پیامبر و یتیم بداخلاق

در روایتی آمده است که پیامبر یتیم بداخلاقی را حضانت و سرپرستی میکردند. وقتی از دنیا رفت،

پیامبر گریه میکردند. اصحاب گفتند: یا رسول الله، اینکه گریه ندارد. یک یتیم دیگر برایتان میآوریم.

حضرت فرمودند: دیگر مثل این یتیم بداخلاق گیر نمیآید.

خوشرفتاري با یتیم بداخلاق براي پیامبر خدا پر ارزش بود. هر چه او تندي و لجبازي و بهانه گیري

میکرد، حضرت حلم و صبر و بردباري و گذشت و بزرگواري و محبت از خود نشان میدادند.

بچه ها روي فطرت خدایی راه میروند. معمولًا بهانه میگیرند، جوش میآورند، و ما را در میدان آزمایش

الهی قرار میدهند.