طلبه شهیدی که فیلمبردار لحظه‌های جنگ بود

طلبة‌ شهيد عباس صالحي در 20 مرداد سال 1333 در شهرستان اراك ديده به جهان گشود و دوران كودكي خود را در خانواده‌ای مذهبي، سپری نمود.

پس از پایان دوران دبستان و دبيرستان در زادگاه خود به خاطر علاقه و محبتش به اسلام و روحانيت در سال 1352 وارد حوزة علميه اراك گرديد و در مدرسة علميه حاج محمد ابراهيم مشغول به تحصيل گشت. وی بعد از چندي تلمّذ در محضر اساتيد آن ديار، آمادگي جرعه نوشي در جوار كريمة‌ اهل بيت سلام الله علیها و بحر فقاهت و اجتهاد به قم عزيمت نمود و در اين ديار دوران مبارزات پرشور خود را در راه اهداف و آرمان هاي امام و اسلام ادامه داد.

شهيد صالحي استعداد وافري در زمينة‌ هنر داشت و در ضمن تحصيل علوم حوزوي به هنر هفتم نيز روي آورد و در زمينة فيلمبرداري استعداد خود را نشان داده. وی پس از پيروزي انقلاب اسلامي به همراه ساير دوستان خود با تشكيل گروه هنري به نام «ثار» وظيفة خود را در راه اعتلاي اسلام و دين انجام مي‌ دادند و با امكانات اندک موفق به ساختن فيلم كوتاهي دربارة هجرت مسلمانان صدر اسلام شدند.

شهيد عباس صالحي را به جرأت مي‌توان اولين روحاني هنرمند در عرصة فيلمبرداري دانست كه اين هنر را در متن دين و حوزه در دسترس علاقه ‌مندان قرار داد و پ‍‌‌‍‍ُلي براي ايجاد يك رابطه جديد و مستقيم حوزه با هنرهاي جديد شد.

از ديگر فعاليت هاي هنري اين شهيد عزيز مي‌توان به ثبت و فيلمبرداري از جنايات رژيم سفاك شاهنشاهي اشاره كرد كه با به تصوير كشيدن صفحات خونين مبارزات مردم، تاثير فراواني در بيداري ديگران داشت و همين امر باعث شد تا ساواك به صورت جدي به دنبال اين دلاور سلحشور باشد و چندين بار ، هدف گلوله خصم قرار گرفت كه با عنايات خداوندي و چابكي و فراست خويش از چنگال دَد منشان جان سالم به در برد. او در عمليات هاي پنهاني که انجام مي‌داد بسيار صبور و خونسرد بود.

با وجود خطرات پي در پي كه از همه سو بر او فرود مي‌آمد، وقتي او را مي ‌ديدي، گويي هيچ اتفاقي نيفتاده و با اطمینان خاطر و آرامش بسيار برخورد مي‌كرد.

در سال 1359 به دعوت آموزش و پرورش توليد فيلمي به نام «سلطه»‌ را بر عهده گرفت تا بيش از پيش وظايف خود را در راه تبليغ دين انجام دهد كه متأسفانه اين فيلم به اتمام نرسيد و مرغ بي ‌قرار جانش هواي شميم ياركرد. صفحات رزمش در دفاع مقدس نيز بر دل تاريخ نقش بست و او بر يك دست سلاحِ رزم و بر دست ديگر سلاح تبليغ داشت؛ دوربين او صحنه‌ هاي ناب ايثار اخلاص را شكار كرد و در دل تاريخ به يادگار نهاد.

پس از ماه ها تلاش خستگی ناپذیر در راه دوست در تاریخ 27 / 9 / 59 بَرات وصل يار را در دستان پينه بستة خويش گشود و نقاب دنيوي از صورت ملكوتي بگشود و پس از رزمي جانانه، تن دلاورش در هجوم گلوله و تركش به پيش تاخت و در غبار حادثه گم شد. روحش شاد و يادش هميشه جاويد باد