71

وَ مِنْ خُطْبَة لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ

از خطبه هاى آن حضرت است

فى ذَمِّ اَهْلِ الْعِراقِ

در سرزنش اهل عراق

اَمّا بَعْدُ، يا اَهْلَ الْعِراقِ فَاِنَّما اَنْتُمْ كَالْمَرْأَةِ الْحامِلِ حَمَلَتْ، فَلَمّا

پس از حمد حق، اى اهل عراق، شما همچون زن حامله اى هستيد كه باردار شده، و پس از دوران

اَتَمَّتْ اَمْلَصَتْ وَ ماتَ قَيِّمُها، وَ طالَ تَاَيُّمُها، وَ وَرِثَها اَبْعَدُها.

باردارى طفل مرده بزايد و شوهرش بميرد، و دوره بيوه گيش طولانى شود،  و دورترين اشخاص ارثش را ببرد.

اَما وَاللّهِ ما اَتَيْتُكُمُ اخْتِياراً، وَلكِنْ جِئْتُ اِلَيْكُمْ سَوْقاً. وَ لَقَدْ بَلَغَنى

بدانيد به خدا قسم آمدنم به سوى شما از روى اختيار نبود، اضطرار مرا به سوى شما كشيد. به من خبر رسيده كه

اَنَّكُمْ تَقُولُونَ: عَلِىٌّ يَكْذِبُ! قاتَلَكُمُ اللّهُ! فَعَلى مَنْ اَكْذِبُ؟ اَ عَلَى

شما مى گوييد: على دروغ مى گويد! خدا شما را بكشد! بر چه كسى دروغ بندم؟ بر

اللّهِ؟ فَاَنَا اَوَّلُ مَنْ آمَنَ بهِ. اَمْ عَلى نَبيِّهِ؟ فَاَنَا اَوَّلُ مَنْ صَدَّقَهُ.

خدا؟ من اولين كسى هستم كه به حق ايمان آوردم. يا برپيامبر خدا؟ من نخستين  فردى هستم كه او را تصديق نمودم.

كَلاّ وَاللّهِ، وَلكِنَّها لَهْجَةٌ غِبْتُمْ عَنْها، وَلَمْ تَكُونُوا مِنْ اَهْلِها.

نه هرگز به خدا قسم، اما سخنانى است كه از پيامبر گرفته ام كه شما از آن غايب بوديد، و لياقت شنيدن آن را نداشتيد.

وَيْلُمِّهِ! كَيْلاً بِغَيْرِ ثَمَن لَوْ كانَ لَهُ وِعاءٌ،

مادر آن كه گفت «على دروغ مى گويد» به عزا بنشيند! اگر ظرفيت داشته باشد علم وحكمت را رايگان دراختيارش مى گذارم،

«وَلَـتَـعْـلَـمُـنَّ نَـبَـأَهُ بَـعْـدَ حـيـن».

«و در آينده حقيقت آنچه را به شما خبر دادم خواهيد دانست».