52

وَ مِنْ خُطْبَة لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ

از خطبه هاى آن حضرت است

وَ قَدْ تَقَدَّمَ مُختارُها بِرِوايَة وَ نَذْكُرُها ههُنا بِرواية اُخْرى

قسمتى از اين خطبه پيش از اين به روايتى نقل شد، در اينجا به روايت ديگر نقل مى كنيم

لِـتَــغــايُــرِ الــرِّوايَــتَــيْــنِ

به خاطر اختلافى كه در اين دو روايت است

اَلا وَ اِنَّ الدُّنْيا قَدْ تَصَرَّمَتْ وَ آذَنَتْ بِانْقِضاء، وَ تَنَكَّرَ مَعْرُوفُها،

هش داريد كه دنيا رو به نيستى نهاده و پايان مدّتش را اعلام كرده، و حقيقتش ناشناخته مانده،

وَ اَدْبَرَتْ حَذّاءَ. فَهِىَ تَحْفِزُ بِالْفَناءِ سُكّانَها، وَ تَحْدُو بِالْمَوْتِ

و شتابان روى گردانده است. ساكنانش را به سوى فنا مى برد، و همسايگانش را به

جيرانَها، وَ قَدْ اَمَرَّ مِنْها ما كانَ حُلْواً، وَ كَدِرَ مِنْها ما كانَ صَفْواً،

تازيانه مرگ مى راند، شيرينيش تلخ، و صافيش تيره شده،

باب فَلَمْ يَبْقَ مِنْها اِلاّ سَمَلَةٌ كَسَمَلَةِ الاِْداوَةِ، اَوْجُرْعَةٌ كَجُرْعَةِ الْمَقْلَةِ،

از دنيا چيزى نمانده جز ته مانده آبى همانند ته مانده آبى در ظرفى كوچك،و يا چون جرعه آبى اندك

لَوْ تَمَزَّزَها الصَّدْيانُ لَمْ يَنْقَعْ. فَاَزْمِعُوا عِبادَاللّهِ الرَّحيلَ عَنْ هذِهِ

كه اگر تشنه اى بمكد سيراب نشود. اى بندگان خدا، عزم را بر كوچ از اين

الدّارِ، الْمَقْدُورِ عَلى اَهْلِها الزَّوالُ، وَ لايَغْلِبَنَّكُمْ فيهَا الاَْمَلُ،

دنيايى كه فنا براى اهلش مقرر شده جزم كنيد، آرزو در اينجا شما را مغلوب خود نكند،

وَلا يَطُولَنَّ عَلَيْكُمْ فيهَا الاَْمَدُ.

و مدت حيات در آن به نظرتان طولانى نيايد.

 2  فَوَاللّهِ لَوْ حَنَنْتُمْ حَنينَ الْوُلَّهِ الْعِجالِ، وَ دَعَوْتُمْ بِهَديلِ الْحَمامِ،

به خدا قسم اگر همچون شتر فرزند مرده غمزده بناليد، و به مانند كبوتر دور از همدم صدا كنيد،

وَ جَاَرْتُمْ جُؤارَ مُتَبَتِّلِ الرُّهْبانِ، وَ خَرَجْتُمْ اِلَى اللّهِ مِنْ الاَْمْوالِ

و به مثل راهبى تارك دنيا زارى نماييد، و در راه خدا از اموال و فرزندانتان

وَالاَْوْلادِ، الْتِماسَ الْقُرْبَةِ اِلَيْهِ فِى ارْتِفاعِ دَرَجَة عِنْدَهُ، اَوْ غُفْرانِ

دل برداريد، براى درخواست قرب حق در مرتبه اى بالا، يا براى آمرزش گناهانى

سَيِّئَة اَحْصَتْها كُتُبُهُ، وَ حَفِظَها رُسُلُهُ، لَكانَ قَليلاً فيما اَرْجُو لَكُمْ

كه كتابهاى حق شماره كرده، و فرشتگانش آن را حفظ نموده، هر آينه در برابر پاداشى كه براى شما

مِنْ ثَوابِهِ، وَ اَخافُ عَلَيْكُمْ مِنْ عِقابِهِ. وَ اللّهِ لَوِ انْماثَتْ

از خدا اميد دارم، و عقابى كه از آن بر شما مى ترسم كم و اندك است. به خدا سوگند اگر

قُلُوبُكُمُ انْمِياثاً، وَ سالَتْ عُيُونُكُمْ مِنْ رَغْبَة اِلَيْهِ اَوْ رَهْبَة مِنْهُ دَماً،

به خاطر شوق حق وترس از او دلهاى شما آب شود، و ديدگانتان خون ببارد،

ثُمَّ عُمِّرْتُمْ فِى الدُّنْيا مَا الدُّنْيا باقِيَةٌ، ما جَزَتْ اَعْمالُكُمْ ـ وَلَوْ لَمْ تُبْقُوا

سپس به اندازه بقاى دنيا عمر كنيد، باز هم كاركردهاى خوب شما ـ هر چند از هيچ كوششى دريغ

شَيْئاً مِنْ جُهْدِكُمْ ـ اَنْعُمَهُ عَلَيْكُمُ الْعِظامَ، وَ هُداهُ اِيّاكُمْ

نكنيد ـ با نعمت هاى عظيمى كه به شما داده، و با هدايتى كه جهت برخوردارى از ايمان به شما مرحمت فرموده

لِــلاْيـمــانِ .

برابرى نخواهد داشت.