سفر ولایت

یکی از بزرگان میفرمودند: سفر معراج، سفر ولایت بوده است. به روایات معراج که مراجعه میکنیم،

در آسمانها همه جا گفت و گو دربارة امیرالمؤمنین(ع) و فضائل آن حضرت است. و این سخن درستی

است. در معراج میخواسته اند باطن عالم را که حقیقت ولایت است، به پیامبر نشان دهند.

در روایت آمده است که در شب معراج، خداوند همۀ پیامبران را جمع کرد، آنگاه فرمود :

« سَلْهُمْ یا مُحَمَّدُ عَلی ماذا بُعِثْتُمْ؛ اي محمد، از پیامبران بپرس که بر چه چیز مبعوث شدید ؟» 

انبیا گفتند: 

ادامه »

جلسه اول

اشاره

اِنَّما بُعِثْتُ لِاُتَمِّمَ مَکارِمَ الَاخْلاقِ؛ من تنها از آنرو برانگیخته شدم که اخلاق کریمه و صفات ستوده

را در بشر به کمال رسانم و به پایان آورم.

پاداش بیشمار

چند چیز است که ثواب آن فوق العاده است. یکی نماز جماعت است. وقتی در نماز جماعت شمار

نمازگزاران از ده نفر بگذرد، اگر همۀ آسمانها کاغذ و دریاها مرکب و درختان قلم شود و جن و انس به

همراه فرشتگان نویسنده شوند، نمیتوانند ثواب یک رکعت آن را بنویسند.

از دیگر چیزهایی که ثواب آن فوق العاده است، این است که عدهاي از امت پیامبر(ص) دور هم جمع

شوند و با یاد پیامبر خدا، بر محمد و آل او صلوات بفرستند.

ادامه »

41

وَ مِنْ كِتاب لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ

از نامه هاى آن حضرت است

اِلى بَعْضِ عُمّالِهِ

به يكى از كارگزارانش

اَمّا بَعْدُ، فَاِنّى كُنْتُ اَشْرَكْتُكَ فى اَمانَتى، وَ جَعَلْتُكَ شِعارى

اما بعد، من تو را در امانتم (حكومت) شريك خود نمودم، و نسبت به خويش از

همه نزديكتر

وَ بِطانَتى، وَ لَمْ يَكُنْ فى اَهْلى رَجُلٌ اَوْثَقَ مِنْكَ فى نَفْسى

قرار دادم، هيچ يك از خاندانم، براى موافقت و مدد كردن به من

لِمُواساتى وَ مُوازَرَتى وَ اَداءِ الاَْمانَةِ اِلَىَّ. فَلَمّا رَاَيْتَ الزَّمانَ عَلَى

و رساندن امانت به سويم در نظر من مطمئن تر از تو نبود. چون ديدى زمانه بر

ادامه »

40

وَ مِنْ كِتاب لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ

از نامه هاى آن حضرت است

اِلى بَعْضِ عُمّالِهِ

به يكى از كارگزارانش

اَمّا بَعْدُ، فَقَدْ بَلَغَنى عَنْكَ اَمْرٌ اِنْ كُنْتَ فَعَلْتَهُ فَقَدْ اَسْخَطْتَ رَبَّكَ،

اما بعد، خبربر نامه اى از تو به من رسيده كه اگر انجام داده باشى

پروردگارت را به خشم آورده،

ادامه »

47

وَ مِنْ كَلام لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ

از سخنان آن حضرت است

فى ذِكْرِ الْكُوفَةِ

در باره كوفه

كَاَنِّى بِكِ يا كُوفَةُ، تُمَدِّينَ مَدَّ الاَْديمِ الْعُكاظِىِّ، تُعْرَكينَ

اى كوفه، گويا تو را مى نگرم كه همانند چرم عُكاظىّ زير پاى حوادث كشيده مى شوى، پايمال

ادامه »

46

وَ مِنْ كَلام لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ

از سخنان آن حضرت است

عِنْدَ عَزْمِهِ عَلَى الْمَسيرِ اِلَى الشّامِ

به وقتى كه براى حركت به شام تصميم گرفت

اللّهُمَّ اِنّى اَعُوذُ بِكَ مِنْ وَعْثاءِ السَّفَرِ، وَكَآبَةِ الْمُنْقَلَبِ، وَسُوءِ

خداوندا، به تو پناه مى برم از سختى سفر، و غم و اندوه بازگشت، و از آنچه

ادامه »

45

وَ مِنْ خُطْبَة لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ

از خطبه هاى آن حضرت است

كه در روز فطر در نكوهش دنيا ايراد كرده است

الْحَمْدُ لِلّهِ غَيْرَ مَقْنُوط مِنْ رَحْمَتِهِ، وَ لا مَخْلُوٍّ مِنْ نِعْمَتِهِ،

خداى را سپاس كه رحمتش را جاى نوميدى نيست، و نعمتش فراگير است،

وَ لا مَأْيُوس مِنْ مَغْفِرَتِهِ، وَلا مُسْتَنْكَف عَنْ عِبادَتِهِ. الَّذى لاتَبْرَحُ

به آمرزشش يأس راه ندارد، و در بندگيش عار و ننگ نمى باشد. خدايى كه رحمتش

ادامه »

39

وَ مِنْ كِتاب لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ

از نامه هاى آن حضرت است

اِلى عَمْرِو بْنِ الْعاصِ

بـه عمـرو بـن عـاص

فَاِنَّكَ قَدْ جَعَلْتَ دينَكَ تَبَعاً لِدُنْيَا امْرِىء ظاهِر غَيُّهُ، مَهْتُوك

تو دينت را تابع دنياى كسى نمودى كه گمراهيش معلوم، و پرده حيايش

سِتْرُهُ، يَشينُ الْكَريمَ بِمَجْلِسِهِ، وَ يُسَفِّهُ الْحَليمَ بِخُلْطَتِهِ.

دريده شده، شخص بزرگوار را در مجلس خود بد مى گويد، و عاقل را با

آميزش خود نادان مى نمايد.

فَاتَّبَعْتَ اَثَرَهُ، وَ طَلَبْتَ فَضْلَهُ، اتِّباعَ الْكَلْبِ لِلضِّرْغامِ،

قدم به جاى قدمش گذاشتى، و بخشش او را درخواست نمودى،

همچون سگى كه به دنبال شير رود،

يَلُوذُ اِلى مَخالِبِهِ، وَ يَنْتَظِرُ ما يُلْقى اِلَيْهِ مِنْ فَضْلِ فَريسَتِهِ. فَاَذْهَبْتَ

كه به پناه چنگال او رود، و انتظار بكشد كه اضافه صيدش را به سوى

او اندازد. از اين رو دنيا و

دُنْياكَ وَ آخِرَتَكَ، وَ لَوْ بِالْحَقِّ اَخَدْتَ اَدْرَكْتَ ما طَلَبْتَ. فَاِنْ

آخرتت را به باد دادى، در صورتى كه اگر به دامن حق مى آويختى آنچه

را مى خواستى مى يافتى. اگر

يُمَكِّنِّى اللّهُ مِنْكَ وَ مِنِ ابْنِ اَبى سُفْيانَ اَجْزِكُما بِما قَدَّمْتُما، وَ اِنْ

خداوند مرا بر تو وپسرابوسفيان تسلّط دهد جزاى آنچه انجام داديد به

شما خواهم داد، و اگر مرا ازپاى

تُعْجِـزا وَ تَبْقَيا فَمـا اَمامَكُـما شَـرٌّ لَكُـما. وَالسَّـلامُ.

نشانديد و خود برقرار مانديد آنچه از عذاب الهى پيش روى شماست

براى شما بدتر است. والسّلام.

38

وَ مِنْ كِتاب لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ

از نامه هاى آن حضرت است

اِلى اَهْلِ مِصْرَ، لَمّا وَلّى عَلَيْهِمُ الاَْشْتَرَ رَحِمَهُ اللّهُ

به اهـل مصر، زمانى كه اشـتر را زمامـدار آنان نمـود

مِنْ عَبْدِ اللّهِ عَلىٍّ اَميرِالْمُؤْمِنينَ، اِلى الْقَوْمِ الَّذينَ غَضِبُوا لِلّهِ

از بنده خدا على امير المؤمنين، به مردمى كه براى خدا غضبناك شدند

حينَ عُصِىَ فى اَرْضِهِ، وَ ذُهِبَ بِحَقِّهِ، فَضَرَبَ الْجَوْرُ سُرادِقَهُ عَلى

وقتى كه خدا در زمينش معصيت شد و حق او از بين رفت، و ستم

سراپرده خود را

ادامه »

44

وَ مِنْ كَلام لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ

از سخنان آن حضرت است

[ لَمّا هَرَبَ مَصْقَلَةُ بْنُ هُبَيْرَةَ الشَّيْبانِىُّ اِلى مُعاوِيَةَ. وَ كانَ قَدِ ابْتاعَ سَبْىَ بَنى ناجِيَةَ

به وقتى كه مصلقة بن هُبَيره شيبانى به سوى معاويه فرار كرد. مصلقه اسراى بنى ناجيه

مِنْ عامِلِ اَميرِالْمُؤْمِنينَ عَلَيْهِ السّلامُ وَ اَعْتَقَهُمْ، فَلَمّا طالَبَهُ بِالْمالِ

را از عامل اميرالمؤمنين(ع) خريده و آزاد نموده بود (و حدود نيمى از مبلغ را نپرداخته بود). زمانى كه حضرت

ادامه »