53

وَ مِنهـا

و قسمتى از اين خطبه

فى ذِكْرِ يَوْمِ النَّحْرِ وَ صِفَةِ الاُْضْحِيَّةِ

در باره عيد قربـان و مشخّصه قربانى اسـت

وَ مِنْ تَمامِ الاُْضْحِيَّةِ اسْتِشْرافُ اُذُنِها، وَ سَلامَةُ عَيْنِها. فَاِذا

از تماميت قربانى كامل بودن گوش و سلامت چشم آن است. بنابراين

سَلِمَتِ الاُْذُنُ وَالْعَيْنُ سَلِمَتِ الاُْضْحِيَّةُ وَ تَمَّتْ، وَلَوْ كانَتْ عَضْباءَ

اگر گوش و چشمش سالم باشد قربانى سالم و كامل است هر چند شاخش شكسته باشد

الْقَرْنِ تَجُرُّ رِجْلَها اِلَى الْمَنْسَكِ.

و پايش را به محل قربانى بكشد.

[وَالْمَنْسَـكُ هُنَـا الْمَـذْبَـحُ.]

[ «مَنسك» در اينجا به معناى قربانگاه است. ]