مرگ با عزت

درست مردن نعمت بزرگی است. اینکه انسان در آخر عمرش به خفت و خواري

و ذلت مبتلا نشود، بسیار با اهمیت است.

امیرالمؤمنین(ع) در دعاي زیبایی از خداوند چنین درخواست میکند:

اللّهُمَّ اجْعَلْ نَفْسی اَوَّلَ کَریمَۀٍ تَنْتَزِعُها مِنْ کَرائِمی وَ اَوَّلَ وَدیعَۀٍ تَرْتَجِعُها

مِنْ وَدائعِ نِعَمِکَ عِندي؛ خداوندا!

نخستین نعمت گرانبها از نعمتهاي خویش را که از من میگیري، جانم قرار ده و

نخستین ودیعه و امانتی که از میان همۀ نعمتها از من باز می ستانی، نعمت
جانم را قرار ده.

یعنی خدایا، اگر میخواهی مرا از این دنیا ببري، جانم اولین چیزي باشدکه از من

میگیري. چون برخی از افراد قبل از اینکه جانشان گرفته شود، اعضایشان گرفته

میشود، کور و فلج و ناقص العضو میشوند.

حضرت امیر(ع) در جنگهاي سختی شرکت کردند و ضربههاي کاري خوردند، ولی

نقص عضو پیدا نکردند، یا بد شکل نشدند.

این یک نعمتی است.

اینکه انسان با عزت بمیرد، یک نعمت بزرگی است. اینکه چشم انسان از انسان

گرفته شود، حافظه او از کار بیفتد، در آخر عمر زمین گیر شود، با زحمت و ذلت

به سر برد و مجبور باشد دیگران او را تر و خشک کنند و یا او را در آسایشگاه

بگذارند، خیلی سخت است.

لذا امیرالمؤمنین(ع) از خدا درخواست میکند که اگر میخواهی مرا از دنیا ببري،

جانم اول چیزي باشد که از من میگیري.

یکی از خاصیتهاي این نماز این است که انسان به آسانی جان میدهد. و ملک الموت

در وقت جان دادن با او مدارا میکند.

خداوند توبهاش را میپذیرد و مغفرت و آمرزش خود را شامل حال او و پدر و مادر و

ذریه و فرزندانش خواهد کرد و به او وسعت رزق میدهد.