توكل و اطمينان

توكل در معارف دين

توكل، اطمينان و واگذاشتن امور به قادر متعال از جمله صفات برجستة بندگان حق تعالي است. آنچه

از تشويش ها، دو دلي ها، ترديد‎ها ونگراني‎ها نسبت به آينده جلوگيري مي كند و به انسان قوّت دل،

اراده وگرمي در كارها مي بخشد، توكّل برخدا و اطمينان به اوست . توكل از جمله موضوعاتي است كه

در قرآن كريم و روايات اهل بيت دربارة آن زياد سخن به ميان آمده و بدان سفارش شده است. در برخي

از آيات از خصلت‎هاي والاي مؤمنان شمرده شده، « الَّذِينَ صَبَرُوا وَ عَلى رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ» [1]

« كساني هستند كه صبر مي كنند و بر پروردگارشان توكل دارند » و در مواردي نيز بدان امر شده است .

«وَ عَلَي اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ»‌ [2]

«و مؤمنان بايد بر خداوند توكل نمايند » و متوكلين از محبوبين خداوند متعال معرفي شده اند.

«فَإِذا عَزَمْتَ فَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُتَوَكِّلِينَ»[3]

بنابراين انسان بايد در همة امور اعم از مادي و معنوي بر خداي تعالي تكيه داشته باشد و تأثير اسباب

و علل را از او بداند و معتقد و پايبند به اصل «لامؤثر في الوجود الا الله» ‌باشد.

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

[1] . نحل/ 42.
[2] . در هشت آيه از قرآن اين عبارت ذكر شده است از جمله: توبه/ 51ـ مائده/ 11 و آل عمران 122.
[3] . آل عمران / 159.

اندیشه قم