آشتی با خدا

انسان باید با خدا هم آشتی باشد. برخی از افراد خلقشان با خدا هم تنگ است و از خدا ناراحت اند.

میگویند: به یک نفر اینقدر مال داده است و به دیگري نداده. شاکی از خدا بسیار است. خوش اخلاقی

فقط نسبت به خلق نیست. انسان باید با خدا هم خوشاخلاق باشد.

بهشتِ خانه

اگرزن و شوهر بهترین خانه و وسائل زندگی و امکانات را داشته باشند، ولی اخلاق نداشته باشند،

خانهشان جهنم است. مرتب با یکدیگر درگیرند. اما زن و شوهري که با محبت و صلح و صفا و خلق

خوش زندگی میکنند و دلهاشان با هم یکی است،

خانهشان بهشت است.

حاج آقاي دولابی بارها میفرمودند: اگر دو تا دل با هم یکی شود، سومی آنها خدا و امام زمان(ع) و

خوبان عالماند. یعنی باید« من » را کنار بگذارند و با هم یکی باشند. این زندگی چقدر لذتبخش است.

میفرمودند: من یک زن و شوهري را در تهران دیدم که در یک اتاق کوچک زندگی میکردند. فرش زیر

پایشان یک زیلو بود و با یک سماور کهنه و چند استکان و اندکی ظرف به سر میبردند، ولی به

یکدیگر عشق میورزیدند. از نظر مادي چیزي نداشتند،

ادامه »

گنجینه هاي رزق

 اصلًا یکی از چیزهایی که رزق را زیاد میکند، خوشاخلاقی است. امیرالمؤمنین(ع) در یکی از

خطبه هایشان که به « خطبۀ الوسیلۀ » معروف است، چنین میفرمایند:

فِی سِعَۀِ الَأخْلاقِ کُنُوزُ الَارْزاقِ؛ گنجینه هاي رزق، در خوش خلقی است.

این یک حقیقت است. کسی که اخلاق خوب دارد، برایش هدیه میفرستند. کسب و کارش رونق

میگیرد. اصلًا سر او دعواست.

اما کسی که هنر و صنعت دارد، ولی تعهد و اخلاق ندارد، همه از او گریزاناند. اگر هم به سراغ

او بروند، با اکراه میروند.

معیار انتخاب همسر

روایاتی که در باب گزینش همسر آمده است، به روشنی بیانگر اهمیت حسن خلق است و

میتوان آن را به عنوان نخستین و مهمترین ملاك و معیار براي انتخاب همسر دانست. یکی از

اصحاب امام باقر(ع) میگوید: نامهاي به آن حضرت نوشتم و دربارة معیار براي گزینش همسر

براي دخترانم از آن حضرت راهنمایی خواستم. امام باقر(ع) در پاسخ نامه با خط مبارکشان

چنین مرقوم فرموده بودند:

قال رسول الله(ص): اِذا جاءَکُمْ مَنْ تَرْضَ وْنَ خُلْقَهُ وَ دینَهُ فَزَوِّجُوهُ اِلّا تَفْعَلُوا تَکُنْ فَتَنَۀٌ فِی الاَرْضِ

وَ فَسادٌ کَ بیرٌ؛

ادامه »

سرآغاز نامۀ عمل مؤمن

پیامبر خدا(ص) مظهر اخلاق حسنه بودند. اخلاق را خیلی مهم بگیرید. اخلاق خوب اینقدر مهم

است که در روایت آمده است که امیرالمؤمنین، علی بن ابی طالب(ع) فرمودند:

عِنوانُ صَحیفَۀِ المُؤْمِنِ حُسْنُ خُلْقِهِ؛ سرآغاز نامۀ عمل مؤمن زیبایی اخلاق اوست.

یعنی پرونده را که باز میکنند و میخواهند بدانند که این فرد بهشتی است یا جهنمی، بررسی

میکنند که آیا خوشاخلاق است، یا بداخلاق. اگر خوشاخلاق بود، پرونده به اجرائیات بهشت

میرود. ولی اگر بداخلاق بود، کارش تمام است.

ادامه »

رهایی از بخل نفس

انسان سخاوتمند معمولًا عاقبت به خیر و تمام گناهانش آمرزیده میشود. آثار سخاوت، فراوان و

بسیار مهماند. سخاوت آنقدر مهم است که یکی از راویان حدیث میگوید: امام صادق(ع) را دیدم

که از اول شب تا به صبح گِرد خانۀ خدا طواف میکرد و میگفت:

اَللّهُمَّ قِنی شُحَّ نَفْسی؛ خداوندا، مرا از بخل نفسم حفظ فرما!

ادامه »

به سوي بهشت

اخلاق آنقدر مهم است که کافر خوشاخلاق و با سخاوت ممکن است عاقبت به خیر شود و به بهشت

برود، ولی مسلمان بخیل و بداخلاق سر از جهنم در بیاورد.

در« خصال » شیخ صدوق آمده است که سه نفر از کفار حربی نقشۀ ترور پیامبر را داشتند و هم قسم

شدند که آن حضرت را به قتل  برسانند. امیرالمؤمنین(ع) به تنهایی به سوي آنان رفت. یکی را کشت

و دو نفر از آنان را دستگیر کرد.

ادامه »

تقویت ایمان و کفر

مهمترین عنصري که موجب تقویت ایمان انسان میشود، حسن خلق و سخاوت است. و آنچه

که موجب استحکام کفر میشود، بداخلاقی و بخل است. پیامبر خدا(ص) در روایتی این حقیقت

را اینچنین تبیین فرمودهاند:

اَفْضلُ ما یوزَنُ فِی الْمیزان حُسنُ الخُلْقِ وَ السَّخاءِ وَ لَمّا خَلَقَ الُله تعالی الایمانَ قالَ اللّهُمَّ قَوِّنی

فَقَوّاهُ بِحُسْنِ الخُلْقِ وَ السَّخاء وَ لَمّا خَلَقَ الُله الْکُفْرَ قالَ اللّهُمَّ قَوِّنی فَقَوّاهُ بِالْبُخْلِ وَ سُوءِ الخُلْقِ؛

برترین چیزي که در میزان اعمال براي سنجش گذارده میشود، حسن خلق و سخاوت است.

ادامه »

اخلاق در میزان اعمال

اخلاق خوب انسان را عاقبت به خیر میکند، هر چند کافر باشد. اخلاق خوب نجاتبخش انسان است.

ممکن است کسی غرق گناهئباشد و خوشاخلاقی موجب نجات او شود.

پیامبر خدا(ص) فرمودند:

اَوَّلُ ما یُوضَعُ فی میزانِ الْعَبْدِ یَوْمَ القِیامَۀِ حُسْنُ خُلْقِهِ؛ نخستین چیزي که روز قیامت براي سنجش

اعمال انسان در میزان گذارده میشود، خوشاخلاقی اوست.

و در روایتی دیگر فرمودند:

ما مِنْ شَیءٍ اَثْقَلُ فِی المیزانِ مِنْ خُلُقٍ حَسَنٍ؛ در میزان سنجش اعمال انسان چیزي گرانسنگتر

از اخلاق نیکو نیست.

طلبه شهيد عظيم سلحشور در سحرگاهي آكنده از دعا و نيايش، در ششم شهريور سال 1346 در روستاي «زنگي كلا» از توابع بابل، ديده به جهان گشود. نامش، عظيم نهاده شد تا تولد، زندگي و مرگ سرخش به عظمت خداوندي گواه باشد كه به راستي ولد سعيداً، عاش سعيداً و مات سعيداً.

الفباي سادگي و معرفت را با درس و بحث عجين كرد و دورة پنج سالة ابتدايي را در زادگاه طي نمود و براي تحصيل در مقطع راهنمايي راهي فريدونكنار شد. از آنجا كه عشق و علاقه وافري به حوزه و دروس ديني داشت از سال دوّم، مدرسه را رها كرده و راهي حوزه علمیه شد تا جام قال الباقر و قال الصادق علیهماالسلام را سر بکشد.

ادامه »