفتن و سخن گفتن در أمر دين، جزو شريف ترين كارهاست و بايد شريف ترين انسان ها، عالم ترين و آگاه ترين آنها به مسايل اسلامى و عامل ترين آنها به احكام شرعى در اين راه قدم بردارند و آن را براى خود افتخارى بدانند؛ كما اينكه در گذشته هم همين‌ طور بوده است.

ادامه »

     امام صادق ( علیه السلام)

      عمل خا لص، عملی است که در انجا م آن دوست نداشته باشی غیراز خدا ترا تحسین وتمجید کند.

عبادت و بندگي در سيره‎ عملي بزرگان 

آيت الله قاضي(ره): آيت الله كشميري(ره) مي فرمود: در ايامي كه در نجف خدمت مرحوم قاضي مشرف مي شدم گاهي به منزلشان كه مي رفتم مي ديدم ايشان در سجده هستند و آن قدر سجده را طولاني مي ساختند كه من خسته شده و از منزل بيرون مي آمدم.[1]

شهيد مطهري: «قبل از خواب، 20 دقيقه الي نيم ساعت قرآن مي خواندند و حدود ساعت 10 مي خوابيدند، از 5/2 بعد از نصف شب به نماز شب و مناجات مي ايستادند. مناجاتهاي عجيبي داشتند» )به نقل از خانم ايشان)[2].

آيت الله العظمي بهجت (حفظه الله): آيت الله شيخ جواد كربلائي مي گويد: جناب آيت الله بهجت در جديت در نماز شب و گريه كردن در نيمه هاي شب مخصوصاً شبهاي جمعه كوشا بودند يكي از علماء و مشاهير به من فرمودند كه : شب جمعه در مدرسه سيد (ره) در نجف اشرف در نيمه شب بنده شنيدم با صداي حزين و ناله وگريه در حالي كه سر به سجده گذاشته بود مكرّراً به حق تعالي عرضه مي داشت: «الهي و ربّي من لي غيرك، أسئله كشف ضري والنظر في امري»[3].

ادامه »

عبادت و بندگي در سيره‎ عملي بزرگان :

آيت الله سيد محمد باقر درچه‎اي(ره): گويند كه مرحوم آيت الله سيد محمد باقر درچه‎اي، استاد آيت‎الله بروجردي و ميرزاي نائيني و آقا نجفي قوچاني و … در قنوت نماز شب، دعاي ابو حمزه‎ي شمالي را با حالت ايستاده، مي خواندند.[1]

ملا صدرا (ره): اين محقق ژرف انديش كه از نوادر زهّاد و عباد و پيروان حقيقي شريعت محمدي است چندين بار پياده به مكه مشرف شد و هنگامي كه براي هفتمين بار، با پاي پياده راه حج مي پيمود در بصره بدرود حيات گفت. [2]

شيخ مفيد(ره): «ابو يعلي جعفري كه داماد مفيد و يكي از شاگردان اوست، گفته است كه مفيد شبها مختصري مي خوابيد و باقي را به نماز يا مطالعه يا تدريس و يا تلاوت قرآن مجيد مي گذرانيد …» .[3]

ادامه »

عبادت و بندگي در سيره‎ عملي بزرگان

مرحوم آخوند خراساني (ره): مؤلف كتاب «حيوةالاسلام» مي نويسد: نوافل شبانه روزي از آن جناب فوت نمي شد، لكن نه صرف اداي تكليف باشد بلكه روح جذبه‎ي حق از عباداتش هويدا بود. يكي از همسايگان آن جناب مي گفت؛ بام خانه‎ي ما متصل به بام خانه‏ي ايشان بود و ايشان در سجده شان، يك سوز و گداز و ناله‏ي دلخراشي داشتند كه هر قسيّ القلب مي شنيد، محال بود كه منقلب نشود، گويا محب واصلي است كه داد از زمان فراق دارد و يا عبد جنايتكاري است كه اين همه خوف و اضطراب دارد. [1]

حاج جواد آقا ملكي تبريزي(ره): مرحوم ملكي (ره) شبها كه براي تهجد و نماز شب به پا مي خاست، ابتدا در بسترش مدتي صدا به گريه بلند مي كرد؛ سپس بيرون مي آمد و نگاه به آسمان مي كرد و آيات «ان في خلق السموات والارض…» (‌190 تا 194 آل عمران) را مي‎خواند و سر به ديوار مي گذاشت و مدتي گريه مي كرد و پس از تطهير نيز كنار حوض مدتي پيش از وضو مي نشست و مي گريست و خلاصه از هنگام بيدار شدن تا آمدن به محل نماز و خواندن نماز شب چند جا مي نشست و بر مي خواست و گريه سر مي داد و چون به مصلايش مي رسيد ديگر حالش قابل وصف نبود.[2]

ادامه »

عبادت و بندگي در سيره‎ عملي بزرگان

علامه طباطبائي(ره): يكي از شاگردان ايشان مي گويد: علامه در مراتب عرفان و سير و سلوك معنوي مراحلي را پيموده بود. اهل ذكر و دعا و مناجات بود در بين راه كه او را مي ديدم مرتب ذكر خدا بر لب داشت. در جلساتي كه در محضرشان بوديم، وقتي جلسه به سكوت مي كشيد، ديده مي شد كه لبهاي استاد به ذكر خدا حركت مي كرد. به نوافل مقيد بود و حتي گاهي ديده مي شد كه در بين راه مشغول خواندن نماز نافله است. شبهاي ماه رمضان تا صبح بيدار بود، مقداري مطالعه مي كرد و بقيه را به دعا و قرائت قرآن و نماز واذكار مشغول بودند…» .[1]
ملا هادي سبزواري (ره): در شرح حال او نوشته‎اند: «‌هر شب در زمستان و تابستان و بهار و پائيز ثلث آخر شب را بيدار بودند و در تاريكي شب عبادت مي نمودند تا اول طلوع آفتاب…» [2]

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

[1] .  سيماي فرزانگان/ ص 163.
[2] . همان / ص164.

عبادت و بندگي در سيره‎ عملي بزرگان :

حضرت امام خميني (ره): نماز شب حضرت امام (ره) از اوائل جواني تا زمان رحلت ايشان اصلاً ترك نشد. ايشان در هرحال، در صحت در زندان، در خلاصي، در تبعيد، حتي بر روي تخت بيمارستان قلب هم نماز شب مي خواند. [1]حضرت امام (ره) همواره برنامه‎ي منظمي در امر زيارت، عبادات، اعمال مستحب و تلاوت قرآن داشتند هيچ گاه از اذكار و تواقل و مستحبات غافل نمي ماند و حتي در حال قدم زدن تسبيح در دست ذكر و زيارت مي خواندند. فرزند امام مي گفت : شبي در ماه رمضان من در پشت بام خوابيده بودم، بلند شدم ديدم كه صدا مي آيد و بعد متوجه شدم كه آقاست، كه در تاريكي در حال نماز خواندن است و دستهايش را به طرف آسمان دراز كرده و گريه مي كند… » .[2]
شيخ انصاري(ره): عباداتي كه شيخ از سن بلوغ تا آخر عمر به آنها ادامه مي داد، گذشته از فرائض و نوافل شبانه روزي و ادعيه و تعقيبات، عبارت بوده‎اند از؛ قرائت يك جزء قرآن و نماز حضرت جعفر طيار و زيارت جامعه و عاشورا در هر روز»‌[3].

ادامه »

عبادت و بندگي در كلام بزرگان

آيت الله قاضي (ره): اما نماز شب پس هيچ چاره ‎اي و گريزي براي مؤمنين از آن نيست، و تعجب از كسي كه مي خواهد به كمال دست يابد و در حالي كه براي نماز شب قيام نمي كند و ما نشنيده‎ايم كه احدي بتواند به آن مقامات دست يابد مگر به وسيله‎ي نماز شب. برشما باد به قرائت قرآن كريم در شب باصداي زيبا و غم انگيز پس آن نوشيدني و شراب مؤمنان است.»[1]
استاد شهيد مطهري(ره): ما يك سلسله لذتهاي معنوي داريم كه معنويت ما را بالا مي برد. براي كسي كه اهل تهجد و نماز شب است جزو صادقين و صابرين و مستغفرين بالاسحار باشد ، نماز شب لذت و بهجت دارد، آن لذتي كه يك نفر نماز شب خوان حقيقي و واقعي از نماز شب خودش مي برد وآن لذتي كه از آن « يارب يارب » گفتنها مي برد، هيچ وقت يك آدم عياش كه در كاباره ها مي گردد احساس نمي‎كند.»[2]

ادامه »

عبادت و بندگي در معارف دين:

حضرت آيت الله العظمي بهاء الديني(ره): جهان، عرصة عبوديت حق و عبوديت شيطان است. كساني كه بنده خدا هستند، عبوديت حق و اطاعت از فرمان الهي مي كنند…. نبوت ،ولايت ، صلح و صفا و صميميت، قدرت غلبه بر قواي طبيعت، تصرف در ماده‎ي كائنات به اذن خدا، از آثار بندگي و اطاعت حق است …. علي (ع) حاكم بر خورشيد است ، خورشيد به فرمان اوست؛ چون بنده‎ي محض خداست. احياي موتي ، از جريان انداختن آب و همه معجزات انبياء و اولياء (ع) در پرتو بندگي خداست :«العبودية جوهرة كنهها الربوبية»[1].

ادامه »

عبادت و بندگي در كلام بزرگان:

شيخ اشراق: «ومن الطّرائق العبادة الدائمة، مع قرائة الوحي الالهي والمواظبة علي الصلوات في جنيح الليل ـ والناس نيام ـ والصّوم واحسنه ما يؤخّر فيه الافطار الي السّحر، لتقع العبادة في الليل علي الجوع وقراءة آيات في الليل مهيّجة لرقة و شوق…»‌.
«از جمله راههاي كمال نفس، عبادت با مداومت است؛ همراه خواندن قرآن و نماز شب، در آن لحظات كه مردم در خوابند، و روزه، كه بهترين نوع از روزه آن است كه تا به هنگام سحر افطار نكند تا عبادات او در شب با شكم سبك انجام پذيرد. همچنين بايد در دل شب پاره‎اي چند از قرآن بخواند، آيه‎هائي كه صفاي دل و هيجان روح را زياد مي كند…» [1]

ادامه »