ملایمت و نرمی

کسانی که نرم و ملایماند، با ملاطفت و مهرباناند، سخت نمیگیرند. انسان فطرتاً به آنها متمایل میشود.

دوستشان دارد. این چیزي است که خداوند در نهاد انسان قرار داده است. امیرالمؤمنین(ع) فرمودند:

مَنْ لانَتْ کَلِمَتُهُ وَجَبَتْ مُحَبَّتُهُ؛ کسی که در سخن گفتن نرم و ملایم است، محبت و دوستی با او

واجب است.

اگر یک روحانی نرم و ملایم، یک کاسب نرم و ملایم دیدید، قهراً به طرف او جذب میشوید. محبت او

در دل شما میافتد. شاید این وجوب قهري و تکوینی باشد. یعنی انسان قهراً به او گرایش پیدا میکند.

این از ذاتیات انسان است.

خداوند به همۀ ما ایمان و اخلاق حسنه عنایت بفرماید!