امروز تنها راهی که دنیای اسلام برای حفظ منافع ملت های اسلامی دارد، اتحاد کلمه بر محور اسلام است؛ “نه” گفتن به اهداف و مطامع استعماری دشمنان و مستکبران است. هدف استکبار محو هویت ملی و دینی در دنیای اسلام و به خصوص خاورمیانه است. مقابله ی با این هدف، با اتحاد بیشتر، با همبستگی بیشتر، با تمسک به اسلام، با ترویج اسلام و با ایستادن در مقابل زیاده خواهی های آمریکا و مستکبران عملی است و لاغیر.
1384/6/11

ویژگی های فرزند صالح از دیدگاه امام سجاد علیه السلام
صلاحیت و شایستگی فرزند در مکتب اهل بیت علیهم السلام، فقط در شایستگی های معنوی خلاصه نمی شود؛ گرچه این شایستگی ها از اهمیت والاتری برخوردارند.
در کافی به عنوان سیره همیشگی امام سجاد علیه السلام آمده است: تولد فرزندی را هر گاه به آن حضرت مژده می دادند نمی پرسید دختر است یا پسر؛ بلکه نخست می پرسید آیا سالم و کامل است و اگر این گونه بود، می فرمود:«سپاس خدایی را که از من چیز ناقص و ناسالمی نیافرید».
امام سجاد علیه السلام در دعای بیست و پنجم ویژگی های متعددی را برای فرزندان مطالبه می نماید که می توان همه ی آن ها را ویژگی های مطلوب یک فرزند صالح قلمداد نمود. برخی از مهم ترین این خصلت ها برای داشتن یک فرزند صالح و شایسته عبارتند از: تندرستی جسمی، قوت بدنی، سلامت اخلاقی، نیکوکاری، تقوا و خداترسی، محبت اولیای خدا، عناد با دشمنان الهی، اطاعت از والدین و محبت و احسان به ایشان و رفع نیاز والدین.
نامه جامعه/107

اقسام رزق
امام صادق علیه السلام می فرماید:
الرِّزقُ مَقسومٌ عَلَی ضَربَینِ أَحَدُهُما واصِلٌ إِلی صاحِبِهِ وَ إن لَم یَطلُبهُ وَ الآخَرُ مُعَلَّقٌ بِطَلَبِهِ فَالَّذی قُسِمَ لِلعَبدِ عَلی کُلِّ حالٍ آتیهِ وَ إن لَم یَسعَ لَهُ وَ الَّذی قُسِمَ لَهُ بِاسَّعیِ فَیَنبَغِی أن یَلتَمِسَهُ مِن وُجُوهِهِ وَ هُوَ مَا أَحَلَّهُ اللهُ لَهُ دُونَ غَیرِهِ؛ رزق بر دو نوع است: یک نوع از آن به صاحبش می رسد، گر چه آن را طلب نکند؛ اما نوع دیگر به طلب انسان وابسته است. نوع اوّل که برای انسان تقدیر شده، در هر حال به او خواهد رسید، گر چه برای به دست آوردنش تلاش نکند؛ اما نوع دوم که با سعی انسان برای او مقدّر شده، سزاوار است که انسان از راههای خودش طلب کند و آن رزقی است که خداوند برای آن شخص حلال کرده است نه غیر او.»

راه های غلبه بر شیطان!
و برای غلبه بر شیطان رجیم باید این نکات را به کار بریم:
اول: ذکر خدا را فراموش نکنیم، خدای متعال می فرماید: و من یعش عن ذکر الرحمن نقیض له شیطانا فهو له قرین.(سوره زخرف/آیه36)؛ و هر کسی از یاد خدا روی برگرداند شیطان را برانگیزد تا یار و همنشین وی گردد.
باز خداوند می فرماید: استحوذ علیهم الشیطان فانسیهم ذکر الله.(سوره مجادله/آیه19)؛ شیطان سخت بر آنان احاطه کرد پس از ذکر خدا به کلی غافل شدند.
ذکری که باید خوانده شود: لا اله إله الله و لا حول و لا قوه إلا بالله العلی العظیم و صلوات و تسبیح است.
دوم: به خدا پناه بردن است، خدای متعال در قرآن مجید می فرماید: و قل رب اعوذ بک من همزات الشیاطین و اعوذ بک رب ان یحضرون.(سوره مؤمنون/آیه82 و 83)؛ ای رسول خدا بگو پروردگارا به تو پناه می برم از فریب و وسوسه های شیاطین و به تو پناه می برم پروردگارا از این که شیاطین(انس و جن) به مجلسم حاضر شوند. قل اعوذ به رب الفلق.(سوره فلق/آیه1)؛ ای رسول خدا بگو پناه می برم به پروردگار شکافنده سپیده روشن؛ و در جای دیگر می فرماید: قل اعوذ به رب الناس.(سوره ناس/آیه1)؛ ای رسول خدا بگو پناه می برم به پروردگار مردم.
و پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم می فرماید: لاتسبو الشیطان و تعوذوا بالله من شره؛ به شیطان فحش و ناسزا نگویید بلکه از شر او به خدا پناه ببرید.
حضرت علی علیه السلام می فرماید: هر گاه یکی از شما را شیطان وسوسه کرد، پس باید به خدا پناه ببرد و بگوید: امنت بالله و برسوله مخلصا له الدین؛ به خدا و رسولش ایمان آوردم و دین را برای خدا خالص نمودم.
سوم: صدقه دادن است که در روایت است که شیطان را اره کرده و می برد.
چهارم: مبارزه با نفس اماره است، خداوند متعال می فرماید: و اما من خاف مقام ربه و نهی النفس عن الهوی فان الجنه هی الماری؛ و هر کس از مقام ربوبی بترسد و نفس خود را از هوا و هوس بازدارد جایگاه او بهشت است. حضرت علی علیه السلام می فرماید: من خالف نفسه فقد غلب الشیطان؛ کسی که با نفس خود مبارزه کند بر شیطان غلبه کرده است.
و نیز آن حضرت می فرماید: من اتهم نفسه امن خدع الشیطان؛ کسی که نفس خود را متهم و مقصر دانست از مکر شیطان آسوده گشت.
پنجم: دنبال علم و عالم رفتن است، زیرا نیروی علم مدافع عالم است از شر شیطان.
ششم: خلوت نکردن با زنان نامحرم است، و به عکس. خلوت کردن با زنان نامحرم یکی از بهترین راه های غلبه شیطان است بر انسان؛ چنان که شیطان به حضرت نوح و حضرت موسی گفت.
هفتم: نگه داشتن زبان از غیبت، تهمت، دروغ، فحاشی، ناسزاگویی و…
هشتم: توبه و استغفار.
نهم: تداوم محافظت بر استغفار.
دهم:شناخت کار و گفتار شیطان.
یازدهم: دشمن ابلیس لعین و شیطان رجیم بودن.
دوازدهم: دوری از کارهای شیطان و از شیطان پرستان، مجالسی که شیطان در آن راه دارد نرفتن، دوری از ویدئوکلوپ های دارای مفاسد اجتماعی و دوری از مجالس رقص و عرق و ورق و غیره.
سیزدهم: حرص و حسد و کبر را در خود راه ندادن.
چهاردهم: دوری از هر گونه گناه
کتاب سال تبلیغ1391

عوامل مؤثر در تربیت دینی کودکان

مهم ترین عوامل مؤثر در تربیت دینی کودکان عبارتند از اراده، فطرت، دانسته های ارثی دانش آموز(عوامل درونی)، خانواده، مدرسه، گروه دوستان، رسانه های جمعی و مؤسسات فرهنگی و دینی(عوامل بیرونی) که در میان این عوامل نقش کلیدی و اصلی از آنِ اراده دانش آموز و دانسته های فطری و ارثی اوست. در میان عوامل بیرونی در سال های اولیه مدرسه، به ترتیب خانواده، مدرسه و تلویزیون نقش اصلی را در شکل گیری شخصیت دینی دانش آموز ایفا می کنند. اما به تدریج نقش مدرسه و گروه دوستان پُررنگ تر می شود. رسانه های جمعی دیگر مانند روزنامه ها، کتاب ها، مجلات و جزء این ها نقش خود را بیشتر از طریق سایر عوامل تربیتی و نه به صورت مستقیم ایفا می کنند.
روش های تربیت دینی کودکان
کودک، امانت الهی و ودیعه ای آسمانی است که به پدر و مادر داده شده است. اسلام پدران و مادران را در امر تربیت دینی و اخلاقی فرزندان خویش مسئول می داند. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم در این باره می فرماید:«ادّبوا اولادکم فانکم مسئولون». علی علیه السلام نیز فرموده اند:«اکرموا اولادکم و احسنوا آدابهم». قلب پاک کودک گوهری گرانمایه و نفیس و آیینه ای روشن است که از هر نقش و نگاری خالی است و در عین حال قابلیت پذیرش هر نقشی را دارد. هدایت کودکان جز از طریق پرورش صحیح مذهبی آنان میسر نمی شود. بهتر است آموزش مسائل دینی به صورت«آموزش غیر مستقیم» باشد و هر کودک به تناسب میزان تمایل و توان خویش کشف کند و یاد بگیرد.
تربیت دینی کودک از طریق بازی
پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم می فرماید:«مَن کانَ عِندَهُ صبی فلیتصاب له». هر کس در نزدش کودکی است باید رفتارهای متناسب با کودک انجام دهد و خود را به صورت همبازی او درآورد».
هر قدر بتوانیم شیوه های تربیتی کودکان را با بازی و سرگرمی همراه کنیم و جنبه اجبار و تحکّم را کاهش دهیم، موفق تر خواهیم بود. در سیره حضرت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم بزرگداشت کودکان و اهمیت دادن به بازی آنان بسیار چشمگیر است. چنان که بزرگ معلّم عالم بشری، سجده ی خویش را در نماز چندان طولانی می کند که نوادگان عزیزشان بازی اسب سواری خویش را به پایان برسانند.
معلم می تواند نحوه ی وضو گرفتن را به صورت نمایش و بازی به کودکان آموزش دهد و از کودکان بخواهد که آنان نیز این کار را تکرار کنند. همچنین معلّمان می توانند از بازی هایی که جنبه اتحاد و پیروزی، تعاون و همکاری و گذشت و فداکاری دارند استفاده کنند.
تربیت دینی کودکان از طریق ارائه الگو
کودکان همواره کنجکاوانه به محیط اطراف می نگرند و با توجه و دقت خاص، رفتارهای کلامی و غیرکلامی بزرگترها به خصوص پدر و مادر خود را در شرایط و موقعیت های مختلف مشاهده می کنند و از آن سرمشق می گیرند. در فرایند شکل گیری شخصیت کودکان، بیشترین نقش بر عهده ی الگوهای رفتاری است؛ چرا که یادگیری، احساس رفتار آدمی را تشکیل می دهد. یادگیری های غیرمستقیم، ضمنی یا مشاهده ای، پایدارترین و مؤثرترین یادگیری ها محسوب می شود. هر قدر الگوهای رفتاری در نظر کودکان از شخصیت محبوب تری برخوردار باشند، رفتارهای کلامی و غیرکلامی آنان بیشتر مورد توجه کودکان قرار می گیرند.
اهمیت نقش الگویی معلم نیز در تحقیقات جدید مورد تأیید قرار گرفته است. یک بررسی علمی در این رابطه نشان داد که قریب 35درصد کودکان در هفت سال دوم زندگی دوست دارند، همچون معلم خود باشند. معلم در کلاس برای دانش آموزان خود نقش امامت دارد. بر اساس فرمایش حضرت علی علیه السلام یکی از وظایف عمده او این است که قبل از آن که به تعلیم دیگران بپردازد و قبل از آن که با زبانش ادب کند با سیره ی عملی اش آنها را تأدیب کند؛ چون کسی که معلم و ادب کننده ی خویش است به احترام سزاوارتر است از کسی که معلم و مربی مردم است.
ادامه دارد…

ضرورت و اهمیت تبلیغ از نظراسلام
اگر رسالت یک مکتب، محدود به زمان و مکان خاصی باشد، شعاع پیام رسانی و تبیلغ آن محدود خواهد بود، اما از آن جا که رسالت مکتب اسلام، جهانی و جاوید می باشد، گستره پیام رسانی آن نیز نامحدود است. از این رو، در اسلام امر تبلیغ جایگاه بسیار والایی دارد به گونه ای که اساسی ترین وظیفه انبیاء در قرآن، تبلیغ دانسته شده است.
طبرسی در ذیل آیه«وَ مَن أحسَنُ قَولاً مِمَّن دَعا إلی اللهِ وَ عَمِلَ صالِحاً…» می فرماید:« و فی هذه الآیه دلالهَ علی اَن الدَعا الی الدین من اعظم الطاعات و الواجبات؛ این آیه دلالت دارد بر این که دعوت به سوی دین از بزرگترین عبادات و واجبات می باشد». بنابراین، هدایت و آگاهی دادن به مردم، وظیفه مبلغان است و این عهد و پیمانی است که خداوند متعال از آنان گرفته است. قرآن مجید به پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم می فرماید:«وَ ما أرسَلناکَ إلّا کافَّهً للنّاسِ بَشیراً وَ نَذیراً…؛ ما تو را جز برای همه مردم نفرستادیم تا(آنها را به پاداش های الهی) بشارت دهی و(از عذاب او) بترسانی».
امام علی علیه السلام می فرماید:«ان الله لم یأخذ علی الجهال عهداً بطلب العلم حتی اخذ علی العلماء عهدا ببذل العلم للجهال؛ خداوند متعال قبل از این که از نادانان عهد و پیمان بگیرد، از دانایان پیمان گرفته است که به جاهلان بیاموزند». با توجه به این حدیث بر ماست که با اهمیت دادن به تبلیغ دینی، فطرت سعادت خواه بشر را بیدار کنیم و ارزش های دینی را به سراسر عالم گسترش دهیم.
فصلنامه فرهنگی و اجتماعی هدی/11

احکام و آداب خواندن قرآن

احترام گذاشتن به قرآن و برگه های آن لازم و واجب است1
بدون وضو و یا طهارت نباید دست یا عضوی دیگر از بدن خود را به نوشته های قرآن برسانیم2
اگر قرآن به زبان فارسی یا زبانی دیگر ترجمه شده باشد، تماس دست یا عضوی دیگر از بدن با آن- بدون وضو یا طهارت- اشکال ندارد و جایز است. البته در ترجمه3 قرآن نام خدا یا پیغمبران یا امامان یا حضرت فاطمه سلام الله علیها وجود داشته باشد، نیز نباید دست یا عضوی دیگر از بدن را- بدون وضو یا طهارت- به آن نام ها برسانیم
در هر یک از چهار سوره سجده(آیه15) و سوره فُصِّلت(آیه37) و سوره نجم(آیه62) و سوره عَلَق(آیه19)، یک آیه سجده وجود دارد. در قرآن، کنار این آیه ها عبارت«سجده واجبه» نوشته شده است. هر گاه انسان این آیه ها را بخواند یا به آن ها گوش دهد، باید فوراً سجده کند. اگر کسی این کار را فراموش کند، باید هر لحظه که آن را به یاد بیاورد، سجده کند4
برای خواندن قرآن، لباش پاکیزه بپوشیم، وضو بگیریم، مسواک بزنیم، عطر بمالیم، و رو به قبله بنشینیم5
هنگام خواندن قرآن، پاهای خود را دراز نکنیم و پُشت مان را به جایی تکیه ندهیم6
در حال خواندن قرآن، تنها به قرآن و معانی آن توجّه کنیم و«حضور قلب» داشته باشیم7
در آیات قرآن تفکّر و تدبّر کنیم و به گونه ای قرآن بخوانیم که گویی با خدا سخن می گوییم و خدا نیز با ما سخن می گوید8
پیش از خواندن قرآن، صلوات بفرستیم و دعا بخوانیم، به ویژه دعاهایی که پیشوایان معصوم علیهم السلام به ما آموخته اند9
پیش از خواندن سوره های آخر این کتاب- به جز سوره حمد- الله اکبر بگوییم10
پیش از خواندن قرآن، اوّل بگوییم:«أعُوذُ بِاللهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم» سپس بگوییم:«بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیم»11
هنگام خواندن قرآن به کلمات و آیات آن نگاه کنیم، حتّی اگر آن ها را حفظ کرده باشیم12
کلمات قرآن را نه به تندی و نه با فاصله زیاد بخوانیم، بلکه آن ها را شمرده شمرده قرائت کنیم13
بکوشیم تا قرآن را درست یاد بگیریم و درست بخوانیم14
اگر می توانیم، قرآن را با صدای زیبا و نیکو بخوانیم15
بکوشیم تا گذشته از خواندن قرآن، معانی آیات را نیز فراگیریم16
هر مقدار که می توانیم، آیات و سوره های قرآن را به صورت صحیح حفظ کنیم17
.بسیار قرآن بخوانیم و به دستورات آن عمل کنیم. مخصوصاً باید بکوشیم که در هر روز چند آیه از قرآن را بخوانیم18
هنگامی که صدای قرآن به گوشمان می رسد، ساکت باشیم و به آن گوش فرادهیم19
در خانه، یک قرآن داشته باشیم و همیشه همان را بخوانیم20
هنگام خواندن قرآن، آن را در جایی بلندتر از زمین- مانند رَحل- بگذاریم یا با دستهایمان آن را بگیریم21
قرآن را با کمال ادب و تواضع بخوانیم. از آغاز تا پایان قرائت، نخندیم و با کسی حرف نزنیم22
قرآن را در جاهای مناسب- مانند خانه، مسجد و حَرَم- بخوانیم، نه در جاهای نامناسب- مانند محل رفت و آمد مردم-23
هنگام خواندن قرآن، اگر به نام مبارک پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم رسیدیم، صلوات بفرستیم24
قرآن را با صدای رسا بخوانیم، البته به طوری که دیگران آزرده نشوند25
اگر می توانیم، قرآن را با لحن و لهجه عربی بخوانیم26
قرآن را پاکیزه و تمیز نگاه داریم و آن را در جلد و جای مناسب قرار دهیم27
هر گاه به آیات مربوط به بهشت رسیدیم، خوشحال شویم و رفتن به بهشت را از خدا بخواهیم؛ و هر گاه به آیات جهنّم رسیدیم، ناراحت شویم و به خدا پناه ببریم28
در پایان قرائت قر،ن، بگوییم:«صَدَقَ اللهُ العَلیِّ العَظیمُ»{خدای بلند پایه بزرگ راست گفته است.}29
پس از قرائت قرآن دعا بخوانیم، به ویژه دعاهایی که پیشوایان معصوم علیهم السلام به ما آموخته اند30
کتاب سال تبلیغ1391

رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم
ألا و مَن فَرَّجَ عَن مُؤمِنٍ کُربَهً مِن کُرَبِ الدُّنیا فَرَّجَ اللهُ عَنهُ اثنَینِ و سَبعینَ کُربَهً مِن کُرَبِ الآخِرَهِ، و اثنَینِ و سَبعینَ کُربَهً مِن کُرَبِ الدُّنیا، أهوَنُها المَغصُ.
آگاه باشید که هر کس از مؤمنی گرفتاری ای از گرفتاری های دنیا را برطرف کند؛ خداوند هفتاد و دو گرفتاری از گرفتاری هایِ آخرت و هفتاد و دو گرفتاری از گرفتاری های دنیا که آسان ترینش قولنج است، از او برطرف نماید.
البحار336/76

شرح حدیث از مقام معظم رهبری مدظله العالی
فی الکافی عن الباقر علیه السلام: النَّدامَهُ عَلَی العَفوِ أفضَلُ وَ أیسَرُ مِنَ النَّدامَه عَلَی العُقُوبَهِ؛ پشیمانی بر عفو؛ بهتر و آسانتر از پشیمانی بر انتقام است.(الشافی،ص553)
گاهی کسی را گنهکار می دانید و عقوبت می کنید. بعد از این که او را عقوبت کردید پشیمان می شوید. این، یک طور پشیمانی است. یک وقت هم کسی را عفو می کنید و از عفوتان بعداً پشیمان می شوید. این هم یک طور پشیمانی است. می فرماید آن پشیمانی نوع دوم که پشیمانی بر عفو باشد، آسان تر است از پشیمانی بر عقوبت. وقتی کسی عقوبت و مجازات شد، حالا چه در مسأله شخصی، چه در مسأله عمومی مورد عقوبت قرار گرفت، بعد معلوم شد اشتباه کردیم، پشیمانی اش غیرقابل جبران است. اما اگر چنانچه کسی را عفو کردیم و از عفو او پشیمان شدیم، به کسی تعدّی و تجاوز انجام نگرفته است. …(بنابراین) عفو، افضل از عقوبت است.
مورخ88/01/17

شهید عباس ردانی پور

در سال 1362 برای خدمت به اسلام به لبنان رفت و چهار ماه و نیم در آنجا بود، سپس به ایران مراجعت نمود. یکسال و نیم از تولد لیلا و سهیلا می گذشت که همراه خانواده به سراوان آمد و مدت هفت سال در آنجا مکرراً در رفت و آمد به جبهه بود. در طول این چند سال، نوید تولد دو دختر دیگر به نام های مرضیه و راضیه در سالهای 1364 و 1367 وی را شا دمان نمود. حدیث اشتیاق وی در صحنه جنگ و عملیات شجاعانه و جسورانه و آمیخته با لبخند و شوخ طبعی بود. همیشه بر لب لبخند داشت. حتی در ناحیه رودماهی در منطقه جنوبی نصرت آباد که زمینی وحشتناک و ارتفاعاتی هراس انگیز دارد، این خصلت پسندیده را فراموش نمی کرد. شهید ردانی پور، تمام همّ و غمّش در زمان جنگ، مبارزه و دفاع مقدس و پس از آن، رفع محرومیت از سیستان و بلوچستان بود. آن بزرگوار در تمام مسائل، با همگان بسیار متفکرانه و متواضعانه رفتار می کرد. در هر شرایط و موقعیتی با شنیدن«الله اکبر» اذان، آماده نماز می شد.
عناصر ضد انقلاب از خوانین گرفته تا وابستگان نظام منفور پهلوی، گروهکها، عوامل وهابیت و اشرار و سوداگران مرگ، با ایجاد آشوب و تفرقه و از بین بردن امنیت در منطقه و پخش مواد مخدر به شیطنت می پرداختند. در این میان از خیل عظیم عاشقان و دلباختگان نظام اسلامی که به مقابله با این عناصر وابسته و ضد انقلاب پرداخت و سرانجام شهد شیرین شهادت را نوشید، شهید عباس ردانی پور بود.