این بانو، دختر شیخ اجل، زاهد، عالم، فقیه و محدث جلیل، ورام بن ابی الفراس است. در جلالت شأن این شیخ، همین بس که فرزند بزرگوارش، سید بن علی بن طاووس، درباره او می گوید:«جدم، ورام بن ابی الفراس- قدس سره- از کسانی است که می شود به فعل او اقتدا کرد».
این بانوی محترم، از مشایخ اجازات و جلیلات النساء بوده است. در ریاض العلماء آمده که او نیز از اجلّه ی علما بوده است.
بعضی از شاگردان شیخ علی کرکی، در رساله ای که به ذکر اسامی مشایخ پرداخته است؛ این بانو را جزو مشایخ اجازات شمرده اند، به همین مناسبت، مرحوم محدث قمی- رضی الله عنه- او را جزو«فواطم عشره» شمرده است.
ایشان بعد از وفات، در غرّی شریف«نجف اشرف»، به خاک سپرده شده است. فرزند بزرگوارش، سیدالسالکین، سیّد علی بن طاووس، در این باره می فرماید:
«به کسی اشاره نمودم که قبری را برای من حفر کند.{محل قبر} در جوار قبر جد و مولایم علی بن ابیطالب علیه السلام، و زیر قدم های پدر و مادرم اختیار کردم؛ چون که خداوند- جلّ جلاله- مرا به تواضع و فروتنی برای آنان امر فرموده و به احسان بر آنان سفارش نموده است. چنین خواستم که تا در عالم قبر هم سرم زیر پای آنان بوده باشد.»