ادب حضور
از علامه بحرالعلوم(ره) حکایت شده ایت:
وطایفه ای از ارباب قلوب، قرآن را نشسته نمی خوانند؛ بلکه آن را به دو دست گرفته، روبروی قبله می ایستند و با نهایت عجز و مسکنت، تلاوت می کنند. همچنین در حضور قرآن، یا نمی نشینند یا غایت ادب را رعایت می کنند؛ چنان که در حضور سلاطین چنین می نمایند. و بعضی برای تعظیم اسماء الله و اسماء شریف رسول، و ائمه علیهم السلام برمی خیزند.
و برخی در نشستن و رفتن و خوردن و سایر حالات، چنان رفتار می کنند که خدای تعالی را در آن جا حاضر می بینند و ادب را ملاحظه می کنند.
ملاحظه ی ادب در هنگام بیان نیاز و دوری از عبارات امر و نهی{در دعا، از امور لازم است.

برکات خدمت به استاد
فرزند آیت الله العظمی حائری(ره) بنیان گذار حوزه علمیه قم، از پدرش نقل می کند:
توفیقاتی که در زندگی نصیب من شد و در پرتو آن ها توانستم حوزه را تشکیل دهم، همه مرهون خدماتی است که به استادم، مرحوم سید محمد فشارکی کرده ام. زمانی ایشان به شدت بیمار شدند و کار بدان جا کشید که من مدت شش ماه، برای قضای حاجت ایشان، تشت، مهیا می نمودم و بدین عمل افتخار می کردم.

مرحوم استاد علامه طباطبائی(ره) در کتاب«مقام زن در اسلام» فرموده:
«اسلام… در حق زن، کاری کرد که دنیا از قدیمترین ایام آن را نمی شناخت و ساختمان فطری زن را که دنیا از روز اول ویران کرده و آثارش را محو نموده بود، از نو بنیانگذاری نمود و اعتقادی را که درباره ی هویت زن داشت و عملاً بر طبق آن رفتار می کرد، ملغا ساخت.»

در افسوس خوردن مردگان و غبطه بردن آنها به پنج چیز:
وَ قالَ النَّبِیُّ صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ: ما مِن لَیلَهٍ اِلّا وَ مَلَکُ المَوتِ یُنادی یا اَهلَ القُبُورِ لِمَن تَغبِطُونَ الیَومَ وَ قَد عایَنتُم هَولَ المُطَّلَعِ، فَیَقُولُ المَوتی اِنَّما نَغبِطُ المُؤمِنینَ فی مَساجِدِهِم لِاَنَّهُم یُصَلُّونَ وَ لا نُصَلّی، وَیُؤتُونَ الزَّکوهَ وَ لا نُزَکّی، وَ یَصُومونَ رَمَضانَ وَ لا نَصُومُ، وَ یَتَصَدَّقُونَ وَ نَحنُ لا نَتَصَدَّقُ وَ یَذکُرُونَ اللهَ کَثیراً وَ نَحنُ لا نَذکُرُ، فَواحَسرَتا عَلی مافاتَنا فی دارِ الدُّنیا.
(ارشادالقلوب ص65 باب13)
در کتاب ارشاد القلوب است که حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمود هیچ شبی نیست مگر اینکه ملک الموت ندا می کند ای اهل قبور برای که و چه غبطه می برید امروز و حال آنکه آشکارا دیدید امر آخرت را؟
مردگان در جواب گویند: ما غبطه و افسوس می خوریم بر مؤمنین که در مساجدشان نماز می خوانند و ما نمی خوانیم، و آنها زکات می دهند و ما زکات نمی دهیم و آنها ماه رمضان را روزه می گیرند و ما روزه نمی گیریم، و آنها صدقه می دهند و ما نمی دهیم، و خدا را زیاد ذکر می کنند و ما ذکر نمی کنیم، پس واحسرتا بر آنچه فوت شد از ما در دار دنیا.
حقیر گوید: قبل از آنکه مرگ ما برسد و حسرت و افسوس ببریم بهتر آنکه در همین جا بیدار شویم و قدر واجبات و اعمال خیر و نعمتهای الهی را بدانیم زیرا که فردا بر این گونه اعمال صالحه و نعم الهیّه دسترسی نداریم.
زبده الاحادیث/تألیف ثقه الاسلام حاج شیخ عباس ایمانی قمی

شبهه امری بدیهی است و از دیرباز وجود داشته است. در گذشته همیشه کسانی بوده اند که چون بسیاری از مسائل مطرح شده در جامعه، قانون و دین را مطابق میل و خواسته های خود نمی دانسته اند به مخالفت با آنها پرداخته و دلایلی بر ضد آن مطلب ارائه داده اند و حتی ذهن دیگران را هم از درک حقیقت بازداشته اند. علت بروز و منشأ شبهه، علم اندک و تدبیر ناکافی ما در امور و مسائل است. حال به بیان شبهه ای که در گذشته مردی نسبت به اینکه چرا دست دزد را قطع می کنند برای حتی اندکی دزدی ولی اگر همان دست در سانحه ای قطع شود چندین برابر باید دیه اش را بپردازند سؤال نمود و این را مخالف با عدل دانست و پاسخ سید مرتضی را ذکر می کنیم:
ابوالعلاء مَعَرّی:
«یَدٌ بِخَمسِ مَئینٍ عَسجُدٍ وُدِیَت ما بالُها قُطِّعَت فی رُبعِ دینارٍ»
دستی که به پانصد دینار دیه پرداخت می شود و قطع می شود با یک چهارم دینار
سید مرتضی:
عِزُّ الأمانَهِ اَغلاها و اَرخَصَها ذُلُّ الخِیانَهِ ما فَفهَم حِکمَهَ الباری»
عزت امانت داری گران کرد آن را و ارزان کرد دست را ذلّت خیانت پس بفهم حکمت باری تعالی را

إِلهی هَب لی کَمالَ الإِنقِطاعِ إِلَیکَ، وَ أَنِر أَبصارَ قُلُوبِنا بِضِیآءِ نَظَرِها إِلَیکَ، حَتّی تَخرِقَ أَبصارُ القُلُوبِ حُجُبَ النُّورِ، فَتَصِلَ إِلی مَعدِنِ العَظَمَهِ، وَ تَصیرَ أَرواحُنا مُعَلَّقَهً بِعِزِّ قُدسِکَ.
خدای من!
مرا در مسیر خودت، انقطاعی تمام و کمال عنایت کن. یاری ام کن تا تمامی بندهای وابستگی را ببُرَّم. چشم دلم را آن چنان به نور جمالت روشنی ببخش که نفوذ چشم دل، از پرده های نور نیز بگذرد و به معدن عظمت لایزالِ تو، دست یابد و جان هایمان به عزّت قدس تو بیاویزد.

گرچه خمینی چو پیمبر برفت          خامنه ای همچو علی پیش ماست

با پیروزی انقلاب اسلامی به رهبری بزرگ مرد تاریخ، حضرت امام خمینی(ره) که با تأسی از مکتب عاشورا و قیام سیدالشهدا در مقابل طاغوت زمان ایستاد و نهضتی عظیم را رهبری نمود.  و دست مستکبرین و زیاده خواهان شرق و غرب را از این مملکت کوتاه گرداند و ندای الله اکبر را در این کشور طنین انداز نمود. دشمن با خیال واهی براندازی نظام مقدس جمهوری اسلامی، جنگی تمام عیار علیه ایران اسلامی به راه انداخت که نتیجه اش بارورتر و مقاوم تر شدن ریشه انقلاب بود. هر بار توطئه و هر بار ناکامی دشمن. پس از ارتحال جانسوز حضرت امام(ره) باز هم به خیال واهی به قهقرا رفتن این انقلاب بود که مجلس خبرگان رهبری با انتخابی شایسته، سکان این انقلاب را به دست شخصی سپرد که در راه اهداف و آرمان های رهبر کبیر انقلاب لحظه ای فروگذار نکرد و با تدابیر حکیمانه و هوشمندانه خویش همیشه خاری است در چشم دشمنان این نهضت و انقلاب. و ملت شهیدپرور، قدر نعمت ولایت را می داند و تا پای جان دست از اهداف و آرمان های خویش نخواهد کشید و در پیروی از ولایت همیشه استوار خواهد بود.

مهم ترین راز موفقیت در همسرداری

از امتیازات یک بانوی مسلمان توفیق او در امر همسرداری است. اگر در میان زن و شوهر، یکی از آنان فداکاری و عفو و گذشت بیشتری داشته باشد، مطمئناً کار به مشاجره و نزاع خانوادگی منجر نخواهد شد. بنابراین، کم توقع بودن، گلایه نکردن و صبر و استقامت در سختی های زندگی توسط زنان با ایمان می تواند کمک شایانی به استحکام ارکان خانواده بکند. فرازی از زندگی و سخن حضرت زهرا سلام الله علیها در این زمینه راهکار جالبی برای همسران شایسته می باشد.

در یکی از روزهای پرمشقت، غذا در منزل امام علی علیه السلام و حضرت زهرا سلام الله علیها کمیاب شده بود. امام از همسرش پرسید:«فاطمه جان! غذایی داری که مقداری تناول کنیم؟» فاطمه سلام الله علیها پاسخ داد: سوگند به آن خدایی که مقام و عظمت تو را بالا برد! سه روز است که غذای کافی در منزل نداریم و مقدار اندکی هم که داشتیم به شما بخشیدم و خودم رنج گرسنگی را تحمل کردم.»

امام علی علیه السلام فرمود: چرا به من اطلاع ندادی؟» حضرت زهرا سلام الله علیها پاسخ داد:

«کَانَ رَسُولُ اللهِ صلی الله علیه و آله و سلم نَهَانِی أَن أَسأَلَکَ شَیئَاً فَقَالَ لَا تَسأَلِی ابنَ عَمِّکِ شَیئَاً إِن جَاءَکِ بِشَیءٍ عَفواً وَ إِلِّا فَلَا تَسأَلِیهِ؛ رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم مرا نهی فرموده است که از تو چیزی بخواهم و به من سفارش کرده که: از پسر عمویت چیزی درخواست نکن! اگر خودش چیزی آورد، بپذیر و گر نه خودت درخواست نکن!»

شخصیت سیاسی حضرت زهرا سلام الله علیها

شخصیت زهرای اطهر، در ابعاد سیاسی و اجتماعی و جهادی، شخصیت ممتاز و برجسته ای است؛ به طوری که همه ی زنان مبارز و انقلابی و برجسته و سیاسی عالم می توانند از زندگی کوتاه و پُرمغز او درس بگیرند. زنی که در بیت انقلاب متولد شد و تمام دوران کودکی را در آغوش پدری گذراند که در حال یک مبارزه ی عظیم جهانی فراموش نشدنی بود. آن خانمی که در دوران کودکی، سختی های مبارزه ی دوران مکه را چشید، به شعب ابی طالب برده شد، گرسنگی و سختی و رعب و انواع و اقسام شدتهای دوران مبارزه ی مکه را لمس نمود و بعد هم که به مدینه هجرت کرد، همسر مردی شد که تمام زندگی اش جهاد فی سبیل الله بود و در تمام قریب به یازده سال زندگی مشترک فاطمه ی زهرا و امیرالمؤمنین علیهماالسلام، هیچ سالی، بلکه هیچ نیم سالی نگذشت که این شوهر، کمر به جهاد فی سبیل الله نبسته و به میدان جنگ نرفته باشد و این زن بزرگ و فداکار، همسریِ شایسته ی یک مرد مجاهد و یک سرباز و سردار دایمی میدان جنگ را نکرده باشد.

از سخنان حضرت زهرا سلام الله علیها در جمع زنان مهاجر و انصار

چه زشت است کندی شمشیرها و سستی و بازیچه بودن مردانتان پس از آن همه تلاش و کوشش ها!

چه زشت است سر بر سنگ خارا زدن، و شکاف برداشتن نیزه ها و فساد آراء و اندیشه ها و انحراف آرمان و انگیزه ها.

برای خویشتن چه بد ذخیره هایی تدارک دیدند و پیش فرستادند که خداوند بر آنان خشم می گیرد و در عذاب الهی جاودانه خواهند بود…

ترجمه بیت الاحزان مرحوم شیخ عباس قمی، ص264