روز هیجدهم ماه مبارک رمضان

 ………………………………………….. ……………………

اگر کسی در ماه مبارک رمضان غسل را فراموش کرده باشد و نیمه شب سه یا چهار شب پیش جنب شده باشد و فراموش کرده باشد یا به خواب رفته باشد، آن روزه هایی که از فراموشی بدون غسل گرفته است، قبول است و کفاره ندارد اما فقط به جای همان یک روز باید یک روزه قضا بگیرد.

و اما دعای روز هجدهم:

به خداوند با التماس و زبان روزه می گوییم خدایا مرا بیدار کن و متوجه کن از برکات سحر ماه رمضان استفاده کنم نه اینکه فقط بیدار شوم و یه عالمه پلو بخورم و بعد دوباره بخوابم که سحر رمضان پر از خیر و برکت است و اگر بتوانیم از این برکات فیض ببریم با ارزش است و اگر بتوانیم هر لحظه به یاد او باشیم، دلمان را به راه راست هدایت خواهد کرد و هر عبارتی که ما را به یاد خدا بیندازد بسیار پر از خیر و برکت است و تا وقتی به چیزی اعتقاد کامل پیدا نکرده ایم دلمان را به راه راست ببریم و حتی بخواهیم خداوند لحظه ای ما را به حال خود وانگذارد و در روز قیامت و شب اول قبر از ما در مورد دوستانمان نمی پرسند یا آنچه خورده ایم اما از خدا و پیغمبر می پرسند پس تا آنجا که می توانیم به راه راست برویم و از دوستان ناباب دوری کنیم که از آنان از ما نمی پرسند اما از رفتار و کردار ما می پرسند، پس خوب باشیم تا در هنگام فوت هم ایمانمان حفظ شود و گرنه خداوند ممکن است حتی در آخرین لحظه از ما روبرگردان شود و ایمانمان ضایع شود و باید از خدا بخواهیم که ما را از برکات سحر مستفیض گرداند که سحر بسیار پر خیر و برکت است و حتی حافظ در شعری گفته است هر آنچه دارد از ورد سحر و نماز وقت است و کمک کردن به چیدن سفره افطار بسیار پر فیض و برکت است و اگر به جوانترها و نوجوان ها کمک کنیم تا تشویق شوند به روزه داری بسیار رفتار درستی است و باید از خدا بخواهیم که خداوند به نور سحر دل ما را نورانی کند و ما را به شادی هدایت کندد و دل ما را به یاد خود آرامش دهد و تا می توانیم ادعیه بخوانیم و در این ایام عزیز به خصوص دعای کمیل که خواندن آن در ایام ماه مبارک رمضان بسیار پر خیر و برکت است و محیط هم باید محیط نورانی و اثر بخش باشد تا دعا بیشتر در دلهایمان اثر کند و اگر قلب ما نورانی شود خداوند به ما برکت می دهد تا خانه هایمان هم نورانی باشد و از او بخواهیم که تمام اعضای بدنمان از آثار خداوند پیروی کند یعنی حتی چشم، گوش، دست، پا، همه و همه ذکر خدا را بگویند و با دو دست بلند رو به آسمان دستهایمان را بالا ببریم و حتی می گویند دعا کردن با دو دست بالا رو به آسمان بیشتر انسان را به حاجت نزدیک می کند و مثل گداهای سمج باشید که تا از شما پول نگرفته اند نمی روند شما هم تا حاجت نگرفته اید از دعا کردن ناامید نشوید و دستانتان را پایین نیاورید.