ملایمت و نرمی
کسانی که نرم و ملایماند، با ملاطفت و مهرباناند، سخت نمیگیرند. انسان فطرتاً به آنها متمایل میشود.
دوستشان دارد. این چیزي است که خداوند در نهاد انسان قرار داده است. امیرالمؤمنین(ع) فرمودند:
مَنْ لانَتْ کَلِمَتُهُ وَجَبَتْ مُحَبَّتُهُ؛ کسی که در سخن گفتن نرم و ملایم است، محبت و دوستی با او
واجب است.
اگر یک روحانی نرم و ملایم، یک کاسب نرم و ملایم دیدید، قهراً به طرف او جذب میشوید. محبت او
در دل شما میافتد. شاید این وجوب قهري و تکوینی باشد. یعنی انسان قهراً به او گرایش پیدا میکند.
این از ذاتیات انسان است.
خداوند به همۀ ما ایمان و اخلاق حسنه عنایت بفرماید!