72

وَ مِنْ خُطْبَة لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ

از خطبه هاى آن حضرت است

عَلَّمَ فيهَا النّاسَ الصَّلاةَ عَلَى النَّبِىِّ صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ

كه در آن درود فرستادن بر پيامبر (صلّى اللّه عليه وآله) را تعليم مى دهد

اللّهُمَّ داحِىَ الْمَدْحُوّاتِ، وَ داعِمَ الْمَسْمُوكاتِ، وَ جابِلَ

بارخدايا، اى گستراننده زمينهاى گسترده، و نگاه دارنده آسمانهاى برافراشته، و اى آفريننده

الْقُلُوبِ عَلى فِطْرَتِها، شَقِيِّها وَ سَعيدِها، اِجْعَلْ شَرائِفَ صَلَواتِكَ،

دلها بر اساس فطرت، چه بدبخت آن و چه خوشبخت آن، شريفترين درودهايت،

وَ نَوامِىَ بَرَكاتِكَ عَلى مُحَمَّد عَبْدِكَ وَ رَسُولِكَ، الْخاتِمِ لِما سَبَقَ،

و افزونترين بركاتت را بر محمّد بنده و رسول خود قرار ده، رسولى كه ختم كننده نبوت،

وَالْفاتِحِ لِمَا انْغَلَقَ، وَالْمُعْلِنِ الْحَقَّ بِالْحَقِّ، وَالدّافِعِ جَيْشاتِ

و بازكننده راههاى بسته، و آشكاركننده حق بر مبناى حق است، پيامبرى كه خروشهاى باطل

 الاَْباطيلِ، وَالدّامِغ ِ صَوْلاتِ الاَْضاليلِ، كَما حُمِّلَ، فَاضْطَلَعَ قائِماً

را دفع، و حمله هاى گمراهى را شكست، چنان كه سنگينى رسالتى را كه برعهده گرفت با قدرت پيش برد،

بِاَمْرِكَ، مُسْتَوْفِزاً فى مَرْضاتِكَ، غَيْرَ ناكِل عَنْ قُدُم، وَ لا واه فى

به امر تو قيام نمود، و در راه رضاى تو شتافت، بدون اينكه از پيشى گرفتن بماند، و در عزمى كه داشت

عَزْم، وَاعياً لِوَحْيكَ، حافِظاً لِعَهْدِكَ، ماضِياً عَلى نَفاذِ اَمْرِكَ،

سستى ورزد، وحى تو را ضبط نمود، عهدت را حفظ نمود، بر اجراى فرمانت اقدام ورزيد،

حَتّى اَوْرى قَبَسَ الْقابِسِ، وَ اَضاءَ الطَّريقَ لِلْخابِطِ، وَ هُدِيَتْ بِهِ

تا آتش دانش طلب را برافروخت، و راه حق را براى اشتباهكار روشن ساخت، و دلهايى كه در

الْقُلُوبُ بَعْدَ خَوْضاتِ الْفِتَنِ وَالاْثامِ، وَ اَقامَ مُوضِحاتِ الاَْعْلامِ

فتنه ها و گناهان غرق شده بود به وسيله او هدايت شد، پيامبرى كه نشانه هاى واضح را برپا كرد،

وَ نَيِّراتِ الاَْحْكامِ. فَهُوَ اَمينُكَ الْمَأْمُونُ، وَ خازِنُ عِلْمِكَ

و احكام نورانى را ابلاغ نمود. او امين درستكار تو، و خزينه دار دانش

الْمَخْزُونِ، وَ شَهيدُكَ يَوْمَ الدِّينِ، وَ بَعيثُكَ بِالْحَقِّ، وَ رَسُولُكَ

سرّى تو، و شاهد تو در روز قيامت، و پيامبر به حق ات، و فرستاده ات

اِلَى الْخَلْقِ.

به سوى خلق بود.

اللَّهُمَّ افْسَحْ لَهُ مَفْسَحاً فى ظِلِّكَ، وَ اجْزِهِ مُضاعَفاتِ الْخَيْرِ مِنْ

خداوندا، جايىوسيع در سايه رحمتت براى او بگشا، و او را از خير فراوان و اجرى از فضل و كرمت

فَضْلِكَ. اللّهُمَّ اَعْلِ عَلى بِناءِ الْبانينَ بِناءَهُ، وَ اَكْرِمْ لَدَيْكَ مَنْزِلَتَهُ،

مرحمت فرما. الهى، بناى او را بر بناى بناكنندگانِ فضيلت بلند گردان، و مرتبه اش را نزد خود گرامى دار،

وَ اَتْمِمْ لَهُ نُورَهُ، وَاجْزِهِ مِنِ ابْتِعاثِكَ لَهُ: مَقْبُولَ الشَّهادَةِ، وَ مَرْضِىَّ

و نورش را كامل ساز، و او را در عوض رسالت چنين پاداش ده: شهادتش  را مقبول، گفتارش را

الْمَقالَةِ، ذا مَنْطِق عَدْل، وَ خُطَّة فَصْل. اللَّهُمَّ اجْمَعْ بَيْنَنا وَ بَيْنَهُ فى

پسنديده، منطقش را عدل، و سخنش را جداكننده بين حق و باطل قرار ده. خداوندا، بين ما و او در

بَرْدِ الْعَيْشِ، وَ قَرارِ النِّعْمَةِ، وَ مُنَى الشَّهَواتِ، وَ اَهْواءِ اللَّذّاتِ،

جايى كه زندگيش نيك، و نعمتش بى زوال، و خواهشهايش برآورده، و هوسهايش لذت بخش،

وَ رَخاءِ الدَّعَةِ، وَ مُنْتَهَى الطُّمَأْنينَةِ، وَ تُحَفِ الْكَرامَةِ.

و آسايشش فـراوان، و در منتهاى آرامش با ارمغانهاى كرامت اسـت جمع فرما.