سردار شهید حسن باقری(جانشین فرمانده نیروی زمینی سپاه)

 از تو حرکت، از خدا برکت

ده روز پیش گفته بود جزیره را شناسایی کنند، ولی خبری نبود. همش می گفتند:«جریان آب تنده، نمی شه رد شد. گرداب که بشه، همه چیز رو می کشه تو خودش!»

گفت:«خُب چه بکنیم؟ می خواهید بریم سراغ خدا بگیم خدایا آب رو نگه دار؟! شاید خدا روز قیامت جلوت رو گرفتُ پرسید:«تو اومدی؟! اگه اومدی، کمک می کردیم. اون وقت چی جواب می دی؟ آخه گرداب که بشه…! همش عقلی بحث می کنه! بابا تو بفرست، شاید خدا کمک کرد.»

 یادگاران/ص62

علی است و رمضان…

رمضان سید و سرور ماه ها آمد و زمان بدعهدی شهر فتنه خیز کوفه از راه رسید. رمضان است و سوگند ابوتراب؛ سوگند به آن که جان پسر ابوطالب در دست اوست، هزاران زخم شمشیر، در کام من، از مرگ در بستر خود، خودی که خدایی نباشد، گواراتر است!

شرم دارد مسجد کوفه، که شقی ترین مردم جهان؛ همتای کشنده ی ناقه ی ثمود؛ مهمان اوست. ضربه شمشیری و لرزش آسمان و زمین و خاموشی شعله ی پرفروغ آفرینش؛ خانه زاد کعبه؛ در مسجد کوفه!

علی است و نخلستان

امیرالمؤمنین(ع)، راز بزرگ خلقت، نیمه شب به طرف نخلستان می رود، آنجا هیچ کس نیست، مردم راحت آرمیده اند، هیچ دردی در دل شب آنها را بیدار نگاه نداشته است، و این مرد که روی زمین خودش را تنها می یابد، با این زمین و آسمان بیگانه است، و فقط رسالت و وظیفه اش، او را با جامعه و این شهر پیوند داده. شبانه به نخلستان می رود، و باز برای اینکه ناله ی او به گوش هیچ فکر پلید و نگاه آلوده ای نرسد، سر در حلقوم چاه فرو می کند و می گرید. این گریه از چیست؟؟ افسوس که گریه ی او یک معما برای همه است، زیرا حتی شیعیان او نمی دانند علی چرا می گرید؟ از اینکه خلافتش غصب شده؟ از اینکه فدک از دست رفته؟ از اینکه… از این دردناک تر اینکه علی(ع) در میان پیروان عاشقش نیز تنهاست!! درد علی از جنس درد نیست، دردی است که او را تنها در نیمه شب های خاموش به دل نخلستان های اطراف مدینه کشانده و به ناله درآورده است و ما این درد را نمی شناسیم!! درد شناس علی، خدا و رسول اوست: ای علی! تو را هیچ کس نشناخت جز خدا و من.

امام خامنه ای(مدظله العالی):

سیاست، عدالت طلبی، مردم سالاری و همه خطوط اصلی حکومت امام علی علیه السلام برای اقامه دین خداست، بنابراین نمی توان در حکومتی که ادعای پیروی از علی علیه السلام را دارد به اقامه دین خدا در عرصه های مختلف جامعه بی اعتنا یا کم توجه بود.

 فضیلت شب قدر

در روایتی آمده:«موسی(ع) به خدا عرض کرد: خدایا می خواهم به تو نزدیک شوم. فرمود: قُرب من برای کسی است که شب قدر بیدار باشد. گفت: خدایا! رحمتت را می خواهم. فرمود: رحمتم از آن کسی است که در شب قدر به مسکینان رحمت کند. گفت: خدایا! جواز گذشتن از پل صراط را می خواهم. فرمود: آن از آنِ کسی است که در شب قدر صدقه ای بدهد. گفت: خدایا! از درختان و میوه های بهشتی می خواهم. فرمود: آنها برای کسی است که در شب قدر مرا به پاکی و تنزیه یاد کند. گفت: خدایا! رهایی از آتش جهنم را می خواهم. فرمود: آن برای کسی است که از گناهانش در شب قدر استغفار کند. گفت: خدایا! خشنودی تو را می خواهم. فرمود: خشنودی من از آن کسی است که در شب قدر دو رکعت نماز بخواند.»

(مستدرک، 7، ص456)

امام علی علیه السلام فرمودند:

هر که به خدا توکل کند، دشواری ها برای او آسان شود و اسباب برایش فراهم گردد.

 غررالحکم(انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی، قم) ج1، ص197، ح3888)

امام خامنه ای(مدظله العالی):

ماه رمضان تالار ضیافت الهی است.

به یاد شهید عباس بابایی

سردار رشید اسلام، سرلشکر خلیان«عباس بابایی»، درسال 1329 شمسی در قزوین به دنیا آمد و در سال 1348 به دانشکده ی خلبانی نیروی هوایی راه یافت. وی پس از گذراندن دوره ی آموزش مقدماتی، برای تکمیل دوره به آمریکا رفت و دوره ی خود را در آمریکا با موفقیت سپری کرد. شهید بابایی با دارا بودن تعهد و تخصص، در مرداد 1360 به فرماندهی پایگاه هشتم هوایی اصفهان رسید. این سردار رشید اسلام، قسمت اعظم حضور خود را در پروازهای عملیاتی گذراند و سه هزار ساعت پرواز کرد.

سرلشکر بابایی با روحیه ی شهادت طلبی به همراه شجاعت و ایثاری که در طول سال های دفاع مقدس به نمایش گذاشت، صفحات نوین و زرینی بر تاریخ نیروی هوایی افزود و تنها در دو سال آخر عمر، بیش از شصت مأموریت جنگی را با موفقیت کامل به انجام رساند. این خلبان غیور ارتش اسلام سرانجام در پانزدهم مرداد 1366 شمسی برابر با عید قربان، در یک عملیات برون مرزی به شهادت رسید و در تشییعی باشکوه در گلزار شهدای قزوین به خاک سپرده شد. وی در هنگام شهادت، معاون عملیاتی نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران بود.

روحش شاد

 شیعه واقعی از منظر امام مجتبی علیه السلام

مردی به حضرت امام حسن(ع) عرض کرد: من از شیعیان شما هستم.

حضرت به او فرمود:«یا عبدالله ان کنت لنا فی اوامرنا و زواجرنا مطیعاً فقد صدقت و ان کنت بخلاف ذلک فلا تزد فی ذنوبک بدعواک مرتبه شریفه لست من اهلها، لا تقل انا من شیعتکم و لکن قل ان من موالیکم و محبیکم و معادی اعداءکم و انت فی خیر و الی خیر»

یعنی ای بنده خدا! اگر در اوامر و نواهی ما فرمانبردار ما باشی، راست گفته ای، ولی اگر بر خلاف اوامر و نواهی ما عمل کرده باشی، پس با ادعای مرتبه شریفی که اهل و شایسته آن نیستی، بر گناهان خود میفزا؛ مگو من از شیعیان شمایم، بلکه بگو من از دوستداران و علاقه مندان شما و دشمن دشمنان شمایم و در این صورت، تو در خیر و سعادتی و به سوی خیر و سعادت در حرکت می باشی.

توضیح اینکه؛ امام مجتبی(ع) در این کلام نورانی، نخست معیار کلی و میزان اصلی در شیعه بودن اشخاص نسبت به خاندان عصمت و طهارت(علیهم السلام) را ارائه داده و آن عبارت از اطاعت محض در دو بُعد اوامر و نواهی است و این که خواسته های آنان را به خوبی انجام داده و از آنچه نهی و منع فرموده اند، به کلی اجتناب کرده و آنها را ترک بنمایند.

و سپس نکته بسیار مهمی را تذکر داده و آن، این است که اگر انسان، واجد این مرتبه نباشد و اطاعت خالص نسبت به اهل بیت(علیهم السلام) نداشته باشد و در عین حال خود را شیعه آنان معرفی کند، گناهی بر گناهان خود افزوده؛ زیرا ادعای مرتبه و مقامی را کرده است که ندارد و با ادعای خود، دروغی بر دروغ ها، تخلفات و معاصی خود افزوده و قهراً موجبات خشم و غضب الهی را فراهم نموده است.و در مرتبه سوم او را از دربار خود نرانده و دچار یأس و نومیدی نساخته، بلکه راه را به او ارائه کرده و وی را راهنمایی فرموده اند که نگو از شیعیان شمایم، بلکه می توانی بگویی از موالیان، دوستان و علاقه مندان شما می باشم.

و در آخر برای این که درِ تازه ای از امید سازنده به روی او باز کرده باشند می فرمایند؛ تو در همین شرایط اگر ادعای مقامی را که نداری نکنی، در محدوده واقعیات، سخن بگویی و فقط بگویی من دوستدار خاندان پیغمبرم، رو به سمت خیر و سعادت، خواهی بود؛ یعنی ممکن است از این رهگذر، کم کم به آن مقام شامخ، نیز دست یابی.

هفته نامه صبح صادق/شماره560

امام خامنه ای(مدظله العالی):
دل انسان خون می شود وقتی به یاد می آورد که ما در طول سالهای متمادی در خودروهای کشورمان- چه آنهایی که از خارج می آمده، چه آنهائی که به ظاهر در داخل تولید می شده- موتورهائی کار می کرده که یکسره بیگانه بوده؛ دیگران ساخته بودند؛ کارگر دیگری این را ساخته. ما به جای اینکه کارگر خودمان را به کار مشغول کنیم، از هنر او استفاده کنیم، به او سود برسانیم و کشور را پیش ببریم، در واقع به دیگران کمک کردیم.

بیانات مقام عظمای ولایت در بازدید از توانمندیهای صنعت خودروسازی9/1/1389