وَ مِنْ كَلام لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ
از سخنان آن حضرت است
كانَ كَثيراً ما يُنادى بِهِ اَصْحابَه
كه ياران خود را در بسيارى از اوقات به آن پند مى داد
تَجَهَّزُوا رَحِمَكُمُ اللّهُ، فَقَدْ نُودِىَ فيكُمْ بِالرَّحيلِ، وَ اَقِلُّوا
خدا شما را رحمت كند، مجهّز شويد كه شما را براى كوچ كردن دعوت كرده اند، ميل
الْعُرْجَةَ عَلَى الدُّنْيا، وَانْقَلِبُوا بِصالِح ِ ما بِحَضْرَتِكُمْ مِنَ الزّادِ، فَاِنَّ
ماندن در دنيا را كم كنيد، و با توشه شايسته اى كه داريد به سوى خدا بازگرديد، كه پيش روى
اَمامَكُمْ عَقَبَةً كَؤُوداً، وَ مَنازِلَ مَخُوفَةً مَهُولَةً، لابُدَّ مِنَ الْوُرُودِ عَلَيْها
شما گردنه اى سخت، و منازلى ترسناك و هول آور است، كه چاره اى از ورود به آن و
وَالْوُقُوفِ عِنْدَها. وَاعْلَمُوا اَنَّ مَلاحِظَ الْمَنِيَّةِ نَحْوَكُمْ دائِبَةٌ،
وقوف در آن نداريد. بدانيد مرگ به طور جدّى ديده خود را به سوى شما دوخته،
وَ كَاَنَّكُمْ بِمَخالِبِها وَ قَدْ نَشِبَتْ فيكُمْ، وَ قَدْ دَهَمَتْكُمْ فيها مُفْظِعاتُ
گويا به چنگالهايش كه در شما فرو رفته دچار هستيد، و امور شديد و عظيم و سنگين
الاُْمُورِ وَ مُعْضِلاتُ الْمَحْذُورِ. فَقَطِّعُوا عَلائِقَ الدُّنْيا، وَاسْتَظْهِرُوا
و طاقت فرسا بر شما حمله آورده. پس پيوندهاى دنيا را از خود قطع كنيد، و به توشه تقوا
بِـزادِ التَّـقْـوى .
پشت خود را قوى گردانيد.
[ وَ قَدْ مَضى شَىْءٌ مِنْ هذَا الْكَلامِ فيما تَقَدَّمَ بِخِلافِ هذهِ الرِّوايَةِ.]
[در گذشته نيز (خ 84) قسمتى از اين سخن با اختلاف در روايت گذشت.]