برکات تقوي

موجودات شعور دارند. محبت و خوشاخلاقی را میفهمند و در آنها تأثیر میگذارد، چه رسد به

انسانها که تأثیر خوشاخلاقی و بداخلاقی، تأثیر مهر و قهر در وجودشان بسیار روشن است.

یکی از علما میفرمود: من یک سال به شهري رفته بودم. آفت به مزارع و باغها خورده بود و

همه را از بین برده بود. همۀ مردم مینالیدند. میگفت: یک کشاورزي مرا دعوت کرد و گفت:

حاج آقا بیایید تا چیزي نشانتان بدهم. وقتی رفتم دیدم تمام مزارع و باغهاي اطراف باغ و

مزرعه ایشان آفت خورده و از بین رفته است، ولی باغ و مزرعه ایشان بسیار پرطراوت و

سرسبز بود. درختان آنقدر پر میوه بود که شاخههایش روي زمین آمده بود.

گفتم: چقدر این مزرعه با مزارع اطراف متفاوت است. گفت: من پاي هر نهالی که کاشته ام

دو رکعت نماز خواندهام. و سعی کرده ام در اینجا گناه و معصیت نشود. این خیلی اثر دارد.

یاد خدا موجب برکت مادي و معنوي و آرامش است. توجه به خدا همه چیز را زنده میکند. در

برابر آن گناه و معصیت برکت را از بین میبرد. خداوند در قرآن میفرماید:

وَلَوْ اَنَّ اَهْلَ القُري آمَنوا وَاتَّقَوْا لَفَتَحْنا عَلَیْهم بَرَکاتٍ مِنَ السَّماءِ وَ الَارْضِ وَلکِنْ کَذَّبُوا فَاَخَذْناهُمْ

بِما کانوا یَکسِبونَ؛ و اگر اهل شهرها و آباديها ایمان میآوردند و تقوا پیشه میکردند، برکات آسمان

و زمین را بر آنها میگشودیم، ولی آنها حق را تکذیب کردند، ما هم آنان را به کیفر اعمالشان

مجازات کردیم.

میگفت: خمس و زکات مالم را سر وقت داده ام. حقالناس را پرداختهام. این براي منطقه عبرت

است. کسانی که از پول حرام و شبه هناك چیزي فراهم میکنند، معلوم است که برکت ندارد.

در روایات آمده است: اگر کسی زکات ندهد خداوند برکتش را میبرد. اگر حق فقرا را ندهد،

باران کم میشود. از پیامبر خدا(ص) چنین نقل شده است:

اِذا مُنِعَتِ الزَّکاةُ مَنَعَتِ الأرْضُ بَرَکاتِها؛ هرگاه زکات داده نشود، زمین برکاتش را منع میکند.

وعدههاي خدا شوخی بردار نیست.