وَ قالَ علي عَلَيْهِ السَّلامُ:  كَمْ مِنْ مُسْتَدْرَج   بِالاِْحْسانِ اِلَيْهِ،

و آن حضرت فرمودند: بسا احسان پیاپی خدا گناهکار را گرفتارکند

وَ مَغْرُور بِالسَّتْرِ عَلَيْهِ، وَ مَفْتُون بِحُسْنِ الْقَوْلِ فيهِ.

و پرده پوشی خدا او را مغرور سازد و با ستایش مردم فریب خورد

وَ مَا ابْتَلَى اللّهُ سُبْحانَهُ اَحَداً بِمِثْلِ الاِْمْلاءِ لَهُ.

وخدا هیچ کس را همانند مهلت دادن مورد آزمایش قرار نداد.

[ وَ قَدْ مَضى هذَا الْكَلامُ فيما تَقَدَّمَ، اِلاّ اَنَّ فيهِ ههُنا زِيادَةً

این کلام امام در کلمات گذشته آمده بود. اما چون عبارات زیبا و

جَيِّدَةً مُفيدَةً.] (تكرار شماره 116)

مفیدی بر گذشته وجود داشت آن را نقل کردیم.