امام خامنه ای(مدظله العالی):
در همه امور زندگی تان سادگی را رعایت کنید. اولش هم، همین مجلس ازدواج است. از اینجا شروع می شود. اگر ساده برگزار کردید، قدم بعدی اش هم می شود ساده؛ و الا شما که رفتید، آن مجلس کذایی مثل اعیان و اشراف های زمان طاغوت را درست کردید، دیگر نمی توانید بروید توی خانه کوچکی، مثلاً با وسایل مختصری زندگی کنید.
از اول، زندگی را پایه اش را بر اساس سادگی و ساده زیستی بگذارید تا زندگی بر خودتان، بر کسانتان و بر مردم جامعه ان شاءالله آسان شود.
اسیر تجملات و تشریفات و چشم و هم چشمی ها نشوید. خودتان را در دام مسابقه مادی در امر زندگی نیندازید. هیچ کس در این مسابقه خوشبخت و کامیاب نمی شود. این ظواهر زرق و برق دار زندگی شخصی، این ها هیچ کدام انسان را نه خوشبخت می کند، نه دلشاد و راضی… .
زندگی باید با کفاف و راحت بگذرد نه پُر خرج و مسرفانه. این دو تا را بعضی ها چرا با هم اشتباه می کنند؟ با کفاف یعنی محتاج کسی نباشند و بتوانند زندگی شان را اداره کنند، بدون احتیاج به هیچ کس. دلخوشی هم باید داشته باشند، و الّا زندگی با درآمد زیاد و مخارج زیاد و تشریفات، که خوب نیست. این ها اصلاً راحتی نمی آورد، دلخوشی نمی آورد.
زندگی تان را بر پایه اسراف قرار ندهید؛ زندگی را ساده قرار دهید. زندگی را آن طوری که خدای متعال می پسندد، قرار دهید و از طیبات الهی بهره مند شوید؛ بر حسب اعتدال و عدالت.
یکی از موجبات سعادت خانواده ها و اشخاص، این است که تقیدات زاید و تجملات زیادی و پرداختن بیش از اندازه لازم به امور مادی، از زندگی ها دور شود. دست کم بخش اصلی زندگی محسوب نشود. یک چیز حاشیه ای، یک کنار باشد.
ساده زندگی کردن منافاتی با رفاه هم ندارد. آسایش که اصلاً در سایه ساده زندگی کردن است.
قناعت کنید، از قناعت خجالت نکشید. بعضی ها خیال می کنند که قناعت مال آدم های تهی دست و فقیر است و اگر آدم داشت، دیگر لازم نیست، قناعت کند. نه، قناعت یعنی در حد لازم و در حد کفایت، انسان توقف کند.
اذان صبح: 
طلوع آفتاب: 
اذان ظهر: 
غروب آفتاب: 
اذان مغرب: 
نیمه شب شرعی: 
