فلسفه ذکر مصیبت سیدالشهدا علیه السلام از دیدگاه شهید مطهری(ره):

اگر بناست مکتب امام حسین علیه السلام احیاء شود آیا ذکر مصیبت امام حسین علیه السلام هم ضرورتی دارد؟

بله، دستوری است که ائمه اطهار علیهم السلام به ما داده اند و این دستور فلسفه ای دارد و آن اینکه:

هر مکتبی اگر چاشنی از عاطفه نداشته باشد و صرفاً مکتب و فلسفه و فکر باشد، آن قدرها در روح ها نفوذ ندارد و شانس بقا ندارد، ولی اگر یک مکتب چاشنی از عاطفه داشته باشد، این عاطفه به آن حرارت می دهد، معنا و فلسفه یک مکتب، آن مکتب را روشن می کند، به آن مکتب منطق می دهد، آن مکتب را منطقی می کند، بدون شک مکتب امام حسین علیه السلام منطق و فلسفه دارد درس است و باید آموخت اما ما دائماً این مکتب را صرفاً به صورت یک مکتب فکری بازگو بکنیم، حرارت و جوشش گرفته می شود و اساساً کهنه می گردد. این، بسیار نظر بزرگ و عمیقانه ای بوده است، یک دوراندیشی فوق العاده عجیب و معصومانه ای بوده است که گفته اند: برای همیشه این چاشنی را شما از دست ندهید، چاشنی عاطفه، ذکر مصیبت حسین بن علی علیه السلام یا امیرالمؤمنین علیه السلام یا امام حسن علیه السلام یا ائمه دیگر یا حضرت زهرا علیهاالسلام این چاشنی عاطفه را ما حفظ و نگهداری بکنیم.