مهار آتش غضب

غضب آتش است. آتش، کم آن هم زیاد است. چون همه جا را میگیرد. غضب یعنی آتش،

آتشی که نخست دامن خود انسان را میگیرد و بعد به دیگران سرایت میکند. امام باقر(ع)

فرمودند:

اِنَّ هذَا الْغَضَبَ جَمْرَةٌ مِنَ الشَّیطانِ تُوقَدُ فِی قَلْبِ ابنِ آدَمَ وَ اِنَّ اَحَدَکُمْ اِذا غَضِبَ احْمَرَّتْ عَیْناهُ

وَ انْتَفَخَتْ اَوْداجُهُ وَ دَخَلَ الشَّیطانُ فِیهِ؛ این غضب و خشمی که در وجود شماست، شرارهاي

شیطانی است که در دل آدمیزاده شعلهورمیشود. و چون کسی از شما خشمگین شود،

چشمانش سرخ و رگهاي گردنش ورم کند و شیطان در وجودش در آید.

ادامه »

آتش دلها

خشم و غضب آتشی است که در دل افروخته میشود. چنانکه امیرالمؤمنین(ع) فرمودند:

اَلْغَضَبُ نارُ الْقُلُوبُ؛ خشم آتش دلهاست.

انسان خشمگین خودش در آتش است و دیگران را هم به آتش خود میسوزاند. آتشی است

که اگر مهار نشود، زیانهاي جبران ناپذیري به بار میآورد و چه بسا انسان را از هستی ساقط

میکند.

ادامه »

احیاگر کینه ها

غضب منشأ همۀ بديهاست. کینههاي دیرینه و کهنه شد و فراموش شده را زنده میکند.

امیرالمؤمنین(ع) فرمودند:

اَلْغَضَبُ یُثیرُکَوامِنَ الْحِقْدِ؛ خشم و غضب کینههاي پنهان در درون انسان را به جوش میآورد.

یک غضب مشکلات و دعواها و کینههاي سی ساله را زنده میکند و انسان را به یکباره شعله ور

میسازد و همه را یکجا تلافی میکند و چه بسا انسان را به قعر جهنم میفرستد.

بر لب پرتگاه جهنم

چند سال پیش در اخبار گفته شد که وکیلی با خانمش مشکل داشته. خانم هم شکایت کرده بود.

آن وکیل هم وجه هاي داشته بود.

برخی افراد در بیرون سلمان و ابوذرند، ولی در خانه شمرند. مهم آن است که انسان با خانوادة

خودش خوشرفتار باشد. وگرنه در بیرون از خانه ملاحظۀ رئیس و مشتريها را میکند. اگر بداخلاقی

کند، ممکن است از کار برکنارش کنند، یا مشتريهایش کم شود. بیرون خیلی معیار نیست. در

ادامه »

کلید بديها

غضب یکی از رذائل اخلاقی است که اگر مهار نشود، بنیاد انسان را به باد میدهد و او را به

خاك مذلت مینشاند. روایاتی که در مذمت غضب آمده است، بسیار تکان دهنده است.

امام صادق(ع) فرمودند:

الغَضَبُ مِفْتاحُ کُلِّ شَرٍّ؛ خشم و غضب کلید هر شر و بدي است.

ادامه »

اساس خوش اخلاقی

 از امام صادق(ع) دربارة حدود حسن خلق و خصوصیاتی که باید در انسان باشد تا داراي حسن

خلق باشد پرسیدند:«ما حَدُّ حُسْنِ  الخُلْقِ؛ حد و اندازة حسن خلق چیست ؟ »

حضرت فرمودند:

تَلینُ جانِبَکَ وَ تُطیبُ کَلامَکَ و تَلْقی اَخاكَ بِبِشرٍ حَسَنٍ؛ حد و اندازة حسن خلق این است

فروتن و نرمخو باشی، گفتارت را پاکیزه بگردانی و خوشسخن باشی، و با برادران دینی

خود با گشادهرویی برخورد کنی.

ادامه »

امام مبین

براي دستیابی به حسن خلق، باید حدود و تعریف آن را شناخت و خود را بر اساس آن تربیت نمود.

مراجعه به روایات اهلبیت تمام ابعاد و زوایاي حسن خلق را براي ما تبیین و روشن کرده است. در

روایات ما همه چیز آمده است. حتی از ریزترین مسائل فروگذار نشده است. همانطور که قرآن

اینچنین است.

وَلا رَطْبٍ وَلا یابِسٍ اِلّا فِی کِتابٍ مُبینٍ؛ و هیچ تر و خشکی وجود ندارد، جز اینکه در کتابی آشکار

ثبت است.

ادامه »

فساد عمل

باید به مسألۀ اخلاق به عنوان یک مسألۀ مهم نگاه کرد و به آن پرداخت. چون صلاح و فساد همۀ

اعمال انسان وابسته به آن است. چنانکه از پیامبر اسلام نقل شده است که فرمودند:

اَوْحَی الُله عَزَّوَجَ لَّ اِلی بَعْضِ اَنْبیائِهِ الخُلْقُ السَّیِّیءُ یُفْسِدُ الْعَمَلَ کَما یُفْسِدُ الخَلُّ الْعَسَلَ؛ خداوند

عزوجل به برخی از انبیاي خویش وحی فرمود که همانطور که سرکه عسل را فاسد میکند، اخلاق

بد هم عمل را فاسد میکند.

ادامه »

طبیعت اولیاي خدا

یکی از ویژگیهاي مهم پیامبران و اولیاي الهی، حسن خلق و سخاوت است. اصلًا سخاوت و

حسن خلق در طبیعت آنان سرشته شده است. چون اساس پیشرفت و رمز موفقیت آنان و

رسالت آنان در همین بوده است. پیامبر خدا(ص) فرمودند:

ما جُبِلَ وَلِیُّ الِله اِلّا عَلَی السَّخاءِ وَ حُسْنِ الخُلْقِ؛ طبیعت هیچ ولی خدایی، جز بر سخاوت

و حسن خلق سرشته نشد.

ادامه »