وَ قـالَ عَلَيْهِ السَّلامُ لِبَعْضِ اَصْحابِهِ فى عِلَّة اعْتَلَّها :

و آن حضرت به يكى از يارانش به وقتى كه بيمار شده بود، فرمود:

جَعَلَ اللّهُ ما كانَ مِنْ شَكْواكَ حَطّاً لِسَيِّئاتِكَ، فَاِنَّ

خداوند آنچه را از بيمارى به تو رسيده سبب سقوط گناهانت قرار داد، زيرا در

الْمَرَضَ لا اَجْرَ فيهِ وَلكِنَّهُ يَحُطُّ السَّيِّئاتِ، وَ يَحُتُّها حَتَّ

بيمارى اجرى نيست ولى گناهان را همچون ريختن برگها از درخت از صفحه پرونده

الاَْوْراقِ. وَ اِنَّمَا الاَْجْرُ فِى الْقَوْلِ بِاللِّسانِ، وَ الْعَمَلِ

مى ريزد. پاداش در گفتارِ به زبان، و عملِ به دست و

بِالاَْيْدى وَ الاَْقْدامِ. وَ اِنَّ اللّهَ سُبحانَهُ يُدْخِلُ بِصِدقِ النِّيَّةِ

پاست. خداوند سبحان محض صدق نيّت و شايستگى باطن،

وَ السَّريرَةِ الصّالِحَةِ مَنْ يَشاءُ مِنْ عِبادِهِ الْجَنَّةَ.

هر كدام از بندگانش را بخواهد وارد بهشت مى كند.

[ وَ اَقُولُ: صَدَقَ عَلَيْهِ السَّلامُ «اِنَّ الْمَرَضَ لا اَجْرَ فيهِ» لاَِنَّهُ

مؤلف گويد: اينكه امام فرموده «بيمارى را از جانب خدا پاداش نيست» صحيح است،

چه اينكه

مِنْ قَبيلِ ما يُسْتَحَقُّ عَلَيْهِ الْعِوَضُ، لاَِنَّ الْعِوَضَ يُسْتَحَقُّ عَلى ما كانَ

بيمارى از جمله امورى است كه آن را عوض است نه مزد، زيرا استحقاق عوض

در برابر

فى مُقابَلَةِ فِعْلِ اللّهِ تَعالى بِالْعَبْدِ مِنْ الاْلامِ وَ الاَْمْراضِ وَ ما يَجْرى مَجْرى

دردها و بيماريها و امثال اينهاست كه از جانب خدا به عبد مى رسد،

ذلِكَ، وَ الاَْجْرُ وَالثَّوابُ يُسْتَحَقّانِ عَلى ما كانَ فى مُقَابَلَةِ فِعْلِ الْعَبْدِ،

و اجر پاداش در برابر كارى است كه عبد انجام مى دهد و مستحق آنها مى گردد،

روى اين حساب

فَبَيْنَهُما فَرْقٌ قَدْبَيَّنَهُ عَلَيْهِ السّلامُ كَما يَقْتَضيهِ عِلْمُهُ الثّاقِبُ وَ رَأْيُهُ الصّائِبُ].

بين عوض و پاداش فرق است كه امام آن فرق را با علم نافذ و رأى صائب و درست

خود بيان نموده.