دشمن دوستان
شخصی پشت سر دیگری غیبت می کرد.
پیری او را گفت: تو هرگز به جنگ دشمنان رفته ای؟
گفت: من حتی از خانه و محله خود بیرون نرفته ام تا چه رسد به جنگ با دشمنان.
پیر گفت:
وای بر تو که دشمنان از دست تو آسوده اند و دوستانت آزرده .
( بوستان سعدی)