59

وَ مِنْ كِتاب لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ

از نامه هاى آن حضرت است

اِلَى الاَْسْوَدِ بْنِ قُطْبَةَ صاحِبِ جُنْدِ حُلْوانَ

به اسـوَد پسر قُطبه فرمانده سـپاه حُـلوان

اَمّا بَعْدُ، فَاِنَّ الْوالِىَ اِذَا اخْتَلَفَ هَواهُ مَنَعَهُ ذلِكَ كَثيراً مِنَ الْعَدْلِ.

اما بعد، هرگاه ميل و خواست حكمران گوناگون باشد او را از عدالت

بسيار بازمى دارد،

فَلْيَكُنْ اَمْرُ النّاسِ عِنْدَكَ فِى الْحَقِّ سَواءً، فَاِنَّهُ لَيْسَ فِى الْجَوْرِ

پس بايد امور مردم پيش تو يكسان باشد، چرا كه در ستم

عِوَضٌ مِنَ الْعَدْلِ. فَاجْتَنِبْ ما تُنْكِرُ اَمْثالَهُ، وَابْتَذِلْ نَفْسَكَ فيمَا

عوضى از عدل نيست. از امورى كه نظائر آن را خوش ندارى اجتناب كن،

و نفس خود را به آنچه

افْتَرَضَ اللّهُ عَلَيْكَ، راجِياً ثوابَهُ، وَ مُتَخَوِّفاً عِقابَهُ.

خداوند بر تو واجب نموده به اميد ثوابش و ترس از عذابش به كار گير.

وَ اعْلَمْ اَنَّ الدُّنْيا دارُ بَلِيَّة لَمْ يَفْرُغْ صاحِبُها فيها قَطُّ ساعَةً اِلاّ

آگاه باش كه دنيا خانه آزمايش است و دنيادار ساعتى در آن راحت نمانده مگر

كانَتْ فَرْغَتُهُ عَلَيْهِ حَسْرَةً يَوْمَ الْقِيامَةِ، وَ اَنَّهُ لَنْ يُغْنِيَكَ عَنِ الْحَقِّ

آنكه راحتى آن ساعت در روز قيامت مايه حسرتش گردد، و تو را هرگز چيزى از حق

شَىْءٌ اَبَداً، وَ مِنَ الْحَقِّ عَلَيْكَ حِفْظُ نَفْسِكَ، وَ الاِْحْتِسابُ عَلَى

بى نياز نگرداند، و از جمله حقوق بر تو پاييدن نفس خويش است،

و اينكه به اندازه قدرتت

الرَّعِيَّةِ بِجُهْدِكَ، فَاِنَّ الَّذى يَصِلُ اِلَيْكَ مِنْ ذلِكَ اَفْضَلُ مِنَ الَّذى

در كار رعيت بكوشى، زيرا سودى كه از اين جهت به تو مى رسد

بيش از سودى است كه از جانب تو

يَصِلُ بِكَ. وَالسَّلامُ.

به رعيـت مى رسد. والسـلام.