برتري ایمان

اخلاق خوب در رأس همۀ امور است. اصلًا بعثت پیامبر اسلام براي ترویج مکارم و بزرگواريهاي

اخلاق بوده است. براي این بوده که اخلاق کریمه و صفات ستوده و انسانی را در بشر به

کمال برساند و به پایان ببرد.

اخلاق چیزي است که از عمق و جان دین برخاسته است. حسن خلق از دین جدایی ناپذیر

است. ما نمیتوانیم بگوییم فلانی انسان متدینی است، فقط بداخلاق است، یا خوش اخلاق

نیست. این یک حرف اشتباه است. اگر اخلاق ندارد، نمیتوان او را متدین به حساب آورد.

دین و ایمان به نماز و روزه و عبادتهاي مستحب نیست. آنچه به عنوان معیار برتري ایمان

شناخته شده است، حسن خلق است. چنانکه امیرالمؤمنین(ع) فرمودند:

اَکْمَلُکُمْ إِیماناً اَحْسَنُکُمْ اَخلاقاً؛ آنکه اخلاقش نیکوتر است، ایمانش کاملتر است.

بنابراین، حسن خلق مهمترین شاخصه شناخت میزان ایمان در افراد است و نمیتوان آن را از

دین جدا کرد، بلکه در متن دین است و به تعبیري دین مروج اخلاق خوب است. امام صادق(ع)

فرمودند:

حُسْنُ الخُلْقِ مِنَ الدّینِ؛ حسن خلق از دین است.

و امیرالمؤمنین(ع) در تعبیري بلندتر، حسن خلق را بهترین و برترین دین شمرده اند:

حُسْنُ الخُلْقِ اَفْضَلُ الدّینِ؛ خوش اخلاقی بهتر دینداري است.