در افسوس خوردن مردگان و غبطه بردن آنها به پنج چیز:
وَ قالَ النَّبِیُّ صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ: ما مِن لَیلَهٍ اِلّا وَ مَلَکُ المَوتِ یُنادی یا اَهلَ القُبُورِ لِمَن تَغبِطُونَ الیَومَ وَ قَد عایَنتُم هَولَ المُطَّلَعِ، فَیَقُولُ المَوتی اِنَّما نَغبِطُ المُؤمِنینَ فی مَساجِدِهِم لِاَنَّهُم یُصَلُّونَ وَ لا نُصَلّی، وَیُؤتُونَ الزَّکوهَ وَ لا نُزَکّی، وَ یَصُومونَ رَمَضانَ وَ لا نَصُومُ، وَ یَتَصَدَّقُونَ وَ نَحنُ لا نَتَصَدَّقُ وَ یَذکُرُونَ اللهَ کَثیراً وَ نَحنُ لا نَذکُرُ، فَواحَسرَتا عَلی مافاتَنا فی دارِ الدُّنیا.
(ارشادالقلوب ص65 باب13)
در کتاب ارشاد القلوب است که حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمود هیچ شبی نیست مگر اینکه ملک الموت ندا می کند ای اهل قبور برای که و چه غبطه می برید امروز و حال آنکه آشکارا دیدید امر آخرت را؟
مردگان در جواب گویند: ما غبطه و افسوس می خوریم بر مؤمنین که در مساجدشان نماز می خوانند و ما نمی خوانیم، و آنها زکات می دهند و ما زکات نمی دهیم و آنها ماه رمضان را روزه می گیرند و ما روزه نمی گیریم، و آنها صدقه می دهند و ما نمی دهیم، و خدا را زیاد ذکر می کنند و ما ذکر نمی کنیم، پس واحسرتا بر آنچه فوت شد از ما در دار دنیا.
حقیر گوید: قبل از آنکه مرگ ما برسد و حسرت و افسوس ببریم بهتر آنکه در همین جا بیدار شویم و قدر واجبات و اعمال خیر و نعمتهای الهی را بدانیم زیرا که فردا بر این گونه اعمال صالحه و نعم الهیّه دسترسی نداریم.
زبده الاحادیث/تألیف ثقه الاسلام حاج شیخ عباس ایمانی قمی