امام صادق(علیه السلام):

یک فرزند كه قبل از فوت پدر بمیرد،(پاداش صبر بر مصیبتش)بهتر است براى پدر از هفتاد فرزند كه پس از او بمانند و درک سعادت ركاب حضرت قائم(عج)را نمایند.
ثواب الاعمال،2336

كسى كه مصیبتى به او رسد، پاداش او از خداى تعالى بهشت است. خدا برای مؤمن که بد نمی‌خواهد.

اگر عزیزتان را از دست داده‌اید:

اولاً جدایی شما موقت است و در دیار باقی دوباره در کنار هم خواهید بود.

ثانیاً ناراحتی کوتاه شما در دنیا پاداش ابدی خواهد داشت.

این پاداش آن‌قدر بزرگ است که اگر مؤمن بداند كه خداوند چه پاداش بزرگى در برابر بلا برایش آماده كرده آرزو مى‏كند كه در دنیا او را با قیچی‌ها تكه تكه كنند

به عنوان مثال یک فرزند كه قبل از فوت پدر بمیرد، بهتر است براى پدر از هفتاد فرزند كه پس از او بمانند و درک سعادت ركاب حضرت قائم- عجل الله فرجه- را نمایند.

اما در مقابل، بی‌صبری اجر مصیبت را از بین می‌برد.

حتی گفته شده مصیبت‌زده‌ای که دستش را بر روی رانش بزند یا دست راستش را پشت دست چپش بزند(آن‌گونه که نشانه بی‌تاب شدن است) از پاداش مصیبت محروم می‌شود.

 امام صادق علیه السلام فرمودند: آن مصیبتى را كه تو در برابر آن صبر نمودى و مستوجب ثواب الهى گردیدى مصیبت مشمار،
 بلكه مصیبت آن است كه صاحب آن بر اثر بی‏صبرى و بى‏تابى از اجر و ثواب آن محروم گردد..

هیچ بنده‌ای به مصیبتى گرفتار نشود كه هنگام به یاد آوردن آن مصیبت«إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیهِ راجِعُونَ‏» گوید و هنگام وقوع آن صبر کرده باشد، جز این كه پروردگار گناهان گذشته او را خواهد بخشید.

وقتی فرزند بنده اى از بندگان خدا فوت می کند، خداى تعالى از ملائكه خود سوال مى فرمايد كه آيا فرزند بنده مرا گرفتند؟، عرض مى كنند: آرى،
خداوند مى فرمايد: گرفتيد ميوه دل او را؟
عرض مى كنند: آری،
خدا مى فرمايد: بنده من چه گفت؟
عرض ‍ مى كنند: تو را ستايش نمود و انا لله و انا اليه راجعون گفت،

خداوند مى فرمايد: خانه ای براى او در بهشت بنا گذاريد و آن را بيت الحمد بنامید..

نکته: گریه و حزن و اندوه در مصیبت اشکالی ندارد،به شرط اینکه منجر به بی تابی و ناشکری نشود.

کافی، ج 2، ص 255.
کافی، ج 2، ص 91
الخصال، ج 1، ص 191.
 کافی، ج 3، ص 225.