وَ مِنْ خُطْبَة لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ

از خطبه هاى آن حضرت است

در تمجيد خداوند

الْحَمْدُ لِلّهِ الْعَلِىِّ عَنْ شَبَهِ الْمَخْلُوقينَ، الْغالِبِ لِمَقالِ

حمد خداى را كه از شباهت به آفريده ها برتر، و از توصيف واصفان

الْواصِفينَ، الظّاهِرِ بِعَجائِبِ تَدْبيرِهِ لِلنّاظِرينَ، وَ الْباطِنِ بِجَلالِ

فراتر است، به شگفتى هاى تدبيرش براى بينندگان آشكار، و به بزرگى عزّتش از

عِزَّتِهِ عَنْ فِكْرِ الْمُتَوَهِّمينَ. الْعالِمِ بِلاَ اكْتِساب وَ لاَ ازْدياد وَ لا عِلْم

انديشه انديشمندان پنهان است. بدون اينكه علمش كسبى باشد، يا بر آن اضافه شود، يا از كسى

مُسْتَفاد، الْمُقَدِّرِ لِجَميع ِ الاُْمُورِ بِلا رَوِيَّة وَ لا ضَمير، الَّذى

فرا بگيرد عالم است، و منهاى انديشه و خاطرْ تقديركننده تمام امور است. خدايى كه

لا تَغْشاهُ الظُّلَمُ، وَ لايَسْتَضىءُ بِالاَْنْوارِ، وَ لايَرْهَقُهُ لَيْلٌ،

تاريكى ها او را نمى پوشاند، و از روشناييها نور نمى گيرد، شب او را درنمى يابد،

وَ لا يَجْرى عَلَيْهِ نَهارٌ، لَيْسَ اِدْراكُهُ بِالاَْبْصارِ، وَ لاعِلْمُهُ بِالاِْخْبارِ.

و روز بر حضرتش جريان ندارد، ادراكش به چشم، و علمش به خبرگيرى نيست.

مِنْها فى ذِكْرِ النَّبِىِّ صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ

از اين خطبه است درباره پيامبر صلّى اللّه عليه و آله

اَرْسَلَهُ بِالضِّياءِ، وَ قَدَّمَهُ فِى الاِْصْطِفاءِ، فَرَتَقَ بِهِ الْمَفاتِقَ،

او را با نور فرستاد، در برگزيدگى بر همگان پيشى داد، رخنه ها را بهوسيله او به هم بست،

وَ ساوَرَ بِهِ الْمُغالِبَ، وَ ذَلَّلَ بِهِ الصُّعُوبَةَ، وَ سَهَّلَ بِهِ الْحُزُونَةَ،

و به وجود او بر گردنگشان غالب شد، به او مشكل را آسان، و ناهموارى را هموار ساخت،

حَتّى سَرَّحَ الضَّلالَ عَنْ يَمين وَ شِمال.

تا جبهه گمراهى را از راست و چپ دور گردانيد.