سنجیده گویی

انسان باید کم حرف بزند. اگر هم حرف میزند، حرف طیب و پاکیزه بزند. یعنی حرفهایش

سنجیده و از سر اندیشه باشد و پاك و پاکیزه.

امیرالمؤمنین(ع) میفرمایند:

لِسانُ العاقِلِ وَراءَ قَلْبِهِ وَ قَلْبُ الَاحْمَقِ وَراءَ لِسانِهِ؛ زبان عاقل پشت قلب است و قلب احمق

پشت زبان او.

یعنی انسان عاقل زبانش یله و رها نیست، بلکه ابتدا سخن را میسنجد. اگر پسندیده و

بهجا بود، بر زبان جاري میکند. ولی انسان احمق پیش از اینکه بیندیشد و سخن را بسنجد،

بر زبانش جاري میکند.

و این است که گاهی بعضی از حرفها فتنه انگیز است. حرفهاي فکر نکرده و بیجا اسباب

درد سر است. حرفها باید سنجیده باشد. هم حرف خوب بزنیم و هم خوب حرف بزنیم.

این است معناي « طیب کلام »  که آثار پربرکتی دارد.

یا اَیُّهَا الَّذینَ آمَنوا اتَّقُوا الله وَ قُولُوا قَولًا سَدیداً؛ اي کسانی که ایمان آورده اید، از خدا

پروا دارید و سخنی استوار گویید.

سخن استوار و محکم، یعنی همۀ جوانب آن سنجیده شده باشد. گفتار سدید و

سنجیده از مصادیق بارز تقوي و پرهیزکاري است.

انسان متقی سخنش حساب شده و استوار است.

اگر گفتار انسان سنجیده و خوب و محکم و استوار باشد، موجب میشود که اعمال

صالح شود و موجبات مغفرت خداوند فراهم گردد. چنانکه خداوند بعد از این آیه،

بلافاصله پیامد گفتار محکم و استوار را بیان میفرماید:

یُصْلِحْ لَکُمْ اَعْمالَکُمْ وَ یَغْفِرْ لَکُمْ ذُنوبَکُمْ؛ تا خداوند کاريهاي شما را اصلاح کند و

گناهانتان را بیامرزد.