روايات نيز در اين زمينه فراوان است از جمله:
1ـ علي بن سويد مي گويد : از امام كاظم (ع) در مورد اين آيه شريفه سؤال كردم:
« وَ مَنْ يَتَوَكَّلْ عَلَي اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ»[1] پس فرمودند: توكل بر خدا را درجاتي است
ازآنها اين است كه توكل كني برخدا در كارهاي خودت، تمام آنها پس آنچه در حق تو
انجام داد از او راضي باشي. بدان كه او غير از خير و فضل براي تو چيزي نمي خواهد
و بداني كه حكم از آن خداست، پس توكل كن بر خدا به واگذاري امور به او و اعتماد
كن به خدا در آنها و غير آنها. [2]