زبان صمیمیت

وَلا تَسْتَوي الحَسَنَۀُ وَلا السَّیِّئَۀُ ادْفَعْ بِالَّتی هِیَ اَحْسَنُ فَاِذا الَّذي بَیْنَکَ وَ بَیْنَهُ عَداوَةٌ

کَاَنَّهُ وَلِیٌّ حَمیمٌ؛ و نیکی با بدي یکسان نیست. بدي را به آنچه خود بهتر است دفع

کن. آنگاه کسی که میان تو و میان او دشمنی است، گویی دوستی گرم و یکدل

میگردد.

این برخورد زیباي امام باقر(ع) یکی از مصادیق این آیۀ شریفه است. اهانت آن مسیحی

را پاسخی زیبا دادند و دشمنی او به یک دوستی عمیق و پایدار تبدیل شد.

از این بهتر چه میشود که انسان با گفتار خوب، به خدا دعوت کند و یک نامسلمان

مسلمان شود! اگر با زبان نرم و گفتار جذاب و به تعبیر قرآن با گفتار احسن با افراد

روبه رو شویم، حتی از کسانی که با ما از سر دشمنی برخاستهاند، یک دوست

صمیمی و گرم پدید میآید. راه پیامبران و ائمه همین بوده است.