38

وَ مِنْ كِتاب لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ

از نامه هاى آن حضرت است

اِلى اَهْلِ مِصْرَ، لَمّا وَلّى عَلَيْهِمُ الاَْشْتَرَ رَحِمَهُ اللّهُ

به اهـل مصر، زمانى كه اشـتر را زمامـدار آنان نمـود

مِنْ عَبْدِ اللّهِ عَلىٍّ اَميرِالْمُؤْمِنينَ، اِلى الْقَوْمِ الَّذينَ غَضِبُوا لِلّهِ

از بنده خدا على امير المؤمنين، به مردمى كه براى خدا غضبناك شدند

حينَ عُصِىَ فى اَرْضِهِ، وَ ذُهِبَ بِحَقِّهِ، فَضَرَبَ الْجَوْرُ سُرادِقَهُ عَلى

وقتى كه خدا در زمينش معصيت شد و حق او از بين رفت، و ستم

سراپرده خود را

الْبَرِّ وَ الْفاجِرِ، وَ الْمُقيمِ وَ الظّاعِنِ، فَلا مَعْرُوفٌ يُسْتَراحُ اِلَيْهِ،

بر سر نيك و بد، و مقيم و مسافر زد، در نتيجه نه معروفى بود كه در

پناهش بياسايند،

وَ لامُنْكَرٌ يُتَناهى عَنْـهُ.

و نه منكَرى كه از آن بازداشته شود.

اَمَّا بَعْدُ، فَقَدْ بَعَثْتُ اِلَيْكُمْ عَبْداً مِنْ عِبادِ اللّهِ، لايَنامُ اَيّامَ

اما بعد، بنده اى از بندگان خدا را به سوى شما گسيل داشتم، كه

هنگام جوّ وحشت

الْخَوْفِ، وَ لايَنْكُلُ عَنِ الاَْعْداءِ ساعاتِ الرَّوْعِ، اَشَدَّ عَلى الْفُجّارِ

نخوابد، و ساعات هولناك از دشمنان نهراسد و عقب ننشيند، از آتش

سوزان بر بدكاران

مِنْ حَريقِ النّارِ، وَ هُوَ مالِكُ بْنُ الْحارِثِ اَخُو مَذْحِج. فَاسْمَعُوا لَهُ،

سوزنده تر است، و او مالك بن حارث از قبيله مَذحِج است. سخنش را بشنويد،

وَ اَطيعُوا اَمْرَهُ فيما طابَقَ الْحَقَّ، فَاِنَّهُ سَيْفٌ مِنْ سُيُوفِ اللّهِ، لا كَليلُ

و امرش را در آنچه مطابق حق است اطاعت نماييد، كه او شمشيرى از شمشيرهاى

خداست، كه تيزيش

باب الظُّبَةِ، وَ لانابِى الضَّريبَةِ، فَاِنْ اَمَرَكُمْ اَنْ تَنْفِرُوا فَانْفِرُوا، وَ اِنْ اَمَرَكُمْ

كنْد نگردد، و ضربتش بى اثر نشود، اگر شما را دستور به حركت داد حركت كنيد،

و اگر فرمان

اَنْ تُقيمُوا فَاَقيمُوا، فَاِنَّهُ لايُقْدِمُ وَ لا يُحْجِمُ، وَ لا يُؤَخِّرُ وَ لا يُقَدِّمُ

توقف داد بازايستيد، كه او قدم برنمى دارد و بازپس نمى نهد، و به تأخير نمى اندازد

و پيش نمى برد

اِلاّ عَنْ اَمْرى. وَ قَدْ آثَرْتُكُمْ بِهِ عَلى نَفْسى لِنَصيحَتِهِ لَكُمْ، وَ شِدَّةِ

مگر به فرمان من. شما را در فرستادن او بر خود مقدّم داشتم چون او را خيرخواه شما،

و نسبت به

شَكيمَتِهِ عَلى عَدُوِّكُمْ.

دشمنتـان سـرسـخت تر يافتـم.