وَ مِنْ كَلام لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ

از سخنان آن حضرت استدر وصف سالكان

قَدْ اَحْيى عَقْلَهُ، وَ اَماتَ نَفْسَهُ، حَتّى دَقَّ جَليلُهُ، وَ لَطُفَ غَليظهُ،

همانا عقل خود را زنده كرد، و نفسش را ميراند، به طورى كه جسمش باريك، و دلش نرم شد،

 وَ بَرَقَ لَهُ لامِعٌ كَثيرُ الْبَرْقِ، فَاَبانَ لَهُ الطَّريقَ، وَ سَلَكَ بِهِ السَّبيلَ،

و نورى در نهايت فروزندگى برايش درخشيد، كه راه را براى او روشن كرد، و به آن نور راه را پيمود،

وَ تَدافَعَتْهُ الاَْبْوابُ اِلى بابِ السَّلامَةِ وَ دارِ الاِْقامَةِ، وَ ثَبَتَتْ رِجْلاهُ

ابواب سلوك او را به در سلامت و خانه اقامت راندند، و قدمهايش همراه

بِطُمَأْنينَةِ بَدَنِهِ فى قَرارِ الاَْمْنِ وَ الرّاحَةِ، بِمَا اسْتَعْمَلَ قَلْبَهُ،

آرامش تن در جايگاه امن و راحت استوار شد، چرا كه قلبش را به كار گرفت

وَ اَرْضــى رَبَّــهُ .

و پروردگارش را خشنود ساخت.